در هر خواسته فرآیند زمان مهم است

جلسه هفتم از دوره شانزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ساوه با استادی ایجنت گروه خانواده همسفر نسرین، نگهبانی راهنما همسفر سارا و دبیری همسفر گلی با دستور جلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر؛ امر، اول اجرا می‌شود.) و تاثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان جلسه راهنما همسفر سارا تشکر می‌کنم که امروز این فرصت را در اختیار من قرار داد تا در این جایگاه  باشم، آموزش بگیرم و خدمت کنم. دستور جلسه این هفته« وادی دوازدهم و تاثیر آن روی من» است. وادی‌ها راه و مسیر حرکت را برای ما نمایان می‌کنند، وادی‌ها قوانین هستی و ثابت هستند. ما اگر این وادی‌ها را آموزش بگیریم و آن‌ها را گام‌به‌گام اجرایی کنیم و مرحله به مرحله با این وادی‌ها پیش برویم، قطعاً به صلح و آرامش می‌رسیم؛ چون هر کدام از این وادی‌ها را در نظر بگیریم برای ما یک آموزش و پیامی را به همراه دارد. این آموزش‌ها و پیام‌ها به ما کمک می‌کنند این مسیر حرکت برای ما آسان‌تر باشد و کمتر با مشکل مواجه شویم. وادی اول در رابطه با تفکر است که برای ما تفکر درست را روشن می‌کند.  من برای انجام دادن هر کاری باید تفکر داشته باشم، تا به وادی چهاردهم می‌رسیم که عشق و محبت واقعی را برای من نمایان می‌کند.

  وادی دوازدهم بیان می‌کند:« در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.» حالا، آخر امر چیست؟ امر اول چیست؟ امر اول را در نظر بگیریم همه انسان‌ها در زندگیشان یک سری خواسته‌ها و اهدافی دارند، یک سری کارهایی را می‌خواهند انجام بدهند، این امر اول می‌شود، مثل تحصیل، شغل، جایگاه، مقام، ثروت حتی خرید خانه، ماشین و حتی درست کردن یک غذای ساده همه این‌ها خواسته‌هایی هستند که ما در زندگیمان داریم. در کنگره خواسته و  هدف ما مسئله درمان اعتیاد و رسیدن به تعادل است. برای انجام دادن این امر، وادی دوازدهم به من می‌گوید: تو در آخر امر به این مسئله می‌رسی. مثلاً اگر امر اول من خرید خانه است در آخر امر من به آن می‌رسم و من یک زمانی را باید سپری کنم تا به آن مسئله و  امر اول من هست برسم.

حالا این سپری کردن زمان یعنی من بنشینم و منتظر باشم؛ که مثلاً یک سال سپری شود تا به هدف برسم، نه اینچین نیست. من در این فاصله زمانی که سپری می‌شود باید تلاش، کوشش و حرکت کنم و شرایط، بستر را برای رسیدن به هدف  فراهم کنم؛ چون هر امری که وجود دارد نیازمند به یک پیشینه، بستر و شرایطی است تا به نتیجه برسد؛ مثل مسئله خرید خانه یا ماشین را در نظر بگیرم، من اول باید نسبت به مسئله تفکر کنم، پس انداز و برنامه‌ریزی انجام بدهم و نسبت به  شرایطی که فراهم کردم در یک فاصله زمانی مشخص به هدفم برسم. اگر شرایط را خوب فراهم کرده باشم مثلاً با برنامه‌ریزی این کار را در طی یک یا دو سال به انجام برسانم و این کار من با تلاش و کوشش خودم بدست آمده است.

وادی دوازدهم در رابطه با این مسئله که صحبت می‌کند یک کشاورز را مثال می‌زند کشاورز هر نوع محصولی که می‌خواهد بکارد یک فاصله زمانی مشخصی را نیاز دارد تا محصول را برداشت کند، مثلا گندم را اگر بخواد بکارد ۸ ماه زمان نیاز دارد تا محصول گندم را برداشت کند. برای این کار باید زمین را آماده کند گندم را بکارد، آبیاری کند، کود بدهد و سمپاشی کند، همه این کارها را انجام بدهد تا صاحب گندم شود. اگر در فاصله زمانی، این کارها را دقیق و به جا انجام داد، قطعاً در آخر امر که برداشت گندم است، گندم خوبی را برداشت می‌کند و نتیجه برایش مطلوب است. ولی اگر در هر مرحله‌ای کوتاهی کند و کار را ناقص و یا درست انجام ندهد قطعاً نتیجه‌ای هم خوب و مطلوب نیست.

از مطالب، من دو نکته را یاد می‌گیرم؛ یکی مسئله پارامتر زمان است که در این وادی برای من مشخص می‌کند که پارامترهای زمان چیزی نیست که من بتوانم آن را حذف کنم. من برای هرکاری باید زمان را در نظر بگیرم. این نیست که من امروز بخواهم کاری را انجام بدهم و سریع به آن مسئله برسم. برای هر کاری، حتی برای پخت یک غذای ساده نیازمند پارامتر زمان است. مسئله بعدی این است که من هر آنچه که در زندگی دارم و هر آنچه که برداشت می‌کنم حاصل کار، تلاش  و عملکرد خودم است، یعنی عملکرد کارهای من روی زندگی من تاثیر مستقیم دارد. اگر من عملکرد خوبی داشته باشم قطعاً در زندگی آرامش دارم. به قول آقای مهندس که می‌فرمایند:« وقتی من جو می‌کارم نباید انتظار داشته باشم که گندم برداشت کنم.» هر کاری را که انجام داده باشم قطعاً درنتیجه همان را برداشت می‌کنم.

با در نظر گرفتن وادی دوازدهم در کنگره۶۰ مسئله درمان اعتیاد، شخصی که در دنیای تاریکی فرو رفته و گرفتار مواد مخدر شده، وقتی وارد کنگره ۶۰ می‌شود به او می‌گویند؛ که برای رسیدن به خواسته درمان و رهایی باید ۱۰ الی ۱۱ ماه زمان را طی کنید و قوانین را برای  شخص مشخص می‌کنند. از مهمترین قوانین در سفر این است که باید فرمانبردار راهنما باشد، در جلسات شرکت کند، در لژیون حضور داشته باشد، سی‌دی بنویسد، مشارکت کند، خدمتگزار باشد و در پارک برای ورزش شرکت کند. اگر قوانین و اصول را رعایت کند بعد از ۱۱ ماه به نتیجه مطلوب می‌رسد. اگر من همسفر قوانین را بپذیرم و اجرا کنم به هدف، آرامش و نتیجه میرسم ولی اگر رعایت نکنم نه تنها به نتیجه نمی‌رسم بلکه  آسیب هم می‌زنم.

کسی که در صراط مستقیم حرکت کند نیروهای الهی از طریق الهام و القا کمک می‌کنند تا در این مسیر موفق باشد. در کنگره۶۰ اطلاعات، دانش و آگاهی که به ما داده می‌شود ما را برای رسیدن به خواسته یاری می‌کند. در پایان وادی دوازدهم در رابطه با مسئله درختکاری صحبت کرده که هر شخصی که یک سال از تزکیه و پالایش خود گذشته؛ می‌تواند سالانه یک نهال بکارد و از آن نهال که کاشته مراقبت کند تا به ثمر برسد و این هم همان مسئله در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود، است و من این را به عینه لمس می‌کنم. اگر یک درختی کاشتم و مراقبت کردم تا به ثمر نشست در واقع حاصل کار و تلاش خودم را می‌بینم.

مرزبانان کشیک: همسفر شهلا و مسافر ابراهیم
تایپ: همسفر مهرناز رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون دوم)
عکس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ساوه