رسیدن به خواسته‌ها با سپری شدن زمان

جلسه دوم از دوره‌ هفدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد با استادی همسفر شایسته، نگهبانی همسفر منیژه و دبیری همسفر مینا با دستور جلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه اول بهمن‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

وادی دوازدهم می‌گوید که در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود؛ منظور از این متن چه چیز است؟ تا جایی که من درک کردم منظور از این وادی این است که ما هر کاری که بخواهیم انجام بدهیم، هر هدفی که داریم، هر چیزی که می‌خواهیم به آن برسیم؛ مثلاً یک خواسته‌ای داریم؛ باید زمانی را طی شود و دوره‌ای را بگذرانیم تا به آن خواسته برسیم، نمی‌توانیم بگوییم که یک لیوان آب می‌خواهم سریع آماده بشود و من بخورم، نه، من باید لیوان بردارم و پر از آب کنم؛ بعد بخورم تا تشنگی‌ام رفع شود.

منظور از زمان این است که در هر کاری که می‌خواهیم موفق بشویم؛ باید یک زمانی را طی کنیم؛ وقتی وارد معقوله زمان می‌شویم و زمان را در نظر بگیریم؛ چند مرحله دارد؛ مرحله‌هایی که در زمان برای ما پیش می‌آید، یک مرحله تغییر است؛ یعنی ما باید در خودمان یک خواسته‌ و هدفی داشته باشیم و بخواهیم تغییر کنیم؛ از این‌که هستیم ارتقا پیدا کنیم و به بالاتر برویم و برای بالاتر رفتن؛ ما باید تغییر و فکر کنیم که این کاری که می‌خواهیم انجام بدهیم درست است یا نه؟ چقدر طول می‌کشد تا من به این تغییر برسم، چه مدت طول می‌کشد تا من خودم را احساس بکنم تا این تغییر در من به وجود بیاید و این بستگی به دانایی، توانایی و استدلال هر کس دارد.

یک مطلبی ممکن است چند روز طول بکشد تا بفهمیم؛ ولی یک نفر را می‌بینی در طول یک یا دو روز مطلب را قشنگ درک کرده و می‌فهمد و می‌تواند تغییر را در خودش ایجاد کند و این تغییر؛ وقتی می‌خواهد صورت بگیرد فقط با آموزش و یادگیری باشد. همین‌جور نیست که من بگویم می‌خواهم این کار را شروع کنم؛ باید این کار را بلد باشم؛ مثلاً اگر می‌خواهم معلم بشوم؛ حتماً خواسته‌اش دارم که می‌خواهم معلم بشوم؛ اگر معلمی را در نظر بگیریم؛ باید چند مرحله طی کنیم، اول از دانش‌آموزی و دانشجویی که مراحل مختلفی است و بعد علم معلمی را یاد بگیریم؛ وقتی که علم معلمی را یاد گرفتم بعد؛ تبدیل در ما صورت می‌گیرد؛ ولی موقعی من معلم هستم که من این‌ها را یاد گرفته باشم و بتوانم به کسی انتقال بدهم و موقعی که انتقال دادم، آن موقع می‌توانم به مرحله ترخیص برسم.

شما می‌توانید مطالبی که آموزش دیده‌اید به نحو احسن به فرد دیگری آموزش بدهید و این سه معقوله همراه هم است و هیچ طریقی نمی‌شود آن‌ها را حذف کرد. شاید کوتاه‌تر شود؛ ولی نمی‌توانیم حذف بکنیم؛ چون ما در جهان خاکی هستیم. همه چیز مادی است؛ پس باید زمان وجود داشته باشد.

ما می‌توانیم زمان را حذف کنیم؛ ولی در جهان ذهن ما می‌توانیم یک چیزی را تصور بکنیم؛ مثلاً ما یک خودکار در ذهنمان تصور می‌کنیم. این خودکار می‌تواند چند مدل و چند رنگ باشد، رنگ‌هایش را کم و زیاد کنیم؛ همان دقیقه در ذهن ما اتفاق  افتاده و ما آن را داریم؛ ولی در جهان مادی به این صورت نیست. ما؛ باید زمانی را سپری کنیم تا آن خودکار را درست کنیم. رنگ آن مورد علاقه ما باشد. تا ما به این مرحله برسیم زمان می‌برد؛ پس  سه مقوله در این زمان؛ باید حتماً جا باز کند و مدتی را طی کند تا ما به آن خواسته که می‌خواهیم برسیم.

برداشت دیگر هم از نظر آمدن به کنگره می‌گویم؛ ما آمدیم و وارد کنگره شدیم و هیچ علمی از کنگره نداریم؛ آمدیم که کاستی‌ها، کمی‌ها و کارهای زشت یا کارهای ضد ارزشی که در خودمان بوده را در این‌جا کنار بگذاریم؛ پس این کنار گذاشتن به  این معنا نیست که ما امروز آمدیم و فردا خوب بشویم، امروز آمده‌ایم؛ مثلا ده ماه دیگر خوب بشویم، نه، طول کشیده تا من در مسیر و راه ارزش آمده‌ام، زمان هم می‌برد تا ما در خودمان این تغییر را ایجاد کنیم.

ما با خواندن وادی‌ها در هر سطحی، می‌توانیم این تغییر را در خودمان ایجاد کنیم. از وادی اول تا وادی دهم که در سفر اول است؛ اگر همه چیزهایی که در من همسفر وجود داشت؛ این‌ها را کنار بگذارم؛ وقتی که وارد می‌شوم؛ باید تحت تعلیم و آموزش قرار بگیرم طبق مطالبی که آقای مهندس به وسیله سی‌دی‌ها، کتاب‌ها، چیزهایی که راهنما به ما یاد می‌دهد؛ پس باید تمام تلاش خودمان را بکنیم تا به این تغییر دست پیدا بکنیم و تغییر که کردیم آن وقت معنی وادی دوازدهم در ذهن ما و برای ما تداعی می‌شود.

وادی دوازدهم در مورد چه چیز صحبت می‌کند و انسان از هر طریقی چه ظلمت و تاریکی، چه راه روشنایی، هر راهی را طی بکنیم؛ چون زمان برده و این زمان برمی‌گردد و یک نوع یادگیری در ما ایجاد می‌شود و این به چیزی که در این وادی داریم بر می‌گردد، در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود؛ یعنی ما هر خواسته‌ای که داریم بالاخره به آن می‌رسیم؛ ولی این سه سعی، تلاش و حرکت؛ باید در ما باشد تا ما بیدار شویم و به راه خودمان ادامه دهیم.

در این وادی آقای مهندس در مورد درختکاری که سنبلی در اسفند است گفته و حالا به صورت انفرادی یا جمعی بروند و درختی را بکارند و حتماً بدانند آن‌ درخت کجا کاشته‌اند و مواظبش باشند و به آن آب بدهند تا این درخت به بار بنشیند و اگر این درخت خشک شد در سال بعد دو درخت بکارند، یکی برای همان سال و دیگری برای درختی که خشک شده تا جایگزین آن درخت شود.

مرزبان کشیک: همسفر اعظم و مسافر محمد
عکس: همسفر احترام رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون اول)
تایپ: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم) و همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد