English Version
This Site Is Available In English

وادی‌ها چراغ راه ما هستند

وادی‌ها چراغ راه ما هستند

اولین جلسه از دوره سوم کارگاه آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی امیر به استادی همسفر مهدیه، نگهبانی همسفر زینب و دبیری همسفر سمیه، با دستور جلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تأثیر آن روی من»، روز دوشنبه ۱ بهمن‌ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکرم که امروز با حس عالی و خوب در این جایگاه هستم، به رسم ادب از آقای مهندس حسین دژاکام تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند که همه ما در این جا باشیم و آموزش بگیریم. از راهنمای خود تشکر می‌کنم که در تاریکی‌های زندگی دست من را گرفتند، رهایم نکردند و با عشق خالصانه خود باعث شد من حس بهتری در زندگی‌ام تجربه کنم.

در مورد دستور جلسه این هفته وادی دوازدهم باید بگویم؛ وادی‌ها نقش بسیار عظیمی در گسترش جهان‌بینی و نسبت تغییر دید ما به زندگی دارند، در واقع چراغ راه ما هستند و راه را برای ما نمایان و روشن می‌کنند اگر ما وادی‌ها را یاد بگیریم و در زندگی‌ خود عملی کنیم قطعاً در ادامه راه می‌توانیم موفق‌تر، ایمن‌تر و با آرامش بیشتر در زندگیمان گام برداریم و به آن لذت خوب برسیم.

وادی دوازدهم به ما می‌گوید؛ در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود. به زبان ساده اگر بخواهیم این وادی را بشکافیم می‌گوید؛ خواسته یا نیتی که در ما شکل می‌گیرد، باید برای آن تلاش کنیم تا در طی گذشت زمان به آن برسیم و باید بعد از گذشت زمان تغییراتی در وجود ما حاصل شود، در واقع بتوانیم تبدیل به یک نقطه مثبت شویم.
فرایند مختلفی برای رسیدن به هدف است که ما باید عملاً به آن‌ها بپردازیم و تک‌ به تک اجرا کنیم تا بتوانیم به هدف و خواسته خود برسیم. مسیر شکل‌گیری خواسته‌ها و هدف ما در واقع یک قانون است که در کل هستی و در زندگی قابل اجرا است یعنی این حرکت در کل هستی حکم فرما است و باید زمان را همیشه در نظر بگیریم زیرا بدون گذر زمان ما نمی‌توانیم به خواسته خود برسیم.

مثلاً این‌که خواسته ما کاشت گندم است و ما می‌خواهیم گندم برداشت کنیم، باید اول یک زمین و خاک حاصل‌خیز داشته باشیم تا زمین را شخم بزنیم و بذر بکاریم، حال زمین ما آماده کاشت بذر است، مراقبت و آبیاری می‌کنیم که در گذر ۷ یا ۸ ماه گندم رسیده داریم و برای برداشت آن باید ابزار، تجهیزات داشته باشیم و دوباره زمان بگذاریم که در نهایت بتوانیم گندم را برداشت کنیم. این مقوله رسیدن به هدف است که ما اول گندم را کاشتیم، برای آن زمان گذاشتیم، فعالیت کردیم و در نهایت گندم را برداشت کردیم.

در هیچ زمینه‌ای ما نمی‌توانیم در طی یک شب به خواسته خود برسیم که الزاماً باید این تغییر آهسته و مرحله به مرحله انجام شود که وقتی در وجود خود‌مان تغییرات را انجام دادیم باید پروسه زمان را در نظر بگیریم. خداوند وقتی انسان را آفرید از صفات خود در درون او قرار داد زیرا خدا دارای یک قدرتی است که به آن می‌گویند؛ کن فیکون به معنی خداوند قادر است که در همان لحظه‌ هر چیزی را که می‌خواهد خلق کند. خداوند هم برای خلق کردن به پروسه زمان احتیاج دارد ولی از لحاظ ذهنیت انسانی، آن خلق لحظه‌ای صورت می‌گیرد. ما انسان‌ها از این قدرت خداوند در وجود خود داریم که اگر چیزی را می‌خواهیم در ذهن خود تجسم و خلقش می‌کنیم. مثلاً اگر به شما بگویم طاووس، همه شما در ذهنتان تجسم می‌کنید و این نشأت گرفته از قدرت کن فیکون خداوند است.

ولی در عالم خاکی این امکان‌پذیر نیست و ما باید برای رسیدن به خواسته‌های خود مسئله زمان را در نظر بگیریم. در امور عادی روزمره مثلاً در آشپزی کردن، مدرک تحصیلی گرفتن، آموختن دانش، تخصصی را یاد گرفتن و تولید مثل، در همه این مسائل باید زمان را در نظر گرفت و در یک شب امکان‌پذیر نیست.
در مورد درمان اعتیاد هم همین‌طور است وقتی من فهمیدم مسافرم اعتیاد دارد، هنوز به کنگره‌۶۰ نیامده بودم آن را تحت اختیار خود قرار دادم، نگذاشتم از خانه بیرون برود و خودم خواستم اعتیاد او را درمان کنم، آن زمان آگاهی و دانشی نداشتم و نمی‌دانستم که درمان اعتیاد احتیاج به زمان دارد، مسافرم را به روزی در آوردم که اصلاً شرایط خوبی نداشت وقتی او را نزد پزشک بردم گفت؛ اگر اینطور ادامه بدهید شاید جانش را هم از دست بدهد.

ما از طریق اینترنت با کنگره‌۶۰ آشنا شدیم، به کنگره آمدیم، یاد گرفتیم در طی ۱۰ ماه باید سفر کند و کم‌کم این تغییرات در سیستم بدن، جسم و روان اتفاق می‌افتد و در این مدت جهان‌بینی را باید یاد بگیرد. خدا را شکر بالاخره در طی ۱۰ ماه سفر خوبی را گذراند، فرمان آزادی و رهایی صادر شد.
ما اگر فکر کنیم یک شبه می‌توانیم اعتیاد را درمان کنیم خواسته نا‌به‌جا و اشتباهی داریم و به آن حال خوش هم نمی‌رسیم چون هیچ راهی برای حذف زمان وجود ندارد. باید در ابتدا از مراحل تغییر و تبدیل عبور کنیم تا به مرحله ترخیص برسیم. ما در کنگره‌۶۰ هستیم که آموزش بگیریم، دانایی خود را بالا ببریم، تجربه و دانش حقیقی را به آرامی کسب کنیم که به یک من بهتر و به امید خدا به مرحله ترخیص نیز برسیم.

مرزبان کشیک: همسفر راضیه و مسافر مهدی
تایپ: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر شهلا (لژیون دوم)
عکاس: همسفر فاطمه (نگهبان سایت)
ویراستاری، تنظیم و ارسال: همسفر محدثه (دبیر سایت)
همسفران نمایندگی امیر- اراک

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .