ششمین جلسه از دوره پانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، همسفران نمایندگی چالوس، با استادی همسفر هدیه ، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «وادی دوازدهم تحت عنوان (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تاثیر آن روی من» در روز دوشنبه ۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر می‌کنم که یک روز دیگر در کنگره هستم و در کنار شما عزیزان آموزش می‌گیرم. خیلی تشکر می‌کنم از نگهبان و راهنمای محترم که به من اجازه دادند این جایگاه را دوباره تجربه کنم، بابت آموزش‌هایی که این مدت از خانم پرنیان گرفتم بسیار سپاسگزارم. راجع‌به دستور جلسه وادی دوازدهم؛ در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود. در این وادی که من خواندم و سی‌دی آن را گوش دادم آقای مهندس این وادی را به صورت نمایشنامه ارائه کردند که زمین خاکی چگونه به وجود آمده است؟ ما چگونه به وجود آمدیم؟ برای چه آمده‌ایم؟
به‌طور کل این ۱۴وادی که برای ما گذاشته شده است، برای تکامل انسان‌ها و هم‌چنین برای این‌که قوانین زندگی را یاد بگیریم قرار داده شده است. در ابتدای این وادی راجع‌به موضوع خلقت صحبت شده است، من خودم فکر می‌کردم از اول، جهان خاکی بوده و قبل و بعد از این، جهان دیگری وجود نداشته است. در این وادی آقای مهندس می‌فرمایند: قبل از جهان خاکی، جهان‌های دیگر نیز بوده و بعد از آن نیز جهان‌های دیگر وجود خواهد داشت.
مبحث دیگری که به آن اشاره شد، اختیار است. در این مورد همیشه قبل از کنگره فکر می‌کردم سرنوشت ما از قبل نوشته شده است و ما در آن هیچ دخالتی نمی‌توانیم بکنیم و هیچ اختیاری نداریم؛ اما در این وادی آموختم که اصلاً این‌گونه نیست و من اختیار دارم، درست است که خداوند به من زندگی و حیات داد؛ ولی به من اختیار داد که سرنوشت خود را رقم بزنم. در وادی دوازدهم به سه مولفه تغییر، تبدیل و ترخیص اشاره شده است که چگونه این اتفاق می‌افتد.
در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود که منظور از امر اول، تفکر است و آقای مهندس در ۵ وادی از وادی اول تا پنجم در مورد تفکر صحبت کردند و این نشان‌دهنده اهمیت موضوع است. در این راه نیروهای القاء، احیا و تحرک به کمک ما می‌آیند که هم می‌توانند در صراط مستقیم و هم در زمانی‌که به سمت تاریکی حرکت می‌کنیم ما را هدایت کنند. به طور مثال آقای مهندس فرمودند؛ مثلاً می‌خواهید گندم برداشت کنید، باید بستر آن که همان زمین است را آماده کنیم، گندم را بکاریم تا به برداشت محصول برسیم.
مسافران نیز در کنگره ۶۰، ابتدا فقط برای رهایی و حال خوش آمده بودند این؛ یعنی یک تفکر داشتند که با آمدن به این مکان به رهایی و حال خوش برسند. یک پارامتر مهم دیگر که در این وادی مطرح می‌شود مسئله زمان است که ما باید حتماً زمان بدهیم تا به آن ترخیص و نتیجه برسیم، مسافران نیز بعد از ۱۰_۱۱ ماه زمان، سختی سفر را تحمل می‌کنند به روش dst با داروی ot و در نهایت ترخیص می‌شوند و از دستان پرمهر آقای مهندس گل رهایی را می‌گیرند.
می‌خواهم بگویم آمدیم، سفر اول تمام شد؛ اما به این معنا نیست که ما ترخیص شدیم و به رهایی رسیدیم، آقای مهندس می‌فرمایند: در همه مراحل زندگی این تبدیل، تغییر و ترخیص است؛ یعنی وقتی من سفر اولم تمام شد و وارد سفر دوم شدم، مجددا یک تبدیل، تغییر و ترخیص دیگر شروع می‌شود. در آخر نیز راجع‌به پیمان درختکاری که من این بخش را خیلی دوست داشتم صحبت کردند و در این‌جا هم می‌خواهند نوید حیات، زندگی و ادامه‌دار بودن آن را بدهند. سالانه هرجا که می‌توانیم درختی را بکاریم.
تایپیست: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
مرزبان کشیک: همسفر زینب
مرزبان کشیک آقایان: مسافر مجید
عکاس: همسفر زینب (مرزبان)
ارسال: همسفر معصومه (نگهبان سایت)
همسفران نمایندگی چالوس
- تعداد بازدید از این مطلب :
158