صبر و تحمل در گذر از زمان

جلسه ششم از دوره سی و سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی گیلان به استادی همسفر لیلا، نگهبانی همسفر فرشته و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تاثیر آن روی من» روز دوشنبه 1 بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

در ابتدا از راهنمای سفر اول و دوم خود تشکر می‌کنم که چراغ راه من شدند. در مورد دستور جلسه وادی دوازدهم که عنوان می‌کند در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود ما تاکنون یازده وادی را پشت سر گذاشته‌ایم، این یازده راه، به ما کمک می‌کنند تا ما اصول زندگی‌کردن را بهتر یاد بگیریم و در این مسیر کمترین استهلاک را داشته باشیم. آقای مهندس حسین دژاکام، ۱۴ وادی را با توجه به کتاب آسمانی جمع‌آوری کردند و سال‌ها در مورد آن‌ تحقیق کردند. هرکدام از این وادی‌ها می‌خواهند پیامی به ما بدهند. وادی دوازدهم به ما می‌گوید در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود؛ یعنی ما هر خواسته‌ و نیتی داشته باشیم، در آخر به آن خواسته‌ دست‌ می‌یابیم، حال این خواسته ما ارزشی یا ضد ارزشی باشد، فرقی نمی‌کند؛ اما این‌طور نیست که ما امروز خواسته‌ای داشته باشیم و فردا به آن دست‌یابیم؛ در جهان ذهن ما این امکان وجود دارد؛ اما در جهانی که زندگی می‌کنیم، امکان‌پذیر نیست.

این وادی به ما می‌آموزد اگر خواسته‌ و هدفی داریم و می‌خواهیم به آن برسیم باید حتماً زمان را در نظر بگیریم و نمی‌توانیم زمان را حذف کنیم؛ اما نباید گمان کنیم تنها با سپری شدن زمان، خواسته ما محقق می‌شود بلکه باید صبر و تحمل داشته باشیم. به‌عنوان‌مثال، زمانی که نهالی می‌کاریم، ۷ الی ۸ سال طول می‌کشد تا این درخت به بار نشیند یا جنین در شکم مادر، ۹ ماه به طول می‌‌انجامد تا به دنیا بیاید. در کنگره ۶۰، مسافران به همراه همسفران خود هر دو، هدفی را دنبال می‌کنند و آن رسیدن به رهایی است؛ همسفر ابتدا گمان می‌کند تخریبی ندارد؛ اما تخریب او بیشتر از مسافر است. رهایی مانند کاشتن بذری است، مانند بذری که کاشته باشیم و به زمان نیاز دارد تا رشد کند و این‌گونه نیست که امروز بکاریم و فردا نتیجه دهد. به آب، کود، نور و ... نیاز دارد.

اینکه پروسه زمان را در نظر نگیریم و بخواهیم زودتر به نتیجه برسیم، امکان‌پذیر نیست؛ یعنی به‌عنوان‌مثال آن بذر به ۸ ماه زمان نیاز دارد و باید ۸ ماه سپری شود تا بذر ما به ثمر برسد؛ مانند نوزاد که اگر زودتر از ۹ ماه به دنیا بیاید نارس است؛ بنابراین اگر بخواهیم به امر آخر دست‌یابیم باید پارامتر زمان را در نظر بگیریم و نمی‌توانیم زمان را حذف نماییم. وارد کنگره‌۶۰ می‌شویم و بذرمان که درمان است کاشته می‌شود لذا این امر به‌صورت تدریجی و با آموزش‌های لازم انجام می‌شود. آموزش‌ها برای تشکیل ساختارها هستند. بعضی از مسافران و همسفران عجول هستند و با خود می‌گویند اگر سی‌دی‌های بیشتری بنویسم زودتر به خواسته خود دست می‌یابم؛ اما باید ساختار‌ها شکل بگیرد. بعضی از مسافران و همسفران در این‌زمانی که سپری می‌کنند تعادل را رعایت نمی‌کنند و خود را باهم لژیونی‌های خود قیاس می‌کنند و تلاش می‌کنند سی‌دی‌های بیشتری بنویسند تا به خواسته خود زودتر دست یابند. بعضی از آن‌ها می‌گویند، من تخریبی ندارم و حالم خوب است و به خاطر مسافرم آمده‌ام؛ بنابراین من قرار نیست آموزش بگیرم و باید روی مسافرم تمرکز کنم و اصلاً روی خود کار نمی‌کند.

اگر زمان این‌گونه سپری شود رهایی اتفاق نمی‌افتد و دوباره برگشت می‌کند. سه نکته مهم تغییر، تبدیل و ترخیص در این وادی مطرح می‌شود؛ اگر آموزش‌هایی که به ما گفته‌شده است را کاربردی کنیم، تغییر رخ می‌دهد؛ اما اگر فقط سی‌دی‌ها را بنویسیم و عمل نکنیم، تغییری اتفاق نمی‌افتد، با عمل کردن به آموزش‌ها و تغییر، به مدل جدیدی از خود تبدیل می‌شویم و درنهایت به رهایی که همان ترخیص است، دست می‌یابیم. برای درمانی که در کنگره ۶۰ مدنظر است، باید به سه ضلع مثلث جسم، روان و جهان‌بینی توجه کرد و این به دلیل تخریب ساختار قبل و ساختن بنایی نو است، باید خود را تغییر دهیم؛ زیرا جسم ما مانند ساختمانی است که اگر می‌خواهیم خانه‌ای نو بسازیم باید ابتدا آن‌ را تخریب و سپس ساختمان جدید را بنا کنیم. ما نیز باید با آموزش‌های کنگره ۶۰ و کاربردی کردن آن‌ها، انسان تازه‌ای از خود بسازیم تا به رهایی دست‌یابیم‌. کنگره ۶۰، این بستر را در اختیار ما قرار داده است درصورتی‌که ما این قوانین را اجرا کنیم و از صحبت‌های راهنما فرمان‌برداری کنیم، درمان و رهایی محقق می‌شود.

مرزبان کشیک: همسفر صفورا

تایپ: همسفر شبنم رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
عکاس: همسفر شیدا عکاس خبری
ویرایش: همسفر سپیده رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان