وادی‌ها ستون‌های زندگی را می‌سازند

جلسه سیزدهم از دوره هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جهان‌بین با استادی همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نسرین، نگهبانی همسفر رویا و دبیری همسفر زینب با دستور جلسه «وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من؛ (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود)» روز یک‌شنبه 30 دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در مورد دستور جلسه که وادی‌‌دوازدهم است؛ آقای مهندس می‌فرمایند: وادی‌ها قوانین الهی هستند. به نظر من این وادی‌ها بسیار اسرار‌آمیز هستند، یعنی اینکه وقتی پی‌ می‌بریم به اصل موضوع، یعنی پی ببریم به حقیقت در صحبت‌های آقای مهندس، وادی‌اول تا وادی‌چهاردهم، تماماً ستون‌های زندگی را می‌سازند. در حال حاضر صحبت از وادی دوازدهم است؛ از وادی‌اول تا وادی‌یازدهم آموزش‌ها را فرا گرفتیم و حال اگر من لیلا، بتوانم این وادی‌ها را در زندگی خودم اجرا کنم، آن موقع می‌توانم بفههم وادی‌دوازدهم را که می‌گوید: در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.

در ابتدا وادی‌دوازدهم می‌گوید: خداوند موجودی را خلق کرد و روی زمین فرستاد که ساکنین آسمان بسیار اعتراض کردند و رو به خداوند گفتند: خداوندا! این چه موجودی است شما آفریدید که روی زمین فساد انجام می‌دهد! ولی خداوند خیلی زیبا در قبال این ساکنین آسمان‌ها فرمودند: من چیزی را خلق کردم که شما نمی‌دانید و من چیزی را می‌دانم که شما نمی‌دانید!

در ادامه وقتی که وارد کنگره شدیم در سه جلسه اول به ما می‌گویند: خداوند ویژگی اختیار را در من قرار داده است، من شاید قبل از کنگره نمی‌دانستم که ماهیت اختیار چه است، می‌دانستم، ولی فکر می‌کردم که من فقط اختیار زندگی خودم را دارم، ولی نمی‌دانستم که واقعیت اختیار چیست و به آن پی نبرده بودم، که خداوند در ادامه آگاهی را به من انسان داد، تا با اختیار و آگاهی بتوانم مسیر ضدارزش‌ها و ارزش‌ها را  بفهمم و بدانم. مسیر ارزش‌ها چیست؟ برای ما کنگره‌ای‌ها، ادامه راه کنگره است. ما سه جلسه اول را می‌آییم و راهنما به ما می‌گوید: حال در این سه جلسه، شما یک راهِ ده الی یازده ماهه دارید، یعنی شما خودتان و مسافرتان یک راهی را دارید که در این راه باید تلاش کنید و همانا که بی‌جهت و بدون‌ پرداخت، چیزی را به ما نمی‌دهند.

وادی‌دوازدهم به من می‌گوید: اگر می‌خواهی به هدفت برسی باید تلاش کنی. الان در این بازده زمانی ده الی یازده ماه، من باید چه‌کار کنم؟! من باید سی‌دی بنویسم، مشارکت کنم، تصویر‌پردازی کنم، به موقع به جلسه بیایم و به موقع بروم، همه این‌ها باعث می‌شوند تا من به رهایی برسم و به حال خوش که همان امر اول برسم.

مؤلفه مهم در وادی‌دوازدهم؛ زمان است، که من باید به اهمیت آن پی‌ببرم؛ مثلاً من می‌خواهم یک ساختمان چند طبقه را بسازم؛ در ذهنم گنجایش پیدا نمی‌کند که این ساختمان بخواهد در مدت یک ماه و یا چند هفته ساخته بشود، درمان اعتیاد هم همین‌طور است؛ من نباید انتظار داشته باشم که مسافر من یک شبه و یا یک ماهه خوب شود، زمان احتیاج دارد و حوصله باید داشته باشد. مثلاً، اگر بخواهم بذری را بکارم، آن‌را رهایش نمی‌کنم، بلکه به آن آب می‌دهم، نور کافی، خاک حاصلخیز برایش فراهم می‌کنم و از آن مراقبت می‌کنم تا بتوانم حاصل آن‌را ببینم.همه این‌ها به من می‌گویند: که صبر کنم و زمان بدهم، وادی دوازدهم هم همین است. به نظر من وادی دوازدهم از وقتی روز شروع می‌شود تا موقعی که شب می‌شود وادی دوازدهم همراه من است. مثلاً صبح بیدار می‌شوم کارهایم را انجام می‌دهم، بعد می‌گویم غذا چه‌بپزم به فرض مثال، می‌خواهم غذا قورمه سبزی بپزم؛ در ذهن خودم می‌گویم، وسایل پخت قورمه سبزی چه هستند، اگر دارم که هیچ، ولی اگر ندارم می‌روم بیرون و می‌خرم و دنبال آن هستم و تلاش می‌کنم برای آماده شدن آن ناهار را آماده کنم و همه این‌ها وادی دوازدهم است که به زبان ساده‌تری آقای مهندس بیان کرده‌است و برای لطف کنگره، برای وجود آقای مهندس و علم ناب کنگره، خداوند را شاکر و سپاسگزار هستم.

من همیشه در صحبت‌هایم می‌گویم: زندگی من به دو بخش تقسیم شده است؛ یکی قبل از کنگره و یکی بعد از کنگره و باز هم خدا را شاکر و سپاسگزار هستم، حال خوبی که من دارم، حال خانه ما خوب است و حال خوشی که همه ما داریم، به خاطر وجود آقای مهندس و علم کنگره۶۰ است. یک نکته دیگر که می‌خواستم عرض کنم خدمت‌تان، من الان تلاش می‌کنم برای یک هدف، این‌جا آموزش گرفتم که اگر من به آن هدف نرسیدم در کنگره به چند دلیل است؛ اینکه من به موقع تلاش نکردم یا شاید هم تلاشم کافی نبوده‌است، دوم اینکه اذن خداوند صادر نشده است. شاید اگر من آن راه را می‌رفتم الان برای من بد تمام می‌شد و خداوند جلوی آن راه را گرفته است که من آن راه را نروم، به‌خاطر همین من باید صبر و حوصله داشته باشم.

مؤلفه‌های اصلی وادی‌دوازدهم صبر و زمان است؛ که در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود، که همه‌چیز در زمان خودش اتفاق می‌افتد و صبر برای رسیدن به آخر امر، که امر اول به آن پرداختیم، مهم‌ترین پارامتر است.

مرزبانان کشیک: همسفر کبری و مسافر یاسر
تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون اول) و همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون دوم)
ویراستار: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر منیژه (لژیون ششم)
عکاس و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر سودابه (نگهبان سایت)
همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد