چهاردهمین جلسه از دوره دوم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی ارومیه به استادی راهنما همسفر مهدیه، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر اثمر با دستور جلسه «وادی دوازدهم(در آخر امر،امر اول اجرا میشود) و تاثیر آن روی من» روز یکشنبه ۳۰ دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
از دبیر محترم بابت گزارش کاملشان سپاسگزارم و همچنین از نگهبان عزیز برای انتخاب بنده به استادی ممنونم این جایگاه را به من داده تا خدمت کنم و آموزش بگیرم، خدا را شکر میکنم بابت جایگاه خدمتی که گرفتم. در مورد دستور جلسه این هفته در آخر امر، امر اول اجرا میشود، وقتی من به این وادی رسیدم، اصلاً متوجه عنوان آن نشدم که چگونه در آخر امر، امر اول اجرا میشود؟ بعد از اینکه سیدیها را نوشتم و به دستور جلسات روز چهارشنبه گوش دادم و متوجه شدم خلاصه وادی دوازدهم این است که برای به هدف رسیدن ابتدا باید هدفی را برای خود تعیین کرد و برای رسیدن به این هدف پروسه زمانی لازم است.
در واقع پروسه زمانی باید طی شود تا ما به هدف و خواسته خود برسیم، طول فاصله زمانی که از ابتدا تا انتها زمان میبرد؛ یعنی آخرش که خواسته ما همان اولش هست برآورده میشود. آقای مهندس همیشه در مثالهایی که به کار میبرند از طبیعت استفاده میکنند و مثالهایی که قابل لمس و حس است را استفاده میکنند، در این وادی هم خیلی عالی توضیح دادند که در طبیعت هم فرد کشاورز در اوایل سال و در فصل کاشت هدف دارد که گندم برداشت کند در نتیجه شخم می زند، دانه گندم میکارد، آبیاری میکند و در صورت نیاز سمپاشی میکند، تا اینکه به فصل برداشت میرسد. این کشاورز در ابتدا نمیتواند گندم برداشت کند پس باید تا چند ماه زحمت بکشد تا به خواستهاش که همان گندم است، برسد؛ بنابراین در کنگره ۶۰ هم اگر ما خواستهای داریم و میخواهیم مسافرمان رها شود در ماه اول دوم و یا سوم نباید انتظار داشته باشم که مسافرم به سرعت درمان شود، خواسته من این است که حال مسافرم و حال خودم خوب باشد و انتظار ندارم که در همان اول کار همه چیز گل و بلبل شود و به رهایی برسد، این امکان ندارد؛ چون انسان در یک جایی زندگی میکند که بعد مکانی و زمانی دارد و نمیشود آن را نادیده گرفت از بدو ورود به کنگره باید صبر و حوصله داشته باشیم و بعد از حدود ۱۱ماه به حال خوش مسافرم برسیم.
در جامعهای که با سرعت زیاد پیشرفت میکند و شبیه هواپیمای جت سرعت میگیرد، از یک جایی به بعد باید ترمز دستی زندگی خود را بگیریم و فکر کنیم که در راه زندگی چه چیزهایی لازم داریم، چیزهایی که لازم داریم اعم از دانش و آموزش و آن هدفی که برای زندگی در نظر داریم برسیم. تاثیری که این وادی برای من داشت این بود که برای بعضی چیزها صبر لازم است و باید زمان را در نظر داشته باشم، صبر و حوصله داشته باشم تا خواستهام محقق شود. در نهایت از سپاسگزارم از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان این آموزشها را در اختیار من قرار دادند تا بتوانم بیایم و به حال خوش برسم.
تهیه گزارش: همسفر فاطمه(لژیون یکم)
تایپ و ارسال: همسفر هانیه (نگهبان سایت)
همسفران نمایندگی ارومیه
- تعداد بازدید از این مطلب :
96