خداوند را سپاسگزارم که به من توان داد که در مورد وادی دوازده که می‌گوید: ( در آخر امر، امر اول اجرا می شود) مطلبی‌بنویسم. این وادی با موضوع مهمی از آفرینش و هستی یعنی تغییر، تبدیل و ترخیص که لازمه حیات و تکامل زندگی موجودات و کل آفرینش است شروع می‌شود. در این وادی آقای مهندس حسین دژاکام به خوبی مطلب را با مثال و بیان زیبا و دلنشین توضیح داده است. مسافری که برای درمان اعتیاد در طول حداقل ۱۰ ماه سفر می‌کند ابتدا جسم را باز‌سازی و درمان می‌کند و مصرف خود را تغییر می‌دهد، این تغییر با خوردن شربت اپیوم تینکچر و روش DST با مقدار و روش مناسب و زمان معین انجام می‌گیرد و به موازات آن با آموزش و به دست آوردن علم جهان‌بینی و روان که دو مقوله مهم هستند آموزش داده می‌شود، در این مرحله از تغییر جلوتر آمده و به کشف رمز و راز هستی که تکامل روح و عقل و نفس و ارتباط حس‌های درون و بیرون است دست پیدا می‌کنیم.
در این جا نیرو‌‌‌‌های بیش‌تری از ماوراء و هستی در روی زمین که همان القا، احیا، و تحرک است به یاری و کمک می‌آیند و مسیر را برای او هموار و آسان می‌کنند. مانند دلوی خالی که به درون چاه فرستاده می‌شود و پر از آب از چاه خارج می‌شود که این مانند غذا و دارو برای رهایی و درمان فرد معتاد، از دنیای تاریک است که امر اول یعنی سلامتی در آخر حاصل می‌شود. انسان‌ها هر کدام یکی پس از دیگری با کلمات و عبارات معناداری در ذهن خواننده و شنونده به زیبایی جای می‌گیرند و پرده از رمز و راز آفرینش برمی‌دارد. آن‌جا که ساکنين به قدرت مطلق می‌گویند برای چه چیز انسان را آفریدی؟ خداوند می‌فرماید: چیزی را می‌دانم که شما نمی‌دانید و آن علم و دانشی است که انسان می‌داند تا روزی از تاریکی خارج شود و این علم به صورت قوانین الهی در کلام الله آمده است؛ اما به دست آوردن آن‌ها با سعی و تلاش و حرکت امکان‌پذیر است و افرادی که می‌خواهند بدون زحمت و تلاش به همه چیز برسند مانند این‌که غذای خام و نپخته می‌خورند و مشکل برای خود و اطرافیان درست می‌کنند.
انسان‌هایی که می‌خواهند با حداقل امکانات حداکثر استفاده را ببرند و این افراد فقط به فکر سود و رفاه خودشان هستند و به عبارتی همان ظرف‌های خالی هستند که فاقد عشق و محبت هستند. در آغاز خلقت اهریمن با خود عهد بست که انسان را در هر کجا و بر سر هر دو راهی که قرار گرفت با اختیاری که خداوند به او داده است با وعده و وسوسه به تاریکی بکشاند؛ اما در مقابل انسان‌هایی عاشق به خدمت به خلق قرار دا‌شتند که فنا شدن در این راه را مساوی با بقا می‌دانستند و خود را ذره‌ای از اقیانوس هستی می‌دانند و در این اقیانوس شناورند و هر چه بیش‌تر خدمت کنند از نیروی عظیم برخوردارند.
نویسنده: همسفر زهرا (الف) رهجوی راهنما همسفر هما (لژیون دوم)
رابط‌خبری: همسفر مهسا رهجوی راهنما همسفر هما (لژیون دوم)
ارسال: همسفر فاطمه، راهنمای تازه‌واردین
همسفران نمایندگی الیگودرز
- تعداد بازدید از این مطلب :
79