جلسه دهم از دور بیست و دوم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی دهخدا با استادی: راهنمای محترم مسافر حمید ،نگهبانی: مسافر حمید و دبیری: مسافر اسماعیل با دستور جلسه: " وادی دوازدهم و تاثیر آن روی من "
در تاریخ 30 دی ماه ۱۴۰۳ ساعت: ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود
خلاصه سخنان استاد :
سلام دوستان حمید هستم یک مسافر
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که امروز توفیقی شد در این جایگاه باشم و اولین مشارکت را داشته باشم خوشآمد میگویم به اسیستانت محترم نمایندگیهای غرب کشور، آقا محمود که امروز با آمدنشان ما را خوشحال کردند همچنین از تمام خدمتگزاران که این بستر را فراهم کردن را سپاسگزارم.
دستور جلسه امروز وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من است این وادی خودش دو بخش دارد که بخش اول آن مربوط به «آخر امر اول اجرا میشود» و بخش دوم آن موضوع درختکاری است که خودش دستور جلسه جدا دارد و بعداً در مورد آن صحبت میکنیم
وقتی یک مصرفکننده برای اولین بار وارد کنگره میشود بهواسطه مواد با کوله باری از مشکلاتی مثل نفرت خشم منیت و.....وارد میشود و دنبال راهی است که نجات پیدا کند زمانی که راهنما انتخاب میکند راهنمایش سه ضلع جسم،روان و جهانبینی را برای او توضیح میدهد و مطرح میکند که این سه تا ضلع باید به یک تعادل نسبی برسد تا فرد از دام اعتیاد رها شود. قسمت جسم متد DST است و قسمت جهانبینی چهارده وادی یا مرحلهای است که آقای مهندس برای ما تعریف کردند اگر ما این چهاردهتا را یاد بگیریم درواقع زندگی کردن را میآموزم و با کاربردی کردن آنها میتوانیم آرامش را به خودمان و خانوادهمان بازگردانیم.
وقتی به وادی دوازدهم میرسیم درواقع یازده وادی را پشت سر گذاشتیم و مدتزمانی برای آنها در نظر گرفتهشده است در وادی دوازده میگوییم «در آخر امر اول اجرا میشود» یعنی خواسته یا اندیشه ما اگر بخواهد به نتیجه برسد در این دنیای فیزیکی به زمان نیاز دارد آقای مهندس در کتابش این مثال را مطرح میکنند میگویند: اگر خواسته داشته باشیم که یک گندم را بکاریم باید اول بذر گندم را داشته باشیم که این خواستِ ما است بعدازآن فراهم بستر و شرایط مناسب است تا بعد از ۸ ماه برویم و گندم را دروکنیم ما یکدفعهای نمیتوانیم گندم را در لحظه بکاریم و دروکنیم، شنیدیم که میگویند خداوند در لحظه چیزی را خلق میکند انسان هم میتواند خلق کند ولی در این بُعد باید زمان را در نظر بگیرد.
وقتی یک رهجو وارد کنگره میشود نباید انتظار داشته باشد که یکشبه به درمان برسد بنده قبل از اینکه وارد کنگره شوم به دنبال روشهای سریع مثل سمزدایی بودم ولی آیا من یکشبه مصرفکننده شدم که بخواهم یکشبه هم درمان شوم؟
در آن موقع اطلاعات و آگاهی وجود نداشت ولی وقتی وارد کنگره شدیم مسائل متعددی را به ما آموزش دادند متوجه شدیم که فیزیولوژی انسان چگونه است و با متد DST آشنا شدیم
مسئله جهانبینی هم خیلی مهم است که آقای مهندس در همین سیدی آخر میفرمایند: اگر ما جهانبینی را نتوانیم آموزش بگیریم و کاربردی کنیم در درمان اعتیاد موفق نمیشویم یک مصرفکننده بهواسطه مواد برای خود مشکلات متعددی را به وجود میآورد که در پیامها میگوییم سفری است از ظلمت به نور از نادانی به دانایی از قهر به مهر و.... بنابراین برای اصلاح کردن این مشکلات هم باید زمان را در نظر بگیریم برای رهایی کامل از اعتیاد دو سفر لازم است سفر اول را میگویند از مصرف مواد تا قطع آن و سفر دوم از قطع مواد تا رسیدن به خود
من چگونه به خودم می رسم؟ یکی از فاکتورهای آن صبر کردن و زمان دادن است تا بهتدریج پلههای بیستویک روزه تمام شود و وارد سفر دوم شویم
بعضی موقع رهجو میگوید من در کنگره سفر کردم ولی آن حال خوش را ندارم باید از خود بپرسد که سفرش را چگونه انجام داده است؟ آیا پلهها را رعایت کرده، شربتش را سر موقع خورده، سیگارش را درمان کرده است یا خیر چرا راهنما به رهجو میگوید مثلاً قبل از ساعت ۵ در شعبه حضورداشته باشد تا نظم را یاد بگیرد یا مثلاً جمعهها به پارک بیا تا با یادگرفتن نظم کمکم به مسئله زمان پی ببرد و آن را عملی کند
همین مسئله چاقی بهتدریج در یک فردی به وجود میآید و نمیشود یکشبه آن را درمان کرد باید صبر کند و زمان دهد تا وزن مناسب را به دست آورد.
وادی دوازده در کتاب آقای مهندس خیلی قشنگ بیانشده و گفتگوهایی که آنجا صورت میگیرد را حتماً مطالعه کنید.الآن بعضی از بچهها کم مطالعه میکنند باید بیشتر مطالعه کنند تا آموزشها را بیشتر یاد بگیرند
در آخر اگر بخواهیم از اعتیاد نجات پیدا کنیم باید حتماً مسئله زمان را در نظر بگیریم غیرازاین راهی وجود ندارد
مرزبان خبری: مسافر مجید
صدابردار: مسافر رضا( لژیون پانزدهم)
عکاس: مسافر معین( لژیون هشتم)
تنظیم: مسافر مجتبی( لژیون نهم)
ارسال: همسفر فرهاد( لژیون یکم)
منبع: نمایندگی دهخدا
- تعداد بازدید از این مطلب :
529