خدا را شکر می‌کنم که یک بار دیگر این توفیق را به من داد تا به واسطه‌ی خدمتی که انجام می‌دهم در این جایگاه باشم. دستور جلسه وادی دوازدهم و تاثیر آن روی من. وادی‌ها چراغ‌های راه هستند و راه را به ما نشان می‌دهند. مانند پل‌های هستند که با طی کردن پل قبلی وارد پل جدید می‌شویم با این فرق که شروع راه خام و کم تجربه بودیم. اما با تمام کردن یک پل کلی به آموزش‌هایمان اضافه شده و انسان قبل نیستیم.
وادی تفکر و عقل و عمل و حرکت را طی کردیم. تا به وادی دوازدهم رسیدیم . پایان امر، امر اول اجرا می‌شود. این وادی چه می‌خواهد به ما بگوید چه می‌خواهد به ما یاد بدهد. هرچیزی که انسان به آن فکر کند و آن خواسته را داشته باشد. در رسیدن به آن خواسته حرکت کند و تلاش کند. حتی اگر سال‌ها طول بکشد آخر به همان چیزی که اول کار می‌خواسته می‌رسد. پس این وادی نوید هست برای ما همسفران که ناامید نشویم و یک روز به خواسته خود که همان رهایی پایدار و مستدام مسافرمان هست می‌رسیم. در راه پستی و بلندی هست سختی راه هست اما می‌رسیم به آن چیزی که می‌خواهیم.
نویسنده: راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر الهه رهجوی راهنما سمیه (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
137