زمانیکه با اين وادی آشنا شدم آموختم که برای رسیدن به هر خواستهای ابتدا باید فرآیند زمان را در نظر گرفت و هیچ چیز را نمیتوان در لحظه به دست آورد؛ زیرا هر آنچه در لحظه به دست آید، ارزش چندانی ندارد و زود از دست خواهیم داد و این به منظور رسیدن به خواسته در زمان مناسب است؛ مانند کاشت گندم که باید زمان مخصوص خود را از مراحل کاشت، داشت و برداشت را طی کند که محصولی با کیفیت برداشت نمود. اکنون اگر شخصی بخواهد از مسیر ضدارزشها خارج گردد باید فرآیند زمان همراه با سه مرحله تغییر، تبدیل و ترخیص را بگذراند؛ زیرا تا شخص تغییر نکند هیچگاه تبدیل به انسانی آزموده نخواهد شد و از بند ضدارزشیها ترخیص نخواهد شد و زمانیکه شخص وارد عمل شود سه نیروی القا، احیا و تحرک نیز به یاری او خواهند آمد؛ اما تمامی مراحل به صورت آرامآرام انجام میگیرد؛ زیرا ره صد ساله را نمیتوان یک شبه پیمود.
استاد امین در سیدی «دیسپ ۱۴۰۳» فرمودند: برای به دست آمدن دیسپ، چهارده مرحله سپری میشود تا سیب از مرحله میوه به محلول دیسپ که مادهای مفید است تبدیل شود. اکنون یک انسان چگونه میتواند بدون زمان و عبور از گذرگاههای سخت و بدون آموزش تبدیل به انسانی کارآزموده گردد؟! گاهی خیال میکنیم اگر نیروهای منفی و بازدارنده نبود زندگی سراسر عشق، آرامش و صلح بود؛ اما اکنون میدانیم نقش اصلی در تکامل انسان وجود همان نیروهای منفی است که انسان را به قعر تاریکیها فرو میبرند و او برای خروج باید بهای سنگینی را بپردازد، اینک آیا خروج از تاریکی بدون چهارده وادی عشق امکانپذیر است؟ آیا بدون در نظر گرفتن زمان و اجرای چهارده وادی عشق میتوان اعتیاد را درمان نمود؟ باید در پاسخ گفت هیچگاه؛ زیرا با زمان مناسب به جسم فرصت بازسازی و ترمیم میدهیم و با وجود کتاب ۱۴ وادی عشق انسان احیا میشود، به تعادل میرسد و آرامآرام از کالبد یخزدهاش محبت جاری میگردد؛ زیرا ۱۴ وادی یعنی ۱۴ گذرگاه که ابتدا باید تفکر کرد و به مسیر پیش رو و پستی و بلندیهایش نظاره کرد و بنگریم که در پایان راه سبکبال خواهیم شد در وادی پنجم خودداری، قناعت، تسلیم، توکل و رضا را میآموزیم و سپس با حرکت، تغییر خواهیم نمود.
طبیعت الگوی بسیار مناسبی برای انجام است؛ زیرا طبیعت فرصت جوانه زدن، رشد نمودن و بالغ شدن را به گیاه میدهد؛ بنابراین مانند طبیعت باید فرصت تغییر، تبديل و ترخیص را به جسم بیمار داد و از معجزه زمان غافل نشد؛ زیرا کسب علم نیز بدون زمان امکانپذیر نخواهد بود حتی برای کاشت درخت مراحلی را باید گذراند این وادی مانند یک قانون در تمام مراحل زندگی کاربردی است. در این وادی از شجره خبیثه نام برده شده که میتوان افراد فاسد یا گیاهان تلخ که انسان را از صراط مستقیم یا تعادل خارج میکنند را تشبیه به این درخت نمود انسان آگاه از این افراد دوری میجوید؛ زیرا میداند همنشینی با آنها جز ضرر چیز دیگری در بر نخواهد داشت و تنها القای منفی رخ خواهد داد.
مهمترین و کلیدیترین موضوع در این وادی احیا شدن است؛ زیرا احیا شدن به منظور ترخیص از بند ضدارزشیها و تبدیل به انسانی پاکسرشت است؛ اما احیا بدون حرکت امکانپذیر نیست حرکت به سمت نور و ارزشها حتی اگر جرقهای از نور را رویت کرد؛ زیرا بدون حرکت نباید انتظار یاری از خداوند داشت. تغییر و تبدیلات چندین مرتبه اتفاق میافتد که انسان در تاریکی خود تبدیل به نیروی مثبت گردد و آماده یاری رساندن به دیگر هم نوعان خود شود؛ اما در این حرکت نقش اصلی بر عهده خود انسان است و هیچ کس نمیتواند بار مسئولیت دیگران را به دوش کشد. انسان اختیار کامل برای انتخاب مسیر زندگی را دارد؛ اما نباید از ظاهر زیبا و فریبنده ضدارزشیها که ملبس به لباس زیبایی هستند غافل شد. مسیری که انسان را در کوتاه مدت به خواسته میرساند هموار و با خوشی است که او متوجه نخواهد شد و در پایان میبیند آنچه کاشته فقط حنظل بوده و شخص با طنابی پوسیده آن هم با دستان مبارک خود به اعماق تاریکیها فرو رفته؛ زیرا انسان برای توجیه خطای خود گاهی سر خود هم کلاه میگذارد که برای خروج از آن باید بهای سنگینی را بپردازد و این همان عبور از خطوط قرمز زندگی است که او را درگیر مشکلات میکند که اینبار نیز برای برگشت از خطوط قرمز باید قانون در آخر امر، امر اول اجرا میشود را نیز اجرا نمود.
سخن پایانی؛ در زمین زندگی کنید و بگذارید دیگران هم زندگی کنند هر چه بر خود نمیپسندید، بر دیگران هم روا مدارید.
منابع: سیدی دیسپ ۱۴۰۳ و وادی دوازدهم از کتاب عشق
نویسنده: راهنما همسفر فاطمه
ویراستاری و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بروجن
- تعداد بازدید از این مطلب :
77