مشارکت مکتوب مسافر رضا رهجوی راهنما مسافر مجید تحت عنوان: "وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من"

سلام دوستان رضا هستم یک مسافر با بیش از ۸ سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی شیره خوراکی و قرص، مدت ۲۳۰ روز سفر می‌کنم به روش دی‌اس‌تی، داروی درمان شربت اوتی، با راهنمایی آقای مجید شورابی از لژیون ۱۵ شعبهٔ رضوی، رشته ورزشی فوتبال و شنا، تی‌دی‌اس در حال مصرف ۱ سی‌سی هر وعده.

عجز و ناتوانی در وجودم رخنه کرده بود، حتی نمی‌توانستم به خودم کمکی کنم. فردی ناامید، بدون پشتوانه و خسته، خسته از آن همه رفتن و نرسیدن. کنگره همچون پدری دست مرا گرفت و در آغوش پر مهر خود کشید. یأس، ترس، ه‍مّ و غمم را کاست و این فرزند را مسافر نامید. سیاهی را زدود و رخت سفیدی بر جسم و روحم کرد و نشان داد که اگر تاریکی و ظلمت باشد، نور هم هست حتی اگر به اندازه‌ی سر سوزنی باشد، اما نور هست! می‌شود با آن راه را یافت. زمین وجودم را شخم زد و بذر محبت و دوستی کاشت. از آنچه جوانه زد گلستانی برآمد، غبار از پنجره‌ی چشمانم برداشته شد و گذشته‌ای را دیدم که آشنا بود. کودک سرگردانی در کنار جادهٔ زندگی و مردی که راه را نشانش می‌داد. صدایی از دور مرا دعوت به رها شدن می‌کرد اما نه رهایی از اعتیاد بلکه گذشتن از آنچه که بودم و رسیدن به هدفی که برای آن قدم به این جهان نهاده‌ام. این کمک بزرگی است برای رسیدن به خویشتن خویش و اکنون که او مرا یاری می‌دهد و من نیز آنچه را لازم است برای تحقق این امر فراهم می‌سازم اما زمان بسترساز تمام این تحولات است.

نویسنده: مسافر رضا از لژیون پانزدهم

ویرایش: مسافر ایمان از لژیون پانزدهم

تصویر: مسافر مصطفی از لژیون پانزدهم

ارسال: مسافر مرتضی

نمایندگی رضوی مشهد