وادی‌ها مانند حروف الفبا هستند که از کنار هم قرار گرفتن این حروف، ما می‌توانیم کلمات و در ادامه جملات را بسازیم. وادی‌ها ما را حرف به حرف و قدم به قدم به جلو می‌برند تا بتوانیم خودمان و زندگی‌مان را که در طی سال‌ها غرق بودن در ناآگاهی، تاریکی و ناامیدی به ورطه نابودی کشانده بودیم، مجدد از نو بنا کنیم. وادی‌ها به ما یادآوری می‌کند آنچه را که فراموش کرده بودیم؛ من که هستم؟ برای چه به من جسمی فیزیکی پوشانده شد و به زمین رانده شدم و مقصدم کجا است؟ اکنون که به وادی دوازدهم رسیده‌ایم، باید با خود تفکر کنیم که آیا یازده وادی گذشته را به خوبی آموزش گرفته و کاربردی کرده‌ایم؟ آیا توانسته‌ایم با تفکر و تعقل، امیدواری، اعتماد به نفس و مسئولیت‌پذیری، راه را بیابیم و حرکت کنیم؟ آیا در این مسیر و راه، برداشتی داشته‌ایم و صفت ما تغییر کرده است و توانسته‌ایم جایگاه خودمان را تغییر دهیم؟ اگر چنین باشد، ما می‌توانیم به وادی دوازدهم قدم بگذاریم.
عنوان وادی به ما می‌گوید: «در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود» و این مفهومی است بسیار مهم و عمیق برای پیمودن مسیری که در آن قدم گذاشته‌ایم تا به وادی عشق برسیم. در وادی گفته می‌شود که ما در دو صورت آشکار و پنهان خلق شده‌ایم؛ صورت‌های پنهان ما قابل رؤیت نیست و یکی از اجزای بسیار مهم آن نفس می‌باشد. طبق متون کنگره ۶۰، نفس را با خواسته‌های آن می‌شناسیم؛ یعنی تمام خواسته‌های ما از قسمت نفس صادر می‌شود. پس ما انسان‌ها هر کدام خواسته‌هایی داریم و برای رسیدن به آن تلاش می‌کنیم.
بسیار پیش می‌آید که ما به دلیل عدم آگاهی در رسیدن به خواسته‌هایمان ناکام می‌مانیم. در وادی دوازدهم با مؤلفه‌هایی آشنا می‌شویم که دانستن و کاربردی کردن آن‌ها ما را در رسیدن به اهداف و خواسته‌هایمان یاری می‌رساند. در جهانی که ما زندگی می‌کنیم، معجزه‌ای به نام زمان وجود دارد؛ ما در جهان ذهن بسیار سریع به خواسته‌هایمان می‌رسیم، اما در جهان خاکی باید زمان سپری شود و رسیدن به خواسته‌هایمان به یکباره امکان‌پذیر نیست.
در عنوان وادی می‌گوید امر اول یعنی همان خواسته‌ای که ما ابتدا داریم. برای رسیدن به خواسته‌هایمان باید پارامتر زمان را در نظر داشته باشیم؛ ما در یک بازه زمانی و با گذشت زمان و در انتها به خواسته‌های خود می‌رسیم. گاهی عامل زمان را نادیده می‌گیریم و مشکلاتی را به بار می‌آوریم، مانند زمانی که یک مصرف‌کننده به‌یکباره مواد خود را کنار می‌گذارد و شوک‌های بسیار مخربی را به جسم خود وارد می‌کند یا زمانی که می‌خواهیم به سرعت کاهش وزن داشته باشیم. گاهی گمان می‌کنیم می‌توانیم به سرعت انسان‌ها را به انسان‌های صالح تبدیل کنیم، بدون آنکه در نظر بگیریم انسان باید ذره‌ذره پخته شود و کم‌کم تغییر کند تا تبدیل شود به انسانی دیگر و از اعمال گذشته خود ترخیص شود.
برای رسیدن به هر خواسته‌ای باید اطلاعات و آگاهی لازم را کسب کنیم. برای تغییر انسان نیاز به کسب علم، معرفت، دانایی و تجربه است. برای مثال، یک مصرف‌کننده برای رهایی از مواد علاوه بر مصرف داروی OT، باید نسبت به جسم و صورت‌های پنهان خود شناخت پیدا کند، زیرا در طی سال‌ها مصرف مواد، افکار او نیز افیونی شده و با آموختن جهان‌بینی، افکار و رفتار او باید تغییر کند. در غیر این صورت، حتی با در نظر گرفتن زمان و طی کردن پروسه ۱۰ ماهه درمان، بازگشت او به مواد حتمی خواهد بود.
عامل مهم دیگر دو نیرویی هستند که دائماً در حال القاء مثبت و منفی به ما می‌باشند. پس باید برای رسیدن به خواسته‌ها و اهدافمان، علاوه بر در نظر گرفتن مؤلفه زمان و آگاهی و علم، مراقب القائاتی که از طرف نیروهای بازدارنده به ما می‌شود نیز باشیم تا به بیراهه نرویم و با اختیاری که به ما داده شده است، مسیرمان را به درستی انتخاب کنیم تا در نهایت و در آخر امر به امر و خواسته اول خود برسیم.
من به عنوان یک همسفر با آموختن وادی دوازدهم صبر را یاد گرفتم؛ متوجه شدم که برای درمان و رهایی مسافرم و رسیدن به آرامش و حال خوب خودم و مسافرم و هر خواسته دیگری باید زمان سپری شود. باید ثابت قدم باشم، آموزش‌ها را فرا بگیرم، قوانین بازی را بدانم و اجرا کنم، مراقب القائات منفی نیروهای بازدارنده و انسان‌ها باشم و القائات مثبت نیروهای روشنایی را جدی بگیرم تا بتوانم مسیر را به درستی انتخاب کنم. اگر در مسیر کنگره و ارزش‌ها دچار مشکلات و سختی شدم و یا مورد آزمون قرار گرفتم، همچنان باید ایستادگی داشته باشم و به تلاش خود ادامه دهم و این یعنی امیدوار باشم، تا در نهایت به مرحله لازم برسم و تبدیل انجام شود و میوه شیرین صبر را بچشم و روزی بتوانم به عنوان یک نیروی احیاکننده، خدمتگزار کنگره‌ای باشم که به من زندگی بخشید.
در وادی دوازدهم توصیه‌ای به ما می‌شود که اگر آن را عملی می‌کردیم، به‌جرأت می‌توان گفت شاید بسیاری از مشکلات و جنگ‌ها در دنیا وجود نداشت: «در زمین زندگی کنید و بگذارید دیگران هم زندگی کنند. هر چه بر خود نمی‌پسندید، بر دیگران روا مدارید.» به امید روزی که با جهانی شدن کنگره ۶۰ و فراگیر شدن آموزش‌های بی‌بدیل آن، همه انسان‌ها بتوانند آرامش را بیابند.
منبع: سی‌دی وادی دوازدهم، جزوه جهان‌بینی
نویسنده: همسفر بهار(مرزبان‌خبری)
ویرایش و ارسال: همسفرالین نگهبان سایت
همسفران نمایندگی محمدی‌پور قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
164