بعداز10 سال معتقدم هنوز نتوانسته ام به کنگره کمک کنم!

سومین جلسه از دوره دوم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی سنایی نیشابور در روزهای پنج شنبه با استادی: مسافر محمد، نگهبانی: مسافرمهدی و دبیری: مسافر اسماعیل با دستور جلسه «کمک کنگره به من و کمک من به کنگره» مورخ ۱۴۰۳/۱۰/27 ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد

خلاصه سخنان استاد
ضمن عرض خداقوت به شما عزیزان، سپاسگزارم از نگهبان، دبیر جلسه و راهنمای محترم، جناب آقای ابوالفضل، که مسئولیت استادی و اداره این جلسه را به بنده واگذار کردند تا بار دیگر توفیق خدمت به شما عزیزان را داشته باشم.
موضوع دستور جلسه این هفته، «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» است. در این جلسه، بیشتر به قسمت دوم موضوع، یعنی «کمک کنگره به من» خواهم پرداخت. چرا که با وجود ده سال حضور در کنگره، معتقدم هنوز نتوانسته‌ام کمکی شایسته به این مجموعه ارزشمند داشته باشم. کمک‌هایی که کنگره به من کرده، در قیاس با آنچه من ارائه داده‌ام، مانند قطره‌ای در برابر اقیانوسی بی‌کران است.
کنگره از جنبه‌های علمی، روانی و معنوی تأثیرات شگرفی بر زندگی من داشته است. روش درمانی DST تمام معادلات علمی دنیا را دگرگون کرد و راهکاری نوین برای درمان ارائه داد. اما این کمک‌ها نه از سوی یک واژه به نام «کنگره»، بلکه از سوی سیستم منسجم و ساختارمند آن صورت گرفته است. سیستمی که در رأس آن، بنیان‌گذار کنگره، جناب آقای مهندس دژاکام، قرار دارند و در ادامه، دیده‌بانان، مرزبانان، راهنمایان، ایجنت‌ها، مهمانداران و دیگر بخش‌ها، همگی دست در دست هم تلاش می‌کنند تا یک مسافر بتواند به رهایی و آرامش دست یابد.
اولین کمک ملموس کنگره به من، کاهش مصرف مواد مخدر بود. پیش از ورود به کنگره، روزانه پنج گرم تریاک مصرف می‌کردم، اما تنها در هفته اول، این مقدار به یک و نیم گرم رسید. این کاهش سه و نیم گرمی، از نظر مالی، ماهانه حدود ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان صرفه‌جویی برای من به همراه داشت. با این حال، وقتی در جلسه سردار شرکت کردم و خواستم کمک کنم، دست‌هایم از شدت شرمندگی می‌لرزید.
از لحاظ علمی، کنگره کمک بزرگی به من کرد. بیماری‌ای داشتم که پزشکان معتقد بودند غیرقابل درمان است. آنها نمی‌گفتند که «نمی‌دانیم»، بلکه اعلام می‌کردند «درمان ندارد». اما کنگره به من نشان داد که هر بیماری‌ای درمان دارد. جهان‌بینی کنگره نیز به‌صورت گام‌به‌گام، از طریق وادی‌ها، به من آموخت که چگونه مسیر زندگی‌ام را تغییر دهم.
وادی اول با جمله «با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد» به من یاد داد که تفکر پیش از اقدام، از بسیاری از اشتباهات جلوگیری می‌کند. کنگره به من آموخت که پیش از انجام هر کاری، ابتدا خوب بیندیشم. خود من، ۱۲ سال از عمرم را به‌عنوان ساقی مواد مخدر سپری کرده بودم، اما وقتی به وادی پنجم رسیدم، راهنمایم، آقای امیرهوشنگ، به من گفت: «محمد، اکنون وقت آن است که از ضد ارزش‌ها بازگردی.» وادی پنجم کمک کرد تا از مسیر اشتباه زندگی بازگردم.
کنگره علمی حقیقی را به من آموخت؛ علمی که قادر است انسان‌ها را از قعر تاریکی به روشنایی برساند و سنگ را به طلا تبدیل کند. اینجا، نفس آقای مهندس حق است و انسان‌ها در این مکان احیا می‌شوند. خانواده‌هایی که در آستانه فروپاشی بودند، با ورود به کنگره، نجات یافتند.
داروی DSAP نیز یکی از کمک‌های شگرف کنگره است که شاید بسیاری از ما متوجه اهمیت آن نباشیم. این دارو توانست بیماری‌هایی نظیر عفونت پروستات و صرع را که از دید بسیاری غیرقابل درمان بودند، در من درمان کند. حال اگر این کمک‌ها را روی ترازویی قرار دهیم، آیا هیچ کمکی می‌تواند معادل این خدمات باشد؟
وادی دهم نیز تأثیر شگرفی بر زندگی من داشت و مرا از عمق جهنم بیرون کشید. «صفت گذشته در انسان صادق نیست»؛ این جمله به من کمک کرد تا بدانم گذشته‌ام هرچقدر تاریک باشد، می‌توانم آینده‌ای روشن بسازم. وادی سیزدهم نیز با این پیام که «پایان هر نقطه، سرآغاز خط دیگری است»، به من کمک کرد تا با پایان‌های زندگی کنار بیایم و امید به آغازهای تازه داشته باشم. همچنین، وادی نهم نقطه تحمل مرا افزایش داد و کمک کرد تا در برابر مشکلات و ناملایمات زندگی سریعاً به آشفتگی نرسم.
کنگره، جایی است که یک ساقی مواد مخدر را به راهنمایی مسئول و آگاه تبدیل می‌کند. چنین معجزه‌ای را در هیچ جای دیگری نمی‌توان یافت. من منبرهای بسیاری را تجربه کرده‌ام، اما تنها جایی که توانست مرا تغییر دهد، همین کنگره ۶۰ بود.
ما باید یاد بگیریم که این کمک‌ها را به هر طریقی جبران کنیم. یکی از راه‌های جبران، خدمت کردن است. زمانی از جناب آقای کوروش پرسیدم: «معنای خدمت کردن چیست؟» ایشان پاسخ دادند: «خدمت یعنی بتوانی حال یک نفر را خوب کنی.» این جمله ساده، مفهوم عمیقی دارد. خدمت باید خالصانه باشد تا هم حال خدمت‌گزار و هم حال طرف مقابل خوب شود.
افرادی که وارد کنگره می‌شوند، به‌دلیل هدف مقدس راهنمایان و خدمت‌گزاران، حالشان بهتر می‌شود. ما نیز باید بیاموزیم که خدمت صادقانه انجام دهیم تا حال خود و دیگران را بهتر کنیم.

عکس مسافر سعید
تایپ مسافر حمزه