حرکت اساس هستی، تغییرات و تبدیلات است

هر وادی یک پیام و هدف خاصی را دنبال می‌کند، باید پیام را دریافت کنیم تا بفهمیم چه چیزی گفته است؛ برای اين كه آخر امر، امر اول اجرا شود، نياز به زمان داريم. آخر امر، امر اول اجرا می‌شود یعنی اگر ما بخواهیم به هدف‌‌های خودمان نزدیک شویم، فرقی ندارد که هر چیزی یا کاری باشد، باید گذشت زمان را در نظر داشته باشیم و زمان مناسب آن سپری شود؛ مانند کاشت بذر، گندم، برنج، درخت، گل یا متولد شدن نوزاد، رفتن به سربازی و دریافت کارت پایان خدمت یا درست کردن یک غذا جاافتاده و ...

زمانی‌که خداوند خواست انسان را خلق کند، فرشتگان گفتند که شما می‌خواهید موجودی را خلق کنید که در زمین فساد و خونریزی خواهد کرد. خداوند فرمود: من می‌دانم آنچه شما نمی‌‌دانید، زیرا انسان همه نام‌‌ها را خواهد آموخت. منظور از نام‌‌ها همان مطالب، علم و دانشی است که در هستی وجود دارد و در وجود ما نیز هست ولی در سفر، ذره‌ذره خود را نشان می‌دهد. تمام صفات خداوند در ابعاد کوچک‌‌تر در درون ما وجود دارد ولی پنهان و نهان است که با آموزش و تجربه آن‌‌ها را پیدا می‌کنیم تا سرنوشت خود را رقم بزنیم و راه را از چاه تشخیص دهیم.

اگر به طرف ارزش‌ها حرکت کنیم، به شادی و آرامش می‌رسیم ولی اگر به طرف ضد ارزش‌ها حرکت کنیم، به نا آرامی، ترس و عذاب می‌رسیم. هیچ چیزی در هستی در حال سکون نیست بلکه در حال حرکت است چون اگر ساکن باشد، جهان کن‌فیکون خواهد شد.

پس انسان نیز باید در راستای خواسته‌های خود حرکت کند تا به تکامل برسد. سکون بر هیچ چیزی جایز نیست. همه چیز در حرکت به نتیجه می‌رسد. از ترکیب زمان متحرک و فضا، زمان زاییده می‌شود که سه مرحله تبدیل، تغییر و ترخیص وجود دارد.

در وادی دوازدهم، صحبت از قانون جهان خاکی، گردهمایی بزرگ، تاریکی، روشنایی و اختیار انسان بر سرنوشتش مطرح شده است. داستان خلقت انسان به نوعی در تمام ادیان آمده است. انسان صور پنهان و صور آشکار دارد؛ یعنی نیمی از عالم بالا، نیمی از عالم پایین و شهری به اسم جسم به او داده شده که همراه روح و نفس رهسپار شده است.

نیروهای تغییر، تبدیل، ترخیص، القا، احیا، تحرک و قدرت انتخاب ارزش و ضد ارزش که با آگاهی، آموزش، نیروی عقل و رهبری روح مجهز گردیده است تا بتواند بهترین راه را پیش ببرد و به مکان اولیه انشعاب یافته خود بازگردد. با این تفاوت که از نظر بینش، دانش و آگاهی به درجه بالاتر رسیده باشد.

در این راستا، زمان مسئله مهمی است که انسان را به نتایج دلخواه می‌رساند. مثلاً در کنگره افراد پس از ۱۰ الی ۱۱ ماه به درمان و تعادل می‌رسند تا تشخیص، خوبی و بدی در آن‌ها دیده شود؛ باید بر نیروهای تخریبی و بازدارنده غلبه کنند و راه فسق و فجور را پیش نگیرند که به شجره خبیثه شبیه شده است.

در اصل این نیروها به نام نیروهای مکمل نیز به شمار می‌آید زیرا هر چیز در هستی برمبنای ضدش شناخته می‌شود و به عنوان نیروی مکمل نام برده شده است. در این مرحله از سفر، نیروهای مکمل، ارتقا‌دهنده انسان‌ها برای رسیدن به نتیجه هستند که این مرحله باید حرکت کرد. حرکت اساس هستی، تغییرات و تبدیلات است. اگر حرکت نباشد سکون است و سکون مانند آب راکد می‌ماند و همان‌طور که می‌دانیم، سکون بر هیچ موجودی جایز نیست.

منابع: سایت کنگره ۶۰، مقالات همسفران و کتاب چهارده وادی برای رسیدن به خود
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه(لژیون شانزدهم)
رابط خبری: همسفر کبری رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون شانزدهم)
عکاس: همسفر پرنیا رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)
ویراستار: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون پانزدهم) دبیر سایت
ثبت: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شادآباد