گذر زمان

جلسه‌ هفتم از دوره پنجاه‌ویکم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی سمنان با استادی راهنما همسفر‌ راحله با دستور‌‌‌‌جلسه «وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من» در روز شنبه ۲۹ دی‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان استاد:

دستورجلسه این هفته وادی دوازدهم است که می‌گوید: «در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.» این دستورجلسه در جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰ هرساله تکرار می‌شود.‌ باید بدانیم که قطعاً در آخر امر آن اتفاقی که باید بیفتد و ما تصمیمش را گرفته‌ایم اجرا می‌شود به‌ شرط آن‌که در راه درست حرکت کرده باشیم. وقتی مسافر من تصمیم گرفت برای رهایی از مواد مخدر سفر کند، سفری که حداقل ده‌ماه زمان لازم داشت، و باید این زمان حتماً طی می‌شد تا به درمان برسد. همان‌طور که در حیات زمینی نیز قادر نیستیم زمان را حذف کنیم. من در کنگره به جایگاه راهنمایی رسیدم و در گذر زمان از موانع زیادی عبور کردم تا توانستم به این جایگاه دست پیدا کنم و در واقع این جایگاه است که من را انتخاب می‌کند.

در وادی دوازدهم موضوعی که بسیار مهم و قابل توجه است مقوله زمان می‌باشد و من باید این را بدانم که وقتی یک تصمیمی را می‌گیرم سریعاً به نتیجه نخواهم‌ رسید و احتیاج است که زمان طی شود. در حقیقت برای به انجام رسیدن هر کاری همان لحظه شوشود اتفاق نمی‌افتد و نیاز به زمان است.

قسمت دوم وادی دوازده و اجرای آن بسیار زیبا است و من از آن لذت می‌برم به‌ این‌ علت که کار من هم مربوط به گل‌وگیاه و طبیعت است؛ اما از وقتی‌ که به کنگره آمدم دید من نسبت به این مسئله بیشتر باز شد قبلاً این کار را به چشم یک کار روزمره و عادی می‌دیدم؛ ولی بعد از ورود به کنگره و مطالعه کردن وادی دوازدهم این تفکر در من به وجود آمد که اصلاً چرا باید درخت بکاریم؟ یا چرا بعد از هر تولدی باید درخت کاشته شود؟‌ ما باید بتوانیم امر آخر را در ابتدای امر ببینیم.‌ امروز این درخت را کاشتم و دیگران از آن استفاده می‌کنند همین‌طور که من از درختانی که دیگران درگذشته کاشته‌اند استفاده می‌کنم. در نتیجه ما باید درخت بکاریم تا انسان‌ها در آینده از اکسیژن و سایه درختان استفاده کنند.

ما‌ برای حفظ محیط‌زیست و بقاء خودمان باید تلاش‌ کنیم. من به‌‌عنوان یک انسان مسئولیت دارم که چگونه از آن نگهداری کنم؛ اما باید بدانم که صرفاً کاشت درخت مطرح نیست‌؛ بلکه نگهداری و مراقبت از درخت هم امری ضروری است. این موضوع را در کنگره آموختم که سال‌های زیادی است که اشتباه حرکت کرده‌ام و کارهای ضدارزشی بسیاری را انجام داده‌ام و به طبیعت، انسان‌ها و حتی خودم صدمه زده‌ام من می‌توانم برای جبران خسارت‌ها این وادی را به اجرا درآورم و حساب خودم را با خودم و طبیعت صفر کنم. من به‌ عنوان یک انسان به طبیعت بدهکار هستم.

این مسیر بسیار لذت‌بخش است جایی که آبادانی وجود ندارد هیچ حیاتی نیست و من به‌ عنوان یک همسفر وظیفه خودم می‌دانم که هرسال این کار را انجام دهم. من این موضوع را در کنگره آموخته‌ام و حتماً دیگران هم این کار را انجام می‌دهند تا با درختکاری چرخه طبیعت به‌ درستی حرکت کند. اگر من وظیفه خودم را به‌ درستی انجام دهم و این به یک فرهنگ تبدیل شود قطعاً فرزند من هم این را به فرزندش آموزش می‌دهد و در آخر امر شاهد یک طبیعت زیبا خواهیم بود.

رابط خبری: همسفر نازنین مرزبان خبری
نویسنده: راهنما همسفر راحله
ویرایش: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ارسال مطلب: همسفر طیبه رهجوی راهنما همسفر حلیمه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سمنان