برای هر خواسته با گذشت زمان انسان به هدف می‌رسد

در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.
خداوند به انسان اختیار کامل داده تا بر سرنوشت خود حاکم باشد. انسان مخلوقی است که صور پنهان او از عالم امر خلق شده است و صور آشکار  از جهان خاکی. ما علم را آموخته‌ایم و در درون ما قرار دارد اکثر صفات  خداوند در اندازه‌های کوچک در درون ما وجود دارد و ما با آموزش و تجربه  باید آن‌ها را پیدا کنیم و به مرحله‌ای برسیم که راه مثبت و منفی را از هم تشخیص دهیم.
همه ما می‌دانیم که اگر به طرف ارزش‌ها حرکت کنیم به آسایش و آرامش می‌رسیم و اگر به طرف ضدارزشی حرکت کنیم به ناآرامی، عذاب، سختی و تاریکی می‌رویم. مفهوم اینکه آخر امر ،امر اول اجرا می‌شود این است که برای رسیدن به هدف باید زمان را در نظر بگیریم یعنی برای هر خواسته که داریم با گذشت زمان و تجربه به هدف می‌رسیم.
در وادی دوازدهم به این نتیجه می‌رسیم که وقتی وارد کنگره شدیم امر اول همان درمان اعتیاد مسافرمان است که با آموزش، تغییر در رفتارهای گذشته، تغییر در جسم، روان و جهان‌بینی با تکرار و تمرین روی برنامه بودن و نوشتن سی‌دی به مدت ۱۰ یا ۱۱ ماه فرد مصرف‌کننده به درمان می‌رسد که همان تبدیل، درمان و رهایی ترخیص است. این یک قانون کلی است که در تمامی کارها، زندگی و کل هستی حکمفرما است.
اگر دقت کنیم آخر امر و امر اول معنی هر دو یکی است که همان امر اول خواسته ما است. انسان برای خواسته‌های خود باید زمینه را فراهم کند تا با گذشت زمان به نتیجه برسد؛ چرا که قبلاً بدون در نظر گرفتن زمان فقط می‌خواهد با عجله، قرص، دارو، دکتر مشاور، دعا و سقوط آزاد به خواسته خود برسد. نباید انتظار داشته باشد که هر زمان برای هر کاری که اقدام می‌کند باید بلافاصله به نتیجه برسد.
ما با ورود به کنگره زمینه را فراهم می‌کنیم ولی باید با حس خوب، صبر، تلاش، انرژی و آموزش لازم را کسب کنیم؛ چون یک مصرف‌کننده زمان زیادی طول کشیده تا بیمار شود و ساختارهای جسم را از بین برده است؛ پس باید با گذشت زمان و حرکتی که کردیم هم خواسته درونی ما باشد و هم خواسته بیرونی تا به هدف که همان درمان و رهایی است، برسیم.
مثلاً اگر امر اول ما یا خواست اولیه یا نیت ما برداشت گندم باشد، این مسأله یعنی گندم کی به دست ما می‌رسد؟ زمانی‌ که حرکت کنیم، زمین را آماده کنیم، گندم را بکاریم و بعد در ادامه آبیاری و مراقبت کنیم و پس از گذشت حدود 8 ماه گندم‌ها  می‌رسند و باید آن‌ها را درو کنیم.
در آخر امر به گندم می‌رسیم و صاحب گندم خواهیم بود. صاحب گندم  بودن یا گندم داشتن یا به عبارتی امر اول ما در آخر امر بدست آمد. این مسئله یک قانون کلی است که در تمامی سطوح زندگی ما و هستی حکم فرماست.
منبع: سی دی وادی دوازدهم، کتاب عشق
نویسنده: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم)
تنظیم و ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر مهری (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باباطاهر همدان