جلسه یازدهم از دوره دوم کارگاههای آموزشی مجازی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی بیرجند به استادی همسفر حلیمه با دستورجلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا میشود) و تأثیر آن روی من» روز شنبه ٢٩ دی ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
قدرتمطلق؛ لحظهای قبل از سرپیچی اهریمن از فرمان، که ظاهراً روشناییها آبستن تاریکی بود و همه چیز برای یک انشعاب عظیم آماده بود فرمان داد، تا ساکنین آسمانها جمع شوند. در یک گردهمایی بزرگ، قدرتمطلق اعلام کرد: «من جانشینی در جهان خاکی قرار دادهام.»
در وادی دوازدهم میگوید: «در آخر امر، امر اول اجرا میشود.» یعنی هیچ چیز در جهان مادی در حال سکون نیست. هر انسانی برای رسیدن به اهداف خود باید زمان را در نظر داشته باشد؛ یعنی هر خواسته و هدفی میتواند با گذشت زمان به اجرا درآید. بنابراین هم خلقت و هم فرد برای رسیدن به نتایج دلخواه باید زمان را با موفقیت سپری نماید و هیچ راهی برای حذف زمان وجود ندارد، مگر اینکه از ظرف زمان خارج شده و برای رسیدن به آخر امر باید از تغییر و تبدیل عبور کنیم، تا به مرحله ترخیص برسیم. بهطور مثال یک فرد معتاد در یک هفته تبدیل به انسانی سالم نمیشود؛ برای تغییر نیاز به زمان خاص خود را دارد. یک فرد مصرفکننده باید تغییرات را در طول زمان در قسمت جسم، فیزیولوژی، روان و جهانبینی خود ایجاد کند و برای این کار با تفکر و کسب علم و معرفت، بهآرامی و اندکاندک در زمان مناسب به مرحله ترخیص برسد.
با بیدار شدن تفکر در فرد، بلافاصله سه نیروی القا، احیا و تحرک حرکت خود را آغاز میکنند؛ البته اگر فرد بتواند بر نیروهای تخریبی و بازدارنده غلبه کند. در هستی همه چیز بر مبنای اضداد مشخص شده است؛ بهعبارتی اگر مرگ نباشد، حیات مفهومی ندارد؛ اگر تاریکی نباشد روشنایی مفهومی ندارد؛ عشق و نفرت، شادی و غم و غیره. بههمین دلیل به انسان اختیار کامل داده شده است، تا هر فردی مسیر و راه خود را انتخاب کند. مانند مسافران که سالها درگیر موادمخدر بودند و یا ما همسفران که تخریبهای زیادی داشتیم. با خواسته و تفکری که داشتیم، وارد کنگره۶۰ شدیم و با آموزشهای ناب کنگره و تلاش و زحمات راهنمایان، کمکم تغییر کرده و در مدت زمان مناسب، که ۱۰ تا ۱۱ ماه میباشد، به یک فرد سالم تبدیل شدیم. بعد از این مدت با دریافت گل رهایی از دستان پرتوان جناب مهندس دژاکام به مرحله ترخیص رسیدیم.
امیدوارم ما نیز بتوانیم در این مسیر ثابتقدم و خدمتگزار باشیم و قدر زمان و مکانی را که در آن قرار داریم بدانیم، زندگی کنیم و بگذاریم دیگران نیز زندگی کنند؛ چون همه موجودات هستی حق حیات دارند. انسانی که فاقد حرکت و پیشرفت باشد؛ مانند صخرهی گِلی فرو خواهد ریخت.
نویسنده: همسفر حليمه رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیونسوم)
ارسال و ویراستاری: همسفر مریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیرجند
- تعداد بازدید از این مطلب :
77