کمک به کنگره، در نهایت کمک به خود است

ششمین جلسه از دوره پانزدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی اردستان با استادی مسافر کمال و نگهبانی همسفر مصطفی و دبیری مسافر عباس با دستور جلسه "کمک من به کنگره و کمک کنگره به من" پنجشنبه ۲۷ دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

 در ابتدا از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان سپاسگذارم. از راهنمای بزرگوارم مسافر حسین، کمال تشکر را دارم.

دستور جلسه این هفته، کمک من به کنگره و کمک کنگره به من. 

بزرگترین کمک کنگره به من این بود که کنگره مفهوم دانایی موثر را به من آموخت. شاید خیلی از این مطالب را قبل از کنگره می‌دانستم ولی متوجه این قضیه نبودم که وقتی این آموزش‌ها عملی نشود با ندانستن فرقی نمی‌کند. کنگره به من آگاهی داد و مفهوم دانایی موثر را به من آموخت. 

کنگره در بحث درمان اعتیاد، درمان سیگار و درمان اضافه وزن که آقای مهندس هم نگاه ویژه‌ای به آن دارند ما را آگاه ساخته است. 

تمام مشکلات بشری فقط با آگاهی قابل حل می‌باشد و تمامی این علوم برای درست زندگی کردن به ما آموزش داده می‌شود. یکی دیگر از کمک‌های کنگره به من این بود که بخشش را یاد بگیرم که ابتدا خودم و بعدا دیگران را ببخشم. کنگره من را با مفهوم مثلث جهالت که سرمنشا همه ضدارزش‌هاست آشنا کرد. 

یک مصرف کنند تا به آگاهی نرسد نمی‌تواند خود را درمان کند و اگر در جلسه اول معنی جایگزینی مواد شبه‌افیونی بیرونی با مخدرهای طبیعی بدن خود را متوجه شود و نسبت به آن آگاهی به دست آورد دیگر برای درمان اعتیاد به هیچ جای دیگری غیر از کنگره نمی‌رود. 

به نظر من بزرگترین کمک کنگره و آقای مهندس، آموزش‌هایی است که در سی‌دی‌ها و کتاب‌های کنگره به ما داده می‌شود. من فهمیدم که تمام مشکلات ما از عدم آگاهی به وجود می‌آید و بزرگترین کمک کنگره آگاهی دادن است. 

حال کمک من به کنگره به چه صورت است؟ آقای مهندس با این همه تلاش و کوشش که انجام می‌دهند و تقریبا هر سال ده‌هزار رهایی درمان اعتیاد دارند، بیان می‌کنند که من به کنگره بدهکار هستم و در جای دیگر هم می‌گویند که حساب من به کنگره صفر است. یعنی اگر فکر کنیم کاری برای کنگره انجام می‌دهیم و بخواهیم منتی سر کنگره داشته باشیم، به کنگره نیاییم بهتر است. ما باید از تعاریف خارج شویم و هر کس در هر جایگاهی، هر کاری که می‌تواند برای کنگره انجام دهد.

 من کنگره را در اولویت اول کاری خودم قرار می‌دهم و معتقد هستم که هر کاری برای کنگره انجام می‌دهم و هر زمانی را برای کنگره صرف می‌کنم جزو عمر من محسوب نمی‌شود و این توشه‌ای است که برای حلقه‌های بعدی ذخیره می‌کنم و همه این‌ها منوط به این است که من به آگاهی برسم. 

یک سفر اولی باید ابتدا سفرش را به درستی انجام بدهد و یا یک راهنما باید آموزش‌های کنگره را خالصانه به رهجو انتقال بدهد. ما باید بتوانیم نظم و انضباط کنگره را در زندگی خود پیاده کنیم و الگویی باشیم که مردم بدانند تغییرات ما از آموزش‌های کنگره است.

 ان‌شاالله همه ما بتوانیم خالصانه در این مسیر خدمت کنیم.

تایپ: همسفر جواد لژیون دوم 

ویراستاری: مسافر ابوذر لژیون چهارم 

عکاس: مسافر وحید لژیون چهارم 

تنظیم و ارسال: مسافر مجتبی لژیون پنجم