تغییر واقعی از درون آغاز می‌شود

جلسه دوازدهم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی محمدی‌پور به استادی همسفر الین با دستور جلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تأثیر آن روی من» روز شنبه ۲۹دیماه۱۴۰۳ آغاز به‌ کار کرد.
‌
سخنان استاد:

وادی دوازدهم یکی از اصول بنیادین در کنگره ۶۰ است که به موضوع خودآگاهی و تغییر پرداخته و به ما می‌آموزد که چگونه با نگاهی عمیق به درون خود، زندگی بهتری بسازیم. این وادی به ما یادآوری می‌کند که تغییر واقعی از درون آغاز می‌شود و برای رسیدن به آرامش و تعادل در زندگی، باید با خود صادق باشیم.

این وادی به ما می‌گوید که هر جا که می‌رویم، به یاد داشته باشیم که ما در حال تغییر و رشد هستیم و این تغییرات باید از درون ما آغاز شود. یکی از نکات کلیدی در این وادی، مسئله زمان است. تغییرات عمیق و پایدار نیاز به زمان دارند و نمی‌توان انتظار داشت که همه چیز به سرعت و به یکباره اتفاق بیفتد. این همان چیزی است که در درمان اعتیاد و دیگر چالش‌های زندگی نیز صدق می‌کند. اگر بخواهیم به نقطه‌ای برسیم که در آن زندگی سالم و متعادل داشته باشیم، باید بدانیم که این خواسته بلافاصله محقق نمی‌شود. تغییر و ترخیص از اعتیاد یا هر مشکل دیگری، نیازمند زمان و تلاش مستمر است.

ما باید درک کنیم که درمان اعتیاد یک فرآیند طولانی و پیچیده است که نیاز به صبر و استقامت دارد. بیماری اعتیاد دارای سه مؤلفه است: جسم، روان و جهان‌بینی. درمان اعتیاد زمانی محقق می‌شود که این سه بخش به تعادل برسند. این فرآیند حداقل ۱۰ ماه زمان می‌برد و بدون در نظر گرفتن زمان، برنامه‌ریزی ما ارزشی نخواهد داشت در واقع، اگر ما به دنبال تغییرات سریع و فوری باشیم، ممکن است با ناامیدی و شکست مواجه شویم.

درمان اعتیاد به معنای بازسازی و ترمیم این سه وجه است. در ابتدا، تمرکز بر جسم است. باید به تدریج و با دقت داروها را کاهش دهیم و به سیستم بدن اجازه دهیم که به حالت طبیعی برگردد. این فرآیند نیازمند زمان، صبر و مراقبت است. سپس، نوبت به روان می‌رسد. ما باید به بررسی افکار و احساسات خود بپردازیم و با استفاده از روش‌های مختلف مانند مشاوره و گروه‌های حمایتی، به بهبود وضعیت روانی خود کمک کنیم. این مرحله نیز زمان‌بر است و نیاز به تلاش مستمر دارد.

در نهایت، جهان‌بینی ما باید تغییر کند. ما باید به یک دیدگاه جدید نسبت به زندگی و مشکلات خود دست یابیم. این تغییر در جهان‌بینی به ما کمک می‌کند تا به طور مؤثرتری با مشکلات زندگی روبه‌رو شویم. در مورد مسئله زمان، عملیات کاهش تدریجی دارو یا تیپرینگ امکان‌پذیر خواهد بود و جسم و فیزیولوژی ما به تعادل می‌رسد. همچنین، آموزش‌های جهان‌بینی را پشت سر می‌گذاریم و از افکار مخرب و اعتیاد خارج می‌شویم. در نهایت، روان ما نیز به تعادل می‌رسد و از سلامت کامل برخوردار خواهیم شد.

زمان به ما این امکان را می‌دهد که به آرامی و با دقت به سمت هدف‌هایمان حرکت کنیم. در این مسیر، ما می‌توانیم به خودمان و دیگران بیاموزیم که تغییر یک سفر است، نه یک مقصد. باید به یاد داشته باشیم که هر قدمی که برمی‌داریم، ما را به سمت بهبود نزدیک‌تر می‌کند.

در ادامه وادی دوازدهم، درختکاری به عنوان نمادی از تغییر و رشد، نشان‌دهنده این است که ما باید به کاشتن بذرهای جدید در زندگی‌مان بپردازیم. همان‌طور که یک درخت نیاز به زمان برای رشد و باردهی دارد، ما نیز باید صبر و تلاش کنیم تا به نتایج مطلوب برسیم. درختان نه تنها به زیبایی طبیعت کمک می‌کنند، بلکه به ما یادآوری می‌کنند که تغییر یک فرآیند تدریجی است. همان‌طور که درخت به آب و نور خورشید نیاز دارد، ما نیز باید به خودمان توجه کنیم و از خودمان مراقبت کنیم. این شامل آموزش، مشاوره و راهنمایی و کاربردی کردن است.

وادی دوازدهم به من یادآوری می‌کند که تغییر از درون آغاز می‌شود و هر یک از ما می‌توانیم با تلاش و استقامت زندگی بهتری بسازیم. با درک اهمیت زمان در فرآیند تغییر و پذیرش مسئولیت برای رشد شخصی، می‌توانیم به بهبود خود ادامه دهیم و به دیگران نیز کمک کنیم تا در سفر خود به سمت تغییرات مثبت در حرکت باشند. این سفر، سفر در وادی‌هاست و من با آگاهی از این وادی، به سمت آینده‌ای روشن‌تر گام برمی‌دارم. تا در آخر امر، امر اول اجرا شود و با کاشتن درختان، تغییر را در زندگی‌ام به تصویر می‌کشم و به یاد می‌آورم که هر روز فرصتی برای رشد و شکوفایی است.

نویسنده: همسفر الین رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون‌‌اول)
ویرایش: همسفرالین رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون‌‌اول)
ارسال: همسفر لیلا دبیر سایت
همسفران نمایندگی محمدی‌پور قم