جلسه دوازدهم از دوره دوم کارگاههای آموزش مجازی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دماوند با استادی همسفر زهره با دستور جلسه «وادی دوازدهم و تأثیر آن بر روی من» روز شنبه ۲۹ دیماه ۱۴۰۳ برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد:
به نام قدرت مطلق الله
تیتر وادی دوازده بیان میکند؛ در آخر امر، امر اول اجرا میشود.
به این معنا است که اگر خواسته یا تصویر ذهنی اولیهای در ذهنم وجود دارد، و تصمیم به انجام آن کار را دارم در آخر امر به آن دست پیدا میکنم، یعنی نیاز به یک زمان مناسب دارم و بایستی فرآیند زمان را در نظر بگیرم. به این صورت نیست که یک خواسته را در نظر بگیرم و بلافاصله به آن دست پیدا کنم.
به عنوان مثال: هدف و خواسته من این است که برداشت گندم داشته باشم، این نیست که من سریع آن را بخواهم و آن اجرا شود، نیاز به یک مدت زمانی دارد، باید آن زمین را آماده کنم، گندم بکارم، از آن مراقبت و آبیاری کنم تا بعد از گذشت هشت ماه آن گندم را به من بدهد، زمانی که من گندم را برداشت میکنم، میشود امر اول من، که اکنون به نتیجه رسیده است.
در مورد اعتیاد هم همین میباشد، کسی که میخواهد اعتیاد خود را درمان کند، باید بداند امر اول یا خواسته اول آن درمان اعتیاد است. باید بداند همانطور که یک روزه درگیر اعتیاد نشده، یک روزه هم نمیتواند از اعتیاد نجات پیدا کند و درمان شود.
این وادی برای همسفران بسیار کاربردی است. من همسفر هم، در کنار مسافرم آسیب دیدم و تخریب داشتم، پس من هم نیاز به زمان دارم تا به درمان برسم، باید ذرهذره تغییرات را از خودم شروع کنم تا تبدیل شوم و به مرحله ترخیص که همان آرامش است دست پیدا کنم.
در وادی دوازدهم آقای مهندس از ساکنین و جانشین یاد میکنند، یک سری صحبتها بین آنها رد و بدل میشود و بیان میکنند که بزرگترین معجزه حیات، خود حیات است.
یکی از بزرگترین نعمتهایی که خداوند به انسان داده زمان است. چون اگر پارامتر زمان نبود من نمیتوانستم خیلی از مشکلاتم را برطرف کنم.
زمانی که میخواهم امر اول در آخر اجرا شود؛ بایستی سه نیروی القاء، احیاء و تحرک را در نظر بگیرم و این سه نیرو تکمیلکننده، تغییر، تبدیل و ترخیص هستند.
در ابتدای این وادی میگوید، ما برای اینکه به موفقیت برسیم باید پارامتر زمان را در نظر داشته باشیم و برای در نظر گرفتن پارامتر زمان میتوانیم از نظام قانونمند طبیعت الگوبرداری کنیم زیرا در طبیعت به زیبایی تمام مراحل پشت سرهم و بانظم قرار گرفتهاند.
این وادی به من آموخت هر خواستهای مانند بذری است که برای بارور شدن نیاز به زمان و بستر مناسب دارد و صبر را در این وادی به معنای واقعی دریافت کردم، از همه مهمتر برای اینکه محصول دلخواه را در آخر امر ببینم باید به مشکلات مسیر همانگونه احترام بگذارم که به خواستهام احترام میگذارم؛ چرا که آن مشکلات آمدهاند تا خواستهام را به من هدیه کنند.
خداوند قدرت شو، شود دارد و هرچه اراده کند، همان میشود؛ ما انسانها هم ذرهای از وجود خداوند هستیم و هر چه خواسته داشته باشیم میتوانیم در جهان ذهن خود فراهم کنیم.
این وادی برای احیاء و سازندگی درون و برون یا همان صور آشکار و پنهان است، میتوانیم بگوییم كه وادی دوازدهم وادی حیات و زندگی است.
نویسنده: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
عکاس: مرزبان خبری همسفر فاطمه
ویراستاری: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
تنظیم و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
- تعداد بازدید از این مطلب :
101