با درمان نیکوتین روزنه دیگری برای من گشوده شد

جلسه یازدهم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی مجازی نمایندگی ویلیام وایت به استادی راهنمای ویلیام وایت همسفر فهیمه با دستور جلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر امر اول اجرا می‌شود) و تأثیر آن روی من» روز شنبه ۲۹ دی‌ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

در رابطه با وادی دوازدهم، در کل ما می‌دانیم که درمان اعتیاد بر روی سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی اتفاق می‌افتد که قاعده این مثلث جهان‌بینی است. شرایط این جهان‌بینی بین مسافر و همسفر یکی است؛ یعنی آموزش‌هایی که در کنگره۶۰ از جهت جهان‌بینی می‌گیریم برای مسافر و همسفر یکی است. قوانين که در کتاب چهارده وادی عشق آقای مهندس دژاکام قرار داده‌اند؛ عوض شدن نگرش و دیدگاه ما نسبت به زندگی است که این دیدگاه و نگرش را به صورت جهان‌بینی برای ما باز می‌کنند.

بحث زمان، نکته بسیار مهم وادی دوازدهم است. هر اتفاق یا رویدادی که بخواهد در هستی رخ بدهد، ما باید زمان را در نظر بگیریم که زمان آن می‌شود. همان تلاشی که ما در جهت رسيدن  آن کار انجام می‌دهیم و آن زمانی که ما باید برای آن سپری کنیم همین نتیجه قانون دوازدهم می‌شود که به ما می‌گوید: «در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.»

ما همسفران با وارد شدن به کنگره۶۰ می‌دانیم که اذن ورود ما به دلیل وجود مسافرمان است؛ یعنی اگر شخصی بدون مسافر باشد نمی‌تواند وارد کنگره۶۰ شود. اکنون با حضور در کنگره۶۰ دیدگاه ما تغییر کرده است؛ اگر ما پارامتر زمان را برای سپری شدن درمان مسافر به او بدهیم تغییر در او رخ می‌دهد. همسفر از ابتدای ورود به کنگره۶۰ غم و اندوه دارد و دوست دارد، مسافر زودتر به درمان برسد. برای مسافر زمان مناسب را در نظر نمی‌گیرد به همین دلیل به نتیجه مطلوب نمی‌رسد. در این جا می‌گوید اگر می‌خواهید تغییر را ببینید؛ باید به آن زمان بدهید.

مسافر با حضور در جلسات آموزش‌ها را دریافت می‌کند آن زمان در مسافر تغییر را حس می‌کنیم؛ حتی تغییر در وجود خودمان که اگر جلسه‌ای را حضور نداشته باشیم لحظه به لحظه دل ما در کنگره۶۰ است و این همان تغییری است که حس و حال خوب به دنبال دارد. اگر ما همسفران یا مسافران بخواهیم تغییر کنیم فقط با آموزش‌ها این اتفاق رخ می‌دهد و باید ما زمان را به شخص بدهیم و اگر چیزی بدون گذر زمان رخ بدهد از آن چیز نتیجه مطلوب نمی‌گیریم‌. اکنون باید پروسه زمانی 10 الی 11 ماه برای مسافر و همسفر رخ بدهد؛ زیرا باید کم‌کم تغییر به وجود بیاید. اگر تغییر ناگهان رخ بدهد به نتیجه مطلوب نمی‌رسد.

آن زمان راهنما به وسیله تغییراتی که در رهجو می‌بیند تصمیم به رهایی او می‌گیرد و می‌گوید: اکنون زمان تبدیل فرا رسیده است و اجازه ورود به سفر دوم را به او می‌دهد. بعد از تبدیل، از مواد و ضد ارزش‌هایی که انجام می‌داد ترخیص می‌شود. پروسه تغییر، تبدیل و ترخیص را من در زمان سفر نیکوتین خود با پوست، گوشت و استخوان درک کردم؛ زمانی‌که ترخیص انجام شد و رها یافتم روزنه دیگری برای من گشوده شد که فهیمه قبل از سفر را به کل از بین برد و یک فهیمه دیگر احیا ‌کرد که به خود می‌بالم. اگر روزی در تاریکی بودم؛ اما اکنون روشنایی را با تمام وجودم حس می‌کنم.

نکته مهمی که در بحث تغییر وجود دارد اين که باید خاصیت آن چیز عوض شود. در قدیم علم کیمیاگری را مثال می‌زدند؛ در کیمیاگری تلاش می‌کردند از آهن، طلا درست کنند؛ اما این اتفاق رخ نداد و نتوانستند از آهن طلا بگیرند. بعدها آمدند آهن را با روکش طلا زدند؛ اما خاصیت آن را تغییر ندادند؛ یعنی فقط ظاهرش آن طلا بود؛ اما باطن آن خاصیت طلا بودن را نداشت و ذات آن آهن بود. مصرف‌کننده‌هایی که به کمپ می‌روند مانند روکش طلا هستند و خاصیت خود را که همان مصرف‌کننده بودن است را عوض نکرده‌اند، فقط روی این مشکل یک روکش یا سر پوشش قرار داده‌اند؛ یعنی فقط ترک می‌کنند.

در کنگره۶۰ آقای مهندس دژاکام می‌فرمایند: «هر شخص بخواهد تغییر، تبدیل و ترخیص را انجام دهد باید ماهیت آن تغییر کند.» باید عملیات تغییر، تبدیل و ترخیص روی یک مصرف کننده طی 10 الی 11 ماه رخ بدهد و آن مصرف‌کننده کارتن خوابی که القاب ناشایست به او می‌دادند، در این‌جا به عنوان یک مسافر سفر کند تا واقعا خاصیت او عوض شود. ما همسفرها از روز اول تاکنون لحظه‌به‌لحظه‌ خاصیت و ماهیت خود را عوض می‌کنیم. این ماهیت و خاصیت چه زمانی رخ می‌دهد؟ زمانی‌که در طول سفر، زمان را در نظر بگیریم؛ یعنی صبر داشته باشیم. بعضی‌ افراد پارامتر زمان را در نظر نمی‌گیرند.

همان‌گونه که در وادی می‌گوید: «صفات خداوند در ابعاد کوچک‌تر در انسان نیز وجود دارد، به جز صفت کبر که همان اکبر بودن خداوند است»؛ یعنی همان شو شود که فقط مختص به خداوند است که بگوید: شو شود و آن اتفاق رخ بدهد. بنده‌های خدا نیز می‌توانند این شو شود را داشته باشند؛ اما فقط در ذهن آن‌ها رخ می‌دهد. ما دوست داریم مسافر به رهایی برسد، آرامش داشته باشیم یا فلان غذا را داشته باشیم.

درست است این شو شود در ذهن ما رخ می‌دهد؛ اما باید زمان به آن بدهیم، تا زمانی‌که این پروسه طی نشود در انسان این اتفاق رخ نمی‌دهد. اگر بخواهیم شو شود در ما رخ بدهد باید به آن زمان بدهیم و صبر داشته باشیم. همان‌گونه که دچار سردرد می‌شویم و انتظار داریم زود خوب شویم یا با وجود یک مشکل توقع داریم، با دکتر رفتن سریع درمان شویم. در صورتی‌که اگر قرص هم بخوریم باید به آن زمان بدهیم تا سردرد ما خوب شود و تغییر رخ بدهد.

نویسنده و رابط خبری: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر فهیمه (نمایندگی شهر ری)
ویراستاری و ارسال: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر فریده (نمايندگی سلمان فارسی)
گروه همسفران ویلیام‌وایت کنگره‌۶۰