جلسه دوازدهم از دوره سوم کارگاههای آموزشی مجازی همسفران نمایندگی آبیک به استادی راهنما همسفر پروانه با دستور جلسه «وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من» روز شنبه 29 دی ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
در وادی دوازدهم میگوییم؛ در آخر امر، امر اول اجرا میشود؛ این مطلب شاید یک خط یا یک جمله باشد؛ اما برای هر انسانی تکلیف را تعیین میکند؛ یعنی هر امر یا فرمانی که ما بخواهیم اجرا کنیم بایستی فرایند زمان را در نظر بگیریم تا در آخر، امر اول ما اجرا شود.
این مقوله موضوع مهمی است که در تمام سطوح از زندگی ما نقشآفرینی میکند؛ اما متأسفانه امروزه خیلی از انسانها، طول زمان را در هر کاری از زندگی خود حذف میکنند که بعدها با مشکلات و بحرانهای عدیدهای روبرو میشوند منجمله؛ خواسته درمان اعتیاد که امر اول آنها محسوب میشود، انسانها توقع دارند یکشبه درمان شده و تبدیل به یک آدم سالم و صالح شوند؛ اما با روند این کار مشکلات خود را شدیدتر میکنند و به هیچ نتیجهای نمیرسند مانند؛ انجام عملهای سمزدایی، سمزدایی فوقسریع، تصفیه خون، سقوط آزاد و سایر موارد که بیشتر فرد را از چاله به چاه عمیق میاندازد.
این وادی به من آموخت که برای رسیدن به امر اول یا خواسته خود بایستی سه مرحلهٔ؛ تغییر، تبدیل و ترخیص را با درنظرگرفتن طول زمان طی طریق کنم تا بتوانم به نتیجه دلخواه خود برسم که آخر امر من است؛ بنابراین در ابتدای تغییر بایستی حرکت خود را با تفکر آغاز کنم نه اینکه در مقابل مشکل، کاسه چه کنم بر سر بگیرم و منتظر معجزهای از بیرون باشم.
در حرکت من، تغییرات اندکاندک شکل میگیرند گویا شخص به آن هوشیاری و بیداری لازم در طول سفر میرسد و نسبت به جهان پیرامون خود احساس پیدا میکند؛ هرچه قدر این تغییرات در مسیر نور و روشنایی باشد نیروهای الهی بسیاری چون الهام و القائات الهی برای رسیدن به آخر امر، به یاری او میشتابند تا درنهایت بهمرورزمان فرد به آن مرحله لازم برسد و تبدیل انجام بگیرد که همان پایان سفر اولشخص مسافر یا همسفر است.
ما بایستی در این امر بدانیم که یکشبه معتاد یا مصرفکننده نشدهایم تا بخواهیم آن را یکشبه حل کنیم. این موضوع در خصوص تهذیب اخلاق یا تعلیم و پرورش انسانها هم صادق است، برخی از انسانها با تفکرات و عقاید خودشان صفات و خصوصیاتی را با خود حمل میکنند که ممکن است موردپسند اطرافیان واقع نشود و دائم دیگران را نسبت به رفتار خود ناراحت بکنند در این مقوله هم فرد بایستی پارامتر زمان را برای تغییر و اصلاح پندار، گفتار و کردار خود در نظر بگیرد تا در طول زمان ذرهذره آن تغییر درست درون فرد شکل بگیرد و آن صفت منفی تبدیل به صفت نیکو شود.
ما بایستی بدانیم که در زندگی خودمان هر لحظه در حال کاشت و برداشت هستیم و هیچوقت فصل کاشت با برداشت ما یکی نمیشود؛ زیرا همیشه بین این دو فاصله زمانی مطرح است؛ مثلاً اگر امشب من یک پاکت سیگار مصرف کنم فردا فرد سیگاری نمیشوم یا معتاد به سیگار بلکه فرایند برداشت آهسته و نرم رخ میدهد طوری که ما متوجه آن نمیشویم؛ بنابراین هوشیارانه عمل کنیم و به آن بذرهایی که در امر اول میکاریم ارزش و توجه خاصی بکنیم تا در آخر امر به نتیجه دلخواه خود برسیم.
درنتیجه این وادی یک حرکت واقعی است که صورت میگیرد و تفکر انسان با آغاز این حرکت سفر خود را شروع نموده که در این قسمت فرد از چاله و سیاهیها بیرون میآید، قد راست نموده و برای هدف خود تمام بدن خود را به کار میگیرد، این وادی به سهم خود جهانی است که از خیال به نقش عمل مینشیند اگر طبق فرمان پیش برود.
نویسنده: راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر آمنه مرزبان خبری
همسفران نمایندگی آبیک
- تعداد بازدید از این مطلب :
107