وادی دوازدهم: در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.
همه‌روزه تمام امور زندگی انسان‌ها با یک جرقه، ایده و یک فکر شروع می‌شود و امری که در ذهن ما شروع به شکل‌گیری کرده است، با خواست ما و حرکت ما در آن جهت و مهیاکردن شرایط برای رسیدن به آن امر صورت می‌گیرد.
بنیان‌گذار جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰؛ آقای مهندس حسین دژاکام بودند که هدف اصلی از بنیان این سازمان در رأس درمان اعتیاد قرار دارد.
مسافرها برای درمان اعتیاد به کنگره می‌آیند و در کنار آنها، همسفرانی حضور دارند که تخریب بالایی دارند و در نهایت خواست هر دوی آنها که مانند بذری کاشته می‌شود، رهایی و نجات خانواده می‌باشد و این فرایند با درنظرگرفتن مدت‌زمان لازم و به‌صورت تدریجی و با آموزش‌های تخصصی لازم انجام می‌شود تا ساختار نو و جدید شکل بگیرد.
برای تغییر، مسافر باید باور کند که مصرف‌کننده می‌باشد، همسفر باید باور کند که تاریکی در وجودش بوده است که در کنار مصرف‌کننده‌ای در این شرایط قرار دارد. یعنی تخریب ساختار قبلی و تبدیل به ساختار جدید.
اگر همسفر قبول نکند که حالش بد است، کار او تجسس و فضولی در کار مسافر می‌شود و این حال او را آن‌قدر بد می‌کند که دیگر حال کنگره آمدن را هم ندارد، سپس می‌گوید که کنگره به ما جواب نداد. مثل این می‌ماند که تا چشمه رفته و آب نخورده، تشنه برگشته و می‌گوید، چشمه آب نداشت.
همسفرانی که مثل مادر، دایه و معلم برای مسافرانشان هستند و در آخر سفر ادعا دارند که کاری کردم که حماقت نکرد، گریز نزد، هنر نکردید. در واقع آن مسافر با وجود عقابی چون شما، متأسفانه پوک بار آمده و در اولین فرصت بعد از رهایی تا خرخره مصرف می‌کند؛ چون گریزهایش را جمع کرده است. آیا شما آنچه را که کنگره گفت انجام دادید؟
بر اساس وادی دوازدهم، اگر درمان اعتیاد و رسیدن به درمان و تعادل، امر اول باشد؛ این امر در آخر امر به دست می‌آید. این موضوع یعنی باید بدانیم که بر اساس پروتکل DST ، درمان اعتیاد، سه مؤلفه دارد. جسم، روان و جهان‌بینی.
بیماری اعتیاد روی این سه بخش اثر مخرب گذاشته و آنها را از تعادل خارج ساخته است. درمان اعتیاد یا امر اول، زمانی محقق می‌شود که این سه مؤلفه در حداقل زمان ۱۰ ماه؛ با عملیات تیپرینگ و داروی اوپیوم تینکچر (OT) و پشت سر گذاشتن آموزش‌های جهان‌بینی، به تعادل و سلامتی برسند.
می‌آموزیم و عمل می‌کنیم و از جهان‌بینی مخرب و افیونی زمان اعتیاد خارج می‌شویم و بالاخره در قالب مسئله زمان است که روان؛ به مفهومِ مجموعه صور پنهان که تجلی آن در چگونگی رفتار ما خود را به نمایش می‌گذارد؛ در کنار جسم و جهان‌بینی به تعادل می‌رسد و از سلامت و تعادل کامل برخوردار می‌شویم.
منابع: مشارکت‌های همسفران و مسافران کنگره ۶۰، کتاب عشق
نویسنده: راهنمای تازه‌واردین همسفر لیلا
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زنجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
144