ودای دوازدهم بسیار زیبا است که در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود؛ از خلقت انسان سخن می‌گوید که انسان چیست و چه اختیاراتی دارد؛ می‌خواهد به ما بگوید انسان دارای قدرت اختیار است و از این قدرت و اختیار هم می‌تواند در جهت نیروهای منفی و همچنین در جهت نیروهای مثبت استفاده کند. بنابراین این دو نیرو همواره مکمل هم هستند، زمانی که زشتی نباشد زیبایی معنا ندارد و همینطور زمانی که فرد معتاد نباشد لذت رهایی و لذت آزادی از بند اعتیاد را درک نمی‌کند.
همواره برای رسیدن به خواسته یا هدف خود باید حرکت کنیم و مطمئنا در آخر آن را به دست خواهیم آورد، گندم بعد از هشت یا نه ماه و بعد از کلی کار و تلاش و نگهداری رشد و محصول می‌دهد؛ ما نیز در درمان اعتیاد در کنگره۶۰ آموختیم که نباید عجله کنیم و درمان در یک روز یا چند روز اتفاق نمی‌افتد و برای رسیدن به خواسته‌های خود باید زمان را همواره در نظر گرفت این زمان است که تغییر و تبدیل و ترخیص را تعیین می کند؛ این زمان و روش Dst است که یک مسافر با هدف درمان اعتیاد و تعادل جسم و روان وارد کنگره می‌شود و درمان می‌شود و این زمان است که معجزه می‌کند و این زمان است که در هر مسئله باعث می‌شود آن کار درست شود.
یک فرد در یک شب نمی‌تواند بر روی اخلاق و رفتار خود تزکیه و پالایش انجام دهد، یک فرد دروغ‌گو در یک شب درست نمی‌شود و زمان است که آرام آرام باعث تغییر می‌شود تا در زمان مناسب ترخیص انجام گیرد و بسیار مهم هست که صبور باشیم. امیدوارم همه‌ی ما این وادی و وادی‌های دیگر را درک کنیم و به صورت کاربردی و عملی در زندگی خود به اجرا درآوریم و به آرامش و حال خوش برسیم .
نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مهدیه ( لژیون هشتم)
تنظیم و ارسال: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر سکینه (لژیون پنجم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی حافظ
- تعداد بازدید از این مطلب :
93