دستور جلسات تعیین‌شده در کنگره۶۰ برای رشد و تعالی تمام اعضاء برنامه‌ریزی‌شده است، بنابراین من باید همانند وادی‌ها، در انتهای تک‌تک دستور جلسات تأثیر آن روی من اضافه کنم و با دقت آن موضوع را برای خودم روشن کنم و نتیجه بگیرم که چه تأثیری بر روی من گذاشته است. همه‌ی انسان‌ها دست به انجام کارهایی می‌زنند که قبل از انجام، سود و زیان آنرا موردسنجش قرار می‌دهند. بشر ذاتاً از انجام کارهایی که درنتیجه متضرر می‌شود، عقب‌نشینی می‌کند و همه‌ی این‌ها به خاطر این است که جمله در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود را با گوشت و پوست خود لمس کرده‌اند. اما انسانِ فراموش‌کار از یاد می‌برد که گاهی پیامد کارهای ضد ارزش خود را باید با تاوانی سنگین پرداخت کند و برای دست‌یابی به درجه رفیع انسانیت باید بهای زیادی بدهد، بهایی که قبل از حرکت سنجیده و دریافته که در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود، یعنی هر چیز که در جستن آنی، آنی.
برای اینکه در آخر امر، امر اول را دریافت کنم باید نکات و پارامترهایی را رعایت کنم، خواسته‌های خود را ارزیابی کنم و در صورت سوددهی در مراتب بالای خواسته‌های خود قرار داده و در صورت ضرر دهی سریع از چرخه انتخابات و برنامه‌ریزی خود خارج کنم. قبل از انجام هر امری باید فرآیند تفکر صحیح پیرامون آن موضوع را انجام داده و راه‌های رسیدن به مقصد را به تصویر بکشم، برای به عمل درآوردن تصویر کشیده شده گام اول را برداشته و با به دست آوردن ایمان قلبی، با گام‌های استوار حرکت کنم. از افرادی که انرژی و نیروی منفی القاء می‌کنند دوری و به نیروها و سمت وسوقی که من را تشویق و امیدوار می‌کنند، حرکت کنم. علاوه بر آن درراه موانع بسیاری جلوی پای خود مشاهده می‌کنم که کار اصلی آنها نرسیدن من به خواسته معقول خود است که باید شرایط مناسب درونی و محیطی را فراهم کنم تا از آنها گذر کنم (برای دریافت میوه انار از درخت که آخر امر است، باید کود و سم و سایر رسیدگی‌ها به‌موقع صورت بگیرد و در خاک مناسب کاشته شود).
اساس هستی و تغییرات و تبدیلات حرکت است، برای شنا کردن هزاران راه وجود دارد، اما برای غرق شدن تنها یک‌راه وجود دارد و آن حرکت نداشتن است. در زندگی خود با خطوط قرمزی مواجه خواهیم شد که عبور کردن از آنها عواقب شاید سنگینی برای ما به همراه داشته باشد، با کسب علم و معرفت و دانایی می‌توان خطوط قرمز را شناخت و برای گذر کردن راحت از این‌ها خود را آموزش داد و تقویت کرد. امیدوارم در آخر امر، امر اول انسانی اجرا گردد، یعنی در زمین زندگی کنیم و اجازه بدهیم دیگران نیز زندگی کنند، زمینی را که پاک و سرسبز تحویل گرفته‌ایم، با افزودن به تعداد درختان کاشته شده، سرسبزتر تحویل آیندگان بدهیم.
ویرایش و تنظیم: مسافر ناصر جعفری لژیون 21
به قلم: راهنمای محترم آقای علی چلمقانی لژیون 19
عنوان مقاله: وادی دوازدهم و تاثیر آن روی من
- تعداد بازدید از این مطلب :
174