سلام دوستان فریدون هستم یک مسافر. خیلی خوشحالم که پس از ورود به کنگره و فراگیری آموزش‌های لازم از راهنمای محترم با سعی و تلاش توانستم با دستان مبارک آقای مهندس و پیگیری‌های مجدانهٔ آقا حمیدرضا به نعمت رهایی برسم. خدمتی که کنگره به من مسافر می‌کند با هیچ قلم و جوهری قابل تحریر نمی‌باشد. من فریدون در زمان مصرف چه حال و روزی داشتم؟ چهره‌ای عبوس و زرد، از همه‌جا درمانده و آن‌قدر غرق در تاریکی‌ها بودم که نه احساس شوقی به خانواده و نه به اطرافیان داشتم. محبت را فراموش کرده بودم. روابط اجتماعی و آداب معاشرت من بسیار پایین بود زیرا؛ همه اوقات را در بیغوله‌ها و مکان‌های مصرف می‌گذارندم. ولی زمانی که به کنگره راه یافتم از برخورد و احترام متقابل که بچه‌ها نسبت به یکدیگر داشتند غبطه می‌خوردم. زمانی که وارد لژیون شدم، با خودم احساس شوروشعف خاصی داشتم، با راهنمایی آشنا شدم که بسیار مسلط بر آموزش این علم بودند. اولین آموزش ایشان به من مسافر رعایت نظم انضباط در کنگره و صورت‌مسئله اعتیاد بود که با چه شرایطی می‌توانم به درمان برسم. از تاریکی، حقارت، ناامیدی و ترس با آموزش‌ها و نوشتن سی‌دی که اصل آموزش و درمان مسافر است به‌مرور خارج شدم و تااندازه‌ای خودم را پیدا کرده و امیدوار شدم. در میان خانواده و اجتماع آن صلابت همیشگی و اعتبار خودم را مجدد حس می‌کردم تا اینکه به انتهای سفر اول نزدیک شدم، تا حد توان فرمان‌بردار فرامین راهنما و گوش‌به‌فرمان آموزش‌ها بودم. سی‌دی‌ها را به‌موقع می‌نوشتم، در جلسات عمومی حاضر بوده و مشارکت می‌کردم که این امور آداب معاشرت من را بسیار تغییر داد و همچنین برخورد با خانواده که به‌مرور در این ارتباطات به اوج رسیدم. بعد از حضور در مجموعه با رفتار پدرانه‌ای از طرف مسئولین و ایجنت محترم آقای آزادواری، گروه مرزبانی، بهترین دارو و متد و سایر امکانات الحمدلله به درمان رسیدم و گل رهایی را از دستان مبارک آقای مهندس دریافت نمودم. این رهایی را مرهون زحمات راهنمای عزیزم و درایت مهندس دژاکام هستم تا بدون هیچ هزینه‌ای با افتخار به درمان برسم. امیدوارم که برکت این عمل در زندگی جناب مهندس و راهنمای محترم بنده جاری و ساری باشد. اکنون کمک من به کنگره چه می‌تواند باشد؟ من باید مطیع فرامین کنگره باشم و گوش‌به‌فرمان آموزش‌های راهنما، در مناسبت‌ها شرکت کنم، بخشندگی را بیاموزم و از سبد قانون یازدهم گرفته تا مراتب بالاتر حمایت کنم و متشکر از زحمات کلیه عزیزان باشم. حرمت‌های کنگره را که در جلسه عمومی قرائت می‌شود مدنظر بگیرم تا اینکه سفر اول را به اتمام رسانده و وارد سفر دوم شوم آن زمان خدمتی که لیاقتش را داشته باشم از مسئولین بگیرم، عاشقانه خدمت کنم تا بلکه بتوانم ذره‌ای از خدمات ارزنده کنگره را جبران نمایم. با آرزوی به تعادل رسیدن و درمان کلیه عزیزان. بابت این موقعیت که بدون هیچ منتی برای ما توسط آقای مهندس فراهم گردیده و این عمل عظیم شکر، شکر و شکر.
نویسنده: مسافر فریدون از لژیون دهم
ویرایش: مسافر ایمان از لژیون پانزدهم
تصویر: مسافر ایمان از لژیون پانزدهم
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
69