آقای مهندس دژاکام در سی‌دی «نامه ۱۱» در‌رابطه با اصل هشتم با موضوع اشباع گفتند: مبحث اشباع خیلی مسئله مهمی است و در زندگی ما نقش مهم و مؤثری دارد و کارهای مهم و اساسی هر یک از ما مربوط به مسئله اشباع است، همین‌طور در روابط خانوادگی، مادی، معنوی و عشق و محبت تأثیر بسزایی دارد. اگر مقداری شکر را به‌آرامی در داخل یک لیوان آب بریزیم و مرتب شکر اضافه کنیم و هم بزنیم، به نقطه‌ای می‌رسیم که دیگر شکر در آب حل نمی‌شود به این نقطه، نقطه اشباع آب و شکر می‌گوییم. برای مصرف هر دارو هم باید به نقطه اشباع توجه داشته باشیم، این موضوع در مصرف مواد مخدر و داروهای روان‌گردان هم از اهمیت زیادی برخوردار است.
اشباع در فرهنگ لغت به معنی سیر گردانیدن یا سیر کردن یا رسیدن به حداکثر ظرفیت است. برای اشباع هم می‌توان مثلثی را در نظر گرفت که قاعده آن اشباع و ساق چپ، مرحله قبل از اشباع و ساق راست، مرحله بعد از اشباع است. حال باید ببینیم که کدام یک از کارهای ما در مرحله اشباع است، برای مثال وقتی ما در حال ریختن آب در یک لیوان هستیم وقتی لیوان پر از آب شد مرحله اشباع است، وقتی در حال ریختن هستیم مرحله قبل از اشباع و پس از پر شدن در مرحله بعد از اشباع قرار دارد. ما باید یاد بگیریم که کارهایمان به مرحله اشباع نرسند، با استفاده از متد DST می‌توانیم نقطه تحمل خود را کم یا زیاد کنیم. در وادی نهم به این موضوع اشاره می‌شود که وقتی نیرویی از کم شروع بشود به درجه بالا و بالاتری برسد نقطه تحمل ایجاد می‌شود. نقطه اشباع هم در جهت مثبت و هم در جهت منفی قابل تغییر است، تأثیر داروی OT در هر شخص متفاوت و قابل تغییر است که ما این تغییر را در درمان ایجاد می‌کنیم؛ یعنی با متد DST ذره‌ذره مواد بالا برده می‌شود تا نقطه تحمل ایجاد شود و بعد ذره‌ذره کاهش می‌یابد، همین بالابردن نقطه تحمل در غذا خوردن نیز وجود دارد، ما در غذا خوردن هم نباید به مرحله اشباع برسیم، بایستی قبل از سیرشدن دست از غذا خوردن بکشیم؛ چون سیرشدن نقطه اشباع است و می‌تواند ذره‌ذره زیاد شود و باعث چاقی شود. اشباع در خوابیدن هم وجود دارد، انسان باید حداکثر ۸ساعت و حداقل ۷ ساعت در شبانه‌روز بخوابد. در راه رفتن، عشق ورزیدن، سخت‌گیری کردن، پس‌انداز کردن و غیره هم همین‌طور است؛ درواقع کلیه مسائل ارزشی و ضدارزشی ما بستگی به مرحله اشباع دارد، بنابراین درک قضیه اشباع نقش بسیار مهمی در زندگی ما دارد.
به مرحله بعد از اشباع اوردوز هم می‌گوییم، یعنی اگر شخص بیش از حد مواد مصرف کند دچار اوردوز می‌شود. نقطه اشباع قابل تغییر است، باید توجه داشت که این کار کم‌کم انجام شود؛ مثلاً شخصی در صحرا از تشنگی در حال مرگ است، نباید یک‌مرتبه مقدار زیادی آب بخورد؛ چون منجر به مرگ آن فرد می‌شود. علت تمام اوردوزهایی که صورت می‌گیرد همین است، فرد معتادی که مدتی مواد مصرف یا تزریق نمی‌کند؛ چون نقطه اشباع و تحمل او تغییر کرده، مجدداً شروع به استفاده مواد به همان میزان قبل می‌کند و دچار اوردوز می‌شود. در جهان علمی راجع به اعتیاد دانشی وجود ندارد، برای تشویق مصرف‌کننده‌ها برای مصرف متادون به‌جای تریاک و هروئین به آن طعم وانیل و توت‌فرنگی داده‌اند و این درست نیست.
نقطه مرگ برای فردی که عادت ندارد و مصرف‌کننده نیست در اثر مصرف تریاک یک تا یکونیمگرم و در متادون بین ۳۰ تا ۴۰میلی‌گرم می‌باشد، پس نتیجه می‌گیریم افرادی که بیش از این مقدار مصرف می‌کنند در نقطه اشباع هستند؛ بنابراین تجویز دارو بیش از نقطه اشباع نه‌تنها اثر دارویی و درمانی ندارد؛ بلکه باعث ایجاد تخریب بیشتر در شخص می‌شود. در کنگره۶۰، در طول ۲۵سال بیش از ۷۰هزار نفر را به‌صورت قطعی به درمان اعتیاد رسانیدیم و هیچ‌کدام از آن‌ها بیش از یکونیمگرم تریاک و ۶۰سی‌سی اوتی مصرف نکرده‌اند. نکته مهم در اصل هشتم این بود که اشباع فقط در مسائل مادی و داروی OT نیست؛ بلکه در تمام سطوح زندگی ما تأثیر بسزایی دارد.
برداشت من از این سی‌دی این است که مهر و محبت بیش از حد به دیگران اصلاً به معنای عشق و مهربانی و خوبی نیست، چون بعد از مدتی این لطف و علاقه به یک وظیفه تبدیل می‌شود. تعادل در مهر و محبت باعث می‌شود نه آن‌قدر به افراد خوبی و مهربانی کنیم که از ما سوءاستفاده شود و نه آن‌قدر بی‌مهر باشیم که آن‌ها را از خودمان دور کنیم. به‌طورکلی محبت و لطف زیادی در حق دیگران کردن برای خود فرد خوب نیست و نباید شخص خودش را هم فراموش کند. متوجه شدم من در محبت کردن و فداکاری به نقطه اشباع توجه نمی‌کردم و همین موضوع پیامدهای جبران‌ناپذیری برای من داشت، زیرا دیگران به‌مرور تصور می‌کردند به‌عنوان وظیفه باید برای آن‌ها کاری انجام دهم، همان‌طور که آقای مهندس در این سی‌دی می‌فرمایند: اگر می‌خواهیم به کسی محبت کنیم باید به ظرفیت طرف مقابل نگاه کنیم، محبت نباید از نقطه اشباع عبور کند، دراین‌صورت تبدیل به ضد خودش می‌شود و دل طرف را می‌زند. اگر تصمیم گرفتید به کسی نیکی کنید حتماً برای آن مرز و اندازه مشخص کنید تا طرف مقابل ظرفیت خود را از دست ندهد. محبت باید به اندازه، با تفکر و ذره‌ذره باشد، نه‌اینکه بدون فکر یک‌مرتبه فرد را غرق محبت کنیم، این کار به خودمان و طرف مقابل آسیب وارد می‌کند.
نویسنده: رابط خبری لژیون سردار همسفر فرشته (ر) رهجوی راهنما همسفر وجیهه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر اسماء (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی سیرجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
85