آیا بی عدالتی و کم لطفی نیست که قدردان کنگره نباشم؟

سومین جلسه از دور اول ازسری کارگاه های آموزشی عمومی لژیون فیروزآباد فارس، ویژه مسافران و همسفران، با استادی راهنما مسافر بهنام، نگهبانی مسافر کرم و دبیری مسافر اسماعیل با دستور جلسه « کمک من به کنگره و کمک کنگره به من » در روز دوشنبه مورخه 1043/10/24 راس ساعت 17 آغاز به کار نمود.


خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان و دبیر محترم سپاسگزارم که اجازه دادند امروز در این جایگاه باشم و از شما بزرگواران آموزش و انرژی بگیرم.
در ابتدا بابت این همه اتفاقات خوب که در لژیون فیروزآباد افتاده،شکر،شکر،شکر. به عزیزانی که در آزمون راهنمایی پذیرفته شده اند: آقایان احمد،کرم،نعمت اله و آرمین تبریک عرض میکنم.دستور جلسه این هفته ،کمک کنگره به من و کمک من به کنگره می‌باشد.
این دستور جلسه دو جزء دارد که هیچ توازنی بین این دو جزء نیست. من اگر بخواهم در جزء اول صحبت کنم باید نیم نگاهی به گذشته خودم داشته باشم. یک آدم مصرف کننده ناتوان ،بیمار،از همه جا بریده، به همه جا رجوع کرده ولی هیچ جوابی نگرفته، ناامید و نگران است. اذن ورود به کنگره 60 توسط خداوند صادر که شد، یک شخص به نام  راهنما، می‌آید و با عشق دست مصرف کننده را در کنگره۶۰ می گیرد. به او آموزش می‌دهد تا نفسش احیا شود، شخصیتش برگردد،انسانیتش برگردد. توانمند می شود، قوی می‌شود، مثل سفر دومی ها که می بینیم که چقدر قوی و قدرتمند هستند.
شاید در جامعه به فرد مصرف کننده با دید بدی نگاه کنند؛ ولی اینطور نیست، این‌ها ناآگاه هستند، بیمار هستند. و بعد از درمان خیلی قوی و قدرتمند عمل می کنند. خب در قبال این سلامتی که کنگره به من داده، من چه کاری باید انجام بدهم؟
آقای مهندس دژاکام همیشه در صحبت‌هایشان می‌فرمایند، حساب ما با کنگره صفر است؛ اما من مسافر که به کنگره آمدم و به درمان رسیدم و سلامتی ام به من برگشته‌ است آیا بی عدالتی و کم لطفی نیست که قدردان نباشم؟
من آنچه در توانم است انجام می‌دهم و از این به بعد هم انجام خواهم داد. من؛ باید داد بزنم که عضو دنور این جا هستم. من؛ باید داد بزنم که من خدمتگزار هستم و راهنما هستم. من؛ باید بگویم می توانم در کنگره به نحو احسنت خدمت کنم و این غرور، منیت و کبر نیست.
اگر از من سوال شود بهترین دوستانت چه کسانی هستند؟ من؛ قطعا شما را خواهم گفت. اگر از من سوال شود بهترین استادت چه کسی است؟ قطعا راهنمایان کنگره 60 و آقای مهندس دژاکام استادان من هستند. خدمتی که من اینجا انجام می دهم اصلا برای کنگره نیست؛ بلکه برای خودم، ارتقا خودم، دانایی خودم و برای کسب علم است. من از تازه وارد یاد می گیرم، از سفر اولی و از راهنما یاد می گیرم. من که میدانم وقتی عضو لژیون سردار می‌شوم، من که میدانم وقتی بدون منت می بخشم، چندین برابرش به من بر می گردد، این‌ بخشش برای کنگره نیست، این سودش به من بر می‌گردد؛ اصلا شک نکنید.
بنابراین من باید قدردان کنگره باشم، باید قدردانی را یاد بگیرم و در مسیر کنگره باشم.

خلاصه و تایپ: مسافر روح الله ( لژیون دوم )
ویرایش: مسافر محمد ( لژیون دوم )
ارسال: مسافر آرمین ( خدمتگزار سایت )