علم و دانش کنگره در هیچ کجای دنیا پیدا نمی‌شود

مشارکت همسفران نمایندگی یحیی زارع در مورد دستور جلسه‌ «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من»

همسفر فاطمه.ش ( لژیون اول)

در رابطه با دستور جلسه این هفته، کمک های کنگره به من، آیا می‌شود به معنای واقعی کلمه بیانش کرد؛ کمک‌های نابی که  در هیچ کجای دنیا مانند آن نیست. به نظر من کنگره خودش یک معجزه الهی است در کجا می‌شود مکانی را یافت که هم امن، هم پاک و همه با هم صمیمی باشند و به یکدیگر کمک کنند.

برای رسیدن به تعادل و حال خوب و درمان اعتیاد در کتاب عبور از منطقه۶۰ درجه زیر صفر، جمله بسیار مهم وجود دارد. از قول سردار با این مضمون که باید بدانیم همه انسان‌ها برای خدمت و آموزش پا به حیات گذاشتند.
من باید با این دیدگاه به اینجا بیایم که وقتی با حال بد وارد کنگره شدم؛ ابتدا آموزش دیدم سپس خدمت کردم؛ گرچه کمک‌های کنگره به من جبران شدنی نیست؛ ولی  من نیز در قبال کمک‌های کنگره وظایفی دارم و وظیفه من همسفر جز خدمت نیست؛ چرا که میدانم زکات علم نشر آن است.

همان‌گونه که امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: سخنانی که می‌نویسی یا می‌خوانی و یا می‌شنوی آن‌ها را نشر بده و برای دوستانت بگو. این شاید بخشی از کمک من به کنگره باشد؛ باید سپاسگزار خداوند باشم که لیاقت اینجا آمدن، نشستن و خدمت به من را می‌دهد. اینجایی که علم و دانش آن در هیچ کجای دنیا پیدا نمی‌شود؛ همان آموزش چگونگی درمان اعتیاد.
اینجایی که راهنما انتخاب می‌کنم و با فراگیری آموزش‌های آن به تعادل، رهایی و درمان خود می‌رسم. این کنگره است که با داشتن امکانات مادی مثل ساختمان، میز، صندلی، میکروفن، پذیرایی، لژیون، دوستان صمیمی و امکانات ورزشی ، توانسته آسایش و راحتی من را فراهم کند؛ بدون این‌که هزینه‌ای از من بگیرد تا به رهایی برسم. کمک‌های داوطلبانه اعضا کنگره و تمام امکانات مادی و معنوی دست به دست هم داد تا همه به دور هم جمع بشویم تا یک نفر از دام اعتیاد رها شود و به درمان برسد.

همسفرمطهره (لژیون سوم)

کمک‌هایی که کنگره به ما می‌کند؛ اصلاً قابل قیاس با کمک‌های ما به کنگره نیست؛ چون ما قبل از این‌که راهمان به کنگره باز شود با مصرف کننده‌هایی سر و کار داشتیم که نه جرات حرف زدن با آن‌ها را داشتیم نه می‌توانستیم بگوییم چه خواسته‌ای داریم. آن‌ها فقط مواد را می‌شناختند، با دوستان محفل می‌کردند، همیشه ما تنها و سردرگم بودیم.

اولین کمکی که کنگره به ما کرد؛ ما را در اجتماع قرار داد و از تنهایی خارج شدیم؛ از آموزش‌های آن استفاده کردیم و با کمک راهنماها و دوستان کنگره‌ای علم و آگاهی ما بالا رفت. با سی‌دی‌هایی که هر روز گوش می‌کنیم اطلاعات ما زیاد شد. همه این‌ها رایگان در اختیار ما گذاشته شده است. ما باید یاد بگیریم در کنگره بمانیم و خدمت کنیم تا بتوانیم گوشه‌ای از کمک‌های مجانی و بلاعوض کنگره‌۶۰ را جبران کنیم. هرکس در هر جایگاهی می‌تواند خدمت کند.

در جایگاه دیده‌بان، مرزبان، ایجنت، اسیسانت، راهنما، و دیگر جایگاه‌ها؛ اگر یک راهنما بتواند ده نفر رهجو را به رهائی برساند بزرگ‌ترین کار را انجام داده است. امیدوارم ما هم بتوانیم در این جایگاه‌ها قرار بگیریم و خدمتگزاران خوبی برای کنگره باشدیم.

همسفر فاطمه.ا (لژیون سوم)

اوایل با حال خیلی خراب وارد کنگره شدم و دائم در ذهنم با خود و دیگران در حال جنگ و دعوا بودم. از لحاظ روحی خیلی حالم خراب بود و از این‌که یک مصرف کننده در کنارم بود دائم در حال غر زدن به خداوند بودم که چرا من؟

وقتی وارد کنگره شدم؛ آموزش‌های لازم را گرفتم و فهمیدم که چقدر خودم از لحاظ جسمی و روحی آسیب دیده‌ام. کنگره با آموزش‌های ناب خود و راهنمایان خوبی که پرورش داده بود؛ باعث شد که حالم خیلی بهتر شود. از آن‌وقت تصمیم گرفتم که در کنگره بمانم و خدمت کنم، هم برای خودم، هم برای کسانی که بعد از من به کنگره می‌آیند و حال آن‌ها خراب است؛ تا بتوانم ذره‌ای از خدمتی که کنگره به من کرده است را من هم برای آن‌ها انجام دهم تا آن‌ها هم به آرامش و آسایش در زندگی خود برسند.

کنگره بدون هیچ چشم داشتی از لحاظ مادی و معنوی همه چیز را در اختیار ما قرار می‌دهد از جا گرفته تا صندلی، آبدارخانه و...همه چیز در اختیار ماست و ما باید از این نعمت‌ها به خوبی استفاده کنیم و قدردان همه آن‌ها باشیم. و خدمت دیگری که من می‌توانم به کنگره بکنم این است که به قوانین و حرمت‌ها احترام بگذارم، فرمانبردار خوبی باشم، به موقع سر لژیون حاضر شوم، سی ‌دی‌ها را به موقع بنویسم، آموزش پذیر باشم و از لحاظ مالی کنگره را حمایت کنم.

نویسنده: همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه.ا دبیر سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد