گزارشی از عملکرد لژیون ویلیام وایت با راهنمایی و استادی مسافر سیگار مهدی با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» که در روز دوشنبه مورخ ۲۴ دی ۱۴۰۳ در نمایندگی ارتش برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر. خداوند را شاکر هستم که امروز در لژیون ویلیام در خدمت شما دوستان هستم
انسان هر جایی که بتواند از چیزی گذشت کند، حتماً چیز بهتری به او میدهند و این قانون طبیعت و هستی است. من از مواد مخدر گذشت میکنم و در ازای آن سیستم شبه افیونی را به من میدهد. من از سیگار خودم گذر میکنم و آن را میبخشم و بعد از مدتی، جدای از آسیب شدیدی که بدن خودم وارد میکردم، یک سیستم برای من راهاندازی میشود و متوجه میشوم که چقدر ارزشمند است.
کمک کنگره به من این است که آگاهی و دانایی را در اختیار من قرار میدهد. کنگره این آدرسها را به من میدهد و باعث میشود رنج بیهوده نکشم. من از زمانی که درگیر مصرف شدم، اکثر ساعات عمرم را مشغول مصرف بودم؛ اما الان همان زمان را برای خودم صرف میکنم، به خودم فکر میکنم، آموزش میبینم، تحصیل میکنم، کار خودم را بهتر انجام میدهم و سلامتی، زندگی، خانواده و همه چیز را به دست آوردهام.
کنگره به من همه چیز داد و همه چیز در گروی دانایی و حرکت در مسیر دانایی است. اینکه من بدانم و حرکت نکنم، فایدهای ندارد و در حقیقت نمیدانم. من میدانستم که مواد مخدر بد است؛ اما چه حرکتی انجام دادم؟ میخواستم با متادون و امثال آن ترک کنم ولی آن هم به آنتی ایکسهای من اضافه شد. چیزی که کنگره به همۀ ما آموزش میدهد این است که بدانم، حرکت کنم و به نتیجه برسم.
اما من برای کنگره چه کردهام؟ آقای مهندس که بنیان کنگره هستند میگویند کاری که من برای کنگره کردهام در مقابل کاری که کنگره برای من کرده است هیچ است! ایشان وقت خود را به طور کامل به کنگره اختصاص دادهاند و بدون دریافت ریالی از کنگره باز هم معتقد هستند که کنگره برای ایشان همه کار کرده است. به نظرم در سفر اول بهترین کاری که من میتوانم برای کنگره انجام دهم این است که به درمان برسم.
من اگر به درمان برسم حداقل هزینهها و زحماتی که برای من انجام شده را هدر ندادهام و لااقل یک پاسخ مثبت دادهام و از آن بهدرستی استفاده کردهام تا به درمان برسم. در سفر دوم هم که ادامهٔ درمان است، کنگره این فرصت را در اختیار من قرار میدهد تا سفر دوم را انجام بدهم و به درمان قطعی و تعادل برسم.
کنگره دُر و گهر در اختیار ما قرار میدهد و هیچ محدودیتی هم برای کسی قایل نمیشود؛ اما من چقدر قدر آن را میدانم؟ چقدر برداشت میکنم؟ کمک کنگره به من و کمک من به کنگره این است که من چقدر برداشت میکنم. کمک من به کنگره در واقع این است که من چقدر به خودم کمک میکنم. درمان اعتیاد، درمان سیگار و درمان اضافهوزن اینجا وجود دارد و اگر کسی از آن استفاده نمیکند، برداشت نمیکند.
کمک من به کنگره این است که من هرچقدر بیشتر برداشت کنم در مسیر قرار میگیرم و یاد میگیرم که بخشش و گذشت به چه معناست. من از مواد مخدر گذشتم و چیز بهتری به دست آوردم. اگر از سیگار و پول هم بگذرم قطعاً چیز بهتری به دست میآورم. در کتاب شریف هم داریم که ما زمانی به خیر میرسیم که از چیزی که دوست داریم بگذریم.
ممنونم که به صحبتهای من گوش کردید.
تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر محمدرضا
نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
69