English Version
This Site Is Available In English

ترس از آینده بزرگ‌ترین نیروی منفی است

ترس از آینده بزرگ‌ترین نیروی منفی است

ابتدای مطلب طلبیدن از نیروهای الهی را مطرح می‌کند. کسانی که به نیروهای الهی معتقد هستند، به آن‌ها یاری می‌رساند. بعضی‌ها هم هستند که اعتقادی به این قضیه ندارند، بستگی به تفکر و اندیشه ما دارد که ما چگونه فکر کنیم. از دیدگاه من نیروی الهی را باور داشتن می‌تواند مثمر ثمر و مفید باشد. حتی فرض بر اینکه نیروی الهی وجود نداشته باشد؛ بازهم برای ما یک امید هست. انسان ناامید تمام قدرت و تفکرش را از دست می‌دهد. ترس از آینده بزرگ‌ترین نیروی منفی است که انسان را از پا درمی‌آورد و انسان را مثل صخره‌های گلی در هم فرو خواهد ریخت. توجه داشته باشیم که یاری طلبیدن از نیروهای الهی با تمام مسائل را به نیروهای الهی واگذار کردن دو مسئله جداگانه است. کار و کوشش می‌کنیم و در ادامه از خداوند می‌خواهیم که ما را کمک و یاری رساند.

در حین کارها ما با یک سری معذورات برخورد می‌کنیم؛ این معذورات می‌تواند عذرهای اجتماعی، تعارفات را در بایستی‌ها و مشکلات باشد و کارهای ما را به عقب بیندازد. در سیر و سلوک جامی اولین مرحله آن طلب است که می‌گوید: در طلب شخص بایستی بخواهد و این خواستن بااراده و هر چیز دیگری فرق دارد. مثال: در مورد بیماری خاص خودمان طلب می‌خواهد، یعنی شخص بایستی بخواهد و جزو خواسته‌هایش باشد. وقتی‌که طلب می‌کنیم بایستی حرکت کنیم و زمان بِدَهیم. وقتی به آخر قضیه‌ای نگاه می‌کنیم، آن قضیه بسیار بزرگ و حتی وحشتناک است؛ اما وقتی در آن مسیر قدم برمی‌داریم و در مرحله عمل وارد می‌شویم، قدم قدم و پله‌پله حرکت می‌کنیم، راه نمایان می‌شود. می‌گویند: (سفر هزار فرسنگی با قدم اول آغاز می‌شود.)

پس وقتی حرکت می‌کنیم و به سمت جلو می‌رویم، گره‌ها یکی‌یکی باز می‌شود. نیازی نیست همه جزئیات راه را در نظر بگیریم. وقتی طلب می‌کنیم، بایستی قدم‌هایمان استوارتر باشد و روزبه‌روز مستحکم‌تر عمل کنیم. اگر قدمت واقعی نباشد، قطعاً به سستی و ناامیدی خواهیم رسید. یأس و ناامیدی بدترین چیز است و وقتی وارد انسان می‌شود، مثل یک ویروس می‌ماند. در طلب مسیر هموار نیست و مشکلات زیادی را با خود به همراه دارد. ولی کسی که استوار باشد، به حرکت خودش ادامه می‌دهد؛ اما این را در نظر بگیریم که حل هر مشکل یک مسیر و راه‌حل خودش را دارد. مهم این است که ما چه مسیری را انتخاب کنیم؟ یک‌زمانی هست که ما در مسیر راه نبایستی هیچ کاری کنیم؛ مانند اینکه در باتلاق فرورفته‌ایم و هرچقدر بیشتر دست‌وپا بزنیم، بیشتر در باتلاق فرومی‌رویم.

ولی؛ اگر تفکر کنیم، می‌بینیم که راه‌حل‌های متعددی وجود دارد. به قولي شفاخانه حتماً دواخانه نيست، زيرا شفا را آفريدگار و دوا را انسان می‌دهد. برداشت ديگر اينکه، شفا را يک نفر می‌دهد؛ اما؛ دوا را نفر ديگری می‌دهد. مثلاً يک پزشک بيماری را تشخيص می‌دهد و دوا را شخص ديگری می‌دهد که ممکن است حتی نداند که آن دارو برای چيست. بعضی انسان‌ها هستند که در مورد موضوع شفا زود می‌خواهند که خوب شوند و به نتیجه برسند؛ اما؛ باید دانست که در مورد همه بیماری‌ها این‌چنین نیست و بعضی از بیماری‌ها زمان بیشتری احتیاج دارد تا به نتیجه برسد و درمان انجام شود. شناخت بر روی نوع شفا موضوع مهمی است، مثلاً ترک اعتیاد یا درمان اعتیاد؟ ترک اعتیاد خیلی سریع اتفاق می‌افتد. ولی؛ درمان اعتیاد زمان بیشتری احتیاج دارد. انتخاب این دو موضوع مهم است و ما باید گزینه درست را انتخاب کنیم. ما وقتی‌که قدم برمی‌داریم و در حل موضوعات و مشکلات حرکت می‌کنیم، باید پایه‌های آن کار را محکم کنیم؛ یعنی از هر قسمتی از مشکلات که عبور کردیم، آن قسمت را مستحکم کنیم و استوار نگه‌داریم تا جهش بعدی خوب انجام شود و به نتیجه برسد. همه ما وظیفه‌داریم کسانی که درراه تسلیم مواد مخدر هستند را، راهنمایی کنیم. به کسانی که تسلیم نشده‌اند نمی‌توانیم کمک کنیم. تفاوت خواستن و تسلیم شدن، با اجبار و غیره، بسیار است؛ زیرا؛ وقت و انرژی دیگران برای کسانی مصرف می‌شود که شایسته آن نیستند.

خداوند انسان‌هایی را که مخرب هستند و برای دیگران تخریب ایجاد می‌کنند را به جهنم می‌برد که دیگران بهتر زندگی کنند و آزاد باشند. در جامعه هم موضوع همین است. کسانی که خلاف‌کار هستند و دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند را باید به زندان انداخت تا دیگران آزاد باشند و آسوده زندگی کنند. برای یادگرفتن و آموختن هیچ‌وقت، زمان و مکان اهمیتی ندارد. وقتی کسی می‌خواهد آموزشی ببيند، در کنگره 60 اهمیتی ندارد که در کدام شعبه حضورداشته باشد و آموزش خود را می‌بیند. در مورد همه انسان‌ها هم این موضوع وجود دارد و برای آموزش زمان و مکان نباید اهمیت داشته باشد. باید راه درست را انتخاب کنید و آموزش صحیح ببینید. مطالب باارزش و قوی را مطالعه کنید و از آن‌ها استفاده کنید. چون؛ مطالب قوی و آموزنده به ما قدرت می‌دهد و اندیشه و تفکر ما را بیدار می‌نمایند.

نویسنده: همسفر نیلوفر رهجو راهنما همسفر مریم (لژیون چهارم)
ویرایش: رابط خبری همسفر ثریا رهجو راهنما همسفر فیروزه (لژیون اول)
ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر خدیجه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی الوند

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .