در همان لحظه اول نور امید در دل ما کاشته شد

جلسه هفتم از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰، نمایندگی جواد گلپایگان به استادی اسیستانت رابط همسفر مرجان، نگهبانی همسفر هما و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» روز دوشنبه ۲۴ دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از این‌که یک‌بار دیگر توفیق پیدا کردم تا در جمع شما همسفران نمایندگی جواد گلپایگان باشم، بسیار خوشحالم و خداوند بزرگ را از این جهت شاکرم. به راهنمایان، ایجنت و مرزبانان محترم نمایندگی جواد گلپایگان خدا‌قوت می‌گویم؛ هم‌چنین از تمام کسانی که به هر نحوی در این نمایندگی خدمت می‌کنند تا چیزی که به‌دست آورده‌اند را در اختیار سایر افراد قرار دهند تا آن‌ها هم از حال‌خوش برخوردار شوند، سپاسگزارم.

قبل از صحبت کردن در مورد دستور جلسه به آقای مهندس دژاکام و مجموعه کنگره۶۰ به‌خاطر موفقیت‌های اخیر تبریک عرض می‌‌کنم. یکی از این موفقیت‌ها‌ی اخیر، دریافت گواهی‌نامه از طرف مرکز تحقیقات سرطان که به‌صورت مشترک توسط آمریکا و کره جنوبی برگزار شد؛ در متن گواهی‌نامه نوشته شده است، به آقای حسین دژاکام به‌خاطر سخنرانی استثنائی و کلیدی ایشان گواهی اعطا می‌شود؛ قطعاً این سخنرانی استثنائی رویکردی نوین در درمان بیماری سرطان است؛ هم‌چنین داروی OT به عنوان بهترین داروی سرطان شناخته شد.

پروفسور ویلیام وایت در کتاب‌نامه یا بی‌بی‌لوگرافی آدرس کنگره‌۶۰ را در سایت چستنات معرفی کردند، در این بی‌بی‌لوگرافی تحقیقات و انتشارات کنگره‌۶۰ و بسیاری از مجلات مرتفع چاپ شده است و برای ما این اتفاق بسیار بزرگی است؛ زیرا بسیاری از دانشمندان و محققان از سایت چستنات بازدید می‌کنند و در آن عضو هستند. چستنات یک مؤسسه خیریه غیرانتفاعی و خصوصی است که افراد زیادی در آن حضور دارند؛ حوزه کاری مؤسسه مربوط به بیماری اعتیاد، بیماری‌های روانی، آسیب‌های روحی و... است.

طبق سخنان آقای مهندس در سال ۲۰۲۴ میلادی تعداد رهایی‌های کنگره۶۰ از مرز ده‌ هزار نفر گذشت و این قضیه یکی از موفقیت‌های دیگر کنگره‌۶۰ است.

من به‌عنوان یکی از اعضاء کوچک کنگره‌۶۰ افتخار می‌کنم که عضوی از  این مجموعه هستم؛ زیرا این مجموعه در مجامع علمی حرفی‌های زیادی برای گفتن دارد؛ بنابراین همه ما به‌خاطر این نعمت که در اختیار ما قرار داده شده است؛ باید شاکر خداوند باشیم. آیندگان از ما به‌عنوان افرادی که پیشرو در شروع فعالیت نمایندگی در شهرهای مختلف بوده‌ایم، یاد می‌کنند؛ هم‌چنین وجود هر کدام از ما یک علامت و نشانه برای افرادی است که در آینده می‌خواهند از متد DST برای درمان اعتیاد و بیماری‌های خود استفاده کنند.

دستور جلسه راجع‌به «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» است. ابتدا باید در نظر بگیریم، افرادی که عضوی از کنگره‌۶۰ بودند، چه کمکی به من کردند؟ از بدو ورود به کنگره۶۰ راهنمای تازه‌واردین با شال سبز رنگ راه را به ما معرفی کرد و ملزوماتی که در این راه نیاز داریم و اصول و قوانین کنگره۶۰ را برای ما شکافت؛ هم‌چنین ما با صحبت‌های گرم و مهربانانه این افراد وارد لژیون DST شدیم.

راهنمای لژیون DST در مورد اعتیاد و درمان آن صحبت کرد و در همان لحظه اول نور امید در دل ما کاشته شد؛ قطعاً همه ما این مراحل را گذرانده‌ایم و اگر تازه‌واردی در این جمع وجود دارد؛ باید بداند که این اتفاق‌ها برای این افراد نیز می‌افتد؛ هم‌چنین در لژیون کلیدهای ارزشمندی به ما معرفی شد و برای این‌که بتوانیم از این کلیدها استفاده کنیم؛ باید این مثال را در نظر بگیریم؛ اگر ما یک گنج بزرگ داشته باشیم و مدت زمان زیادی را به‌دنبال یافتن کلید باشیم به‌گونه‌ای که سردرگم شویم، اگر یک نفر کلید را در اختیار ما قرار دهد، خوشحال می‌شویم؛ البته کنگره کلیدهایی را به ما معرفی می‌کند که بتوانیم قفل‌های گنج‌ درونی خود را باز کنیم.

کنگره به ما می‌گوید که کدام کلید، برای کدام قفل است؛ هم‌چنین در کنگره تمام قفل‌ها را به ما معرفی می‌کنند؛ چون تا زمانی قفل‌ها را نشناسیم، نمی‌توانیم از کلید مناسب برای باز کردن آن‌ها استفاده کنیم. ما باید از لحظه‌لحظه حضور در کنگره استفاده کنیم و به‌راحتی از آن عبور نکنیم، حتی اگر مسافر ما خوب سفر نکند؛ چون در کنگره افرادی هستند که به دلایل مختلف نمی‌توانند فرمان‌های راهنما را درست انجام دهند اگرچه  من معتقد هستم، کسی که خواسته قوی داشته باشد در کنگره الگوی مناسبی پیدا خواهد کرد؛ هم‌چنین اگر به تمام زوایا و مسائلی که راهنماها در اختیار ما قرار می‌دهند، خوب توجه کنیم و به آن‌ها عمل کنیم، این قضیه برای ما خاتمه پیدا خواهد کرد.

کنگره۶۰ به ما یاد داد که توسط کلیدهای معرفی شده، چگونه از پس مشکلات خود بر بیاییم؛ هم‌چنین هر چه‌قدر که شرایط ما سخت باشد، امید بهتر از ناامیدی است. کنگره به ما آموخت که به جایگاه‌ها احترام بگذاریم و برای خود نیز احترام زیادی قائل شویم. زندگی بدون مشکل نیست؛ اما این من هستم که باید یاد بگیرم که چگونه از پس مشکلات بر بیایم؟ کمترین چیزی که کنگره۶۰ به من داده است، رهایی عزیزترین فرد زندگی و سایه سرم بود که به‌خاطر اعتیاد پشت او خم شده است.

اگر بخواهم راجع‌به کمک خود به کنگره سخنی بگویم، به‌یاد سخنان آقای مهندس می‌افتم که فرمودند: «من خالق و بنیانگذار کنگره۶۰ هستم، هنوز به کنگره بدهکار هستم»؛  پس حرفی برای گفتن باقی نمی‌ماند.

من تمام تلاش خود را کردم تا به بهترین نحو، رسم شاگردی را در کنگره‌۶۰ به جای بیاورم و در حوزه خدمت هر کاری که از دست من برمی‌آمد را انجام دادم؛ البته هنوز هم برای خدمت کردن من راه زیادی باقی است؛ اما سعی کردم در خدمت کردن بدون حاشیه باشم و هرچه از من خواسته شده بود را به‌نحو احسن انجام دهم. امیدوارم هر کدام از ما در این هفته به درون خود برویم تا مشاهده کنیم که آیا در مقابل کمکی که کنگره۶۰ به ما کرده است، کاری را خالصانه انجام داده‌ایم؟ آیا با استفاده از آموزش‌های کنگره‌۶۰ توانستم تمام توان خود را برای عمل کردن بگذارم؟ زیرا این عمل کردن است که باعث می‌شود تا روزبه‌روز به این جمع و تمام کسانی که به دنبال راهی برای رهایی از اعتیاد و مشکلات زندگی خود می‌گردند، اضافه شوند.

مرزبانان کشیک: همسفر معصومه و مسافر مجید
تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
عکس: مرزبان خبری همسفر نیره
ویراستار و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان