چرخ کنگره می‌چرخد

هشتمین جلسه از دوره شانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی زنجان به استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر فرشته و ‌دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» در روز دوشنبه 24 دی‌ماه 1403 ساعت 16 آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز در مورد کمک کنگره به من و کمک من به کنگره است. چه خوب که این دستور جلسه در دستور جلسات هفتگی گذاشته شده است؛ چون این دستور جلسه به یادمان می‌آورد ما که بودیم، کجا بودیم، در چه جایگاهی قرار داشتیم و الان در چه جایگاهی هستیم.

روزی که مسافرهای ما مصرف‌کننده بودند؛ با دنیایی از ناامیدی، ترس، اعصاب ضعیف همراه بودیم و هیچ کمکی از دست کسی بر نمی‌آمد. شاید برای کمک، به خیلی‌ها و به خیلی جاها سر زدیم که بتوانیم کمکی بگیریم ولی؛ برای ما نتیجه‌ای جز تخریب نداشت. شاید حال ما همسفرها خیلی بدتر از مسافرها بود؛ چون مسافرها مواد را مصرف می‌کردند و خیلی وقت‌ها، هیچ دردی تحمل نمی‌کردند؛ ولی ما همسفرها خودخوری می‌کردیم و اعصاب خودمان و اعصاب خانواده خورد بود. حتی خیلی از ما، از خانواده‌هایمان طرد شده بودیم.

از وقتی که با کنگره آشنا شدیم، کمک‌هایی که کنگره به ما کرده است، آن‌قدر زیاد است که اصلاً نمی‌توان بیان کرد و اصلاً نمی‌شود با چیزی مقایسه کرد. اولین کمکی که کنگره به ما کرده، این است که: وقتی ما با دنیایی از ناامیدی و دلهره وارد کنگره می‌شویم؛ در بدو ورود با روی گشاده، با لبخند، با مهربانی به ما خوش آمد می‌گویند و به ما دلگرمی می‌دهند و ما را قبول می‌کنند.

در لژیون تازه‌واردین می‌نشینیم و به ما اجازه می‌دهند؛ با حس خودمان، یک راهنما انتخاب کنیم و به ما مشاوره می‌دهند. به حرف دلمان گوش می‌کنند؛ بدون اینکه هیچ دستمزدی از ما بگیرند و چشم داشتی داشته باشند. شاید اگر پیش یک روانپزشک یا روان‌شناس می‌رفتیم؛ برای یک ساعت مشاوره، هزینه گزافی پرداخت می‌کردیم؛ ولی در کنگره آن‌قدر همه چیز عاشقانه و خالصانه است که اصلاً نمی‌شود با هیچ جای دیگر مقایسه کرد.

کمک دیگری که کنگره به ما می‌کند، کمک علمی است. صورت‌مسئله اعتیاد را آقای مهندس حل کردند و به ما یاد داده‌اند که مصرف‌کننده چه کسی است؟ چه گونه باید با یک مصرف‌کننده رفتار کنیم؟ چه‌کار کنیم که تخریب بیشتری نداشته باشیم و خودمان آرامش داشته باشیم؟ باید در مقابل مسافرهایمان، فرزندانمان، دوستانمان صبر داشته باشیم.

یکی دیگر از کمک‌های کنگره، امکاناتی است که کنگره به ما داده است. ما هیچ جای دیگر نمی‌توانیم این امکانات را پیدا کنیم. همین صندلی‌ها که می‌نشینیم و بدون دغدغه و با امنیت می‌آییم و می‌رویم. امنیتی که اینجا داریم، با هیچ‌چیز قابل‌قیاس نیست.

در مقابل این‌همه کمکی که کنگره به ما کرده، ما به خودمان نگاه می‌کنیم که چه کاری برای کنگره کرده‌ایم؟ ما در برابر این‌همه کمک کنگره، نتوانستیم کاری بکنیم. برای جبران ذره‌ای از محبت‌های کنگره، اولین کار این است که قدردان و سپاسگزار باشیم، سپاسگزار راهنماها و پیش‌کسوت‌ها و بعد برای کنگره رهجوی خوبی باشیم؛ رهجویی باشیم که آموزش‌های کنگره را عملی کنیم و در زندگیمان کاربردی کنیم.

مورد بعدی این که در هر جایگاه خدمتی کنگره، خدمت کنیم. در حد توانمان در لژیون مالی کنگره شرکت کنیم؛ ولی در نهایت اگر همه اینها را انجام بدهیم، باز می‌بینیم به کنگره کمکی نکرده‌ایم و به خودمان کمک کرده‌ایم. این خدمت‌ها را کردیم که حال خودمان خوب شود، خودمان انرژی بگیریم و باز هم می‌بینیم که کنگره به ما کمک کرده است.

خدمتی که انجام می‌دهیم، هیچ منتی سر کنگره ندارد؛ چون اگر من خدمت نکنم، صدها هزار نفر دیگر هستند که دوست دارند خدمت کنند و چرخ کنگره می‌چرخد؛ ولی چه‌بهتر که ما برای خوب شدن حال خودمان، برای اینکه حس و حال خودمان خوب شود، خدمت کنیم. سپاسگزار باشیم، رهجوی لایقی باشیم؛ تا بتوانیم ذره‌ای از محبت‌هایی را که کنگره به ما کرده است، جبران کنیم.

از خداوند می‌خواهم که در کنگره ماندگار باشم و خداوند لیاقتش را به من بدهد تا بتوانم خدمت کنم، تا ذره‌ای از محبت‌های راهنمایان و همه خدمتگزاران را جبران کنم.

مرزبانان کشیک: همسفر مهسا و مسافر پرویز
تایپ: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم)
عکاس: همسفر مهسا (مرزبان خبری)
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زنجان