جلسه اول از دور شصت و یکم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک، با استادی راهنما همسفر سمیه، نگهبانی همسفر حمیده و دبیری همسفر آذر با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» در روز 24 دی ماه 1403 ساعت 15:00 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر میکنم که این توفیق به من داده شد که بتوانم در این جایگاه خدمت کنم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان سپاسگذارم و از راهنمای خودم همسفر لیلا تشکر میکنم. در مورد دستور جلسه کمک من به کنگره و کمک کنگره به من، این دستور جلسه میخواهد من را به زمانی ببرد که وارد کنگره60 شدم، اینکه در چه شرایطی بودم و اکنون از نظر شناخت و آگاهی در چه شرایطی هستم، نگاهم به مشکلات چگونه بود و الان در چه آرامش و آسایشی زندگی می کنم.
در نوشتار کنگره۶۰ اشاره میکند که «کنگره به منظور رهایی معتادانی است که خواستار رهایی از اعتیاد هستند». این نوشتار میخواهد به من بگوید که اساس کار کنگره بر مبنای کمک به یکدیگر است. همه تلاش میکنند که یک نفر به رهایی برسد، یا احیای یک انسان شکل گیرد. همه ما میدانیم که نیاز ما در دل دیگران و نیاز دیگران در دل ما است.
درهر ساختاری که به وجود میآید نه تنها کنگره، بلکه جاهای دیگر یک دادوستدی وجود دارد، یعنی ما باید یک چیزی را بدهیم تا یک چیزی را دریافت کنیم، اعتیاد هم اولین کاری که میکند نیروی عقل و نیروی بدنی انسان را میگیرد، عقل مصرف کننده را ضایع میکند که نتواند تصمیمگیری کند.
کنگره60 کارهایی برای من انجام داده که قابل وصف نیست؛ اول تواناییهای از دست رفته من، که به واسطه اعتیاد و ضدارزشها بود را به من برمیگرداند، کنگره ما را با خودمان آشتی میدهد، آدرس خودمان را به خودمان میدهد، ما را با کل هستی آشنا میکند و مهمتر از همه به من میگوید که اول خودت را درک کن، بعد دیگران را و هیچ چیزی مهمتر از خودت نیست.
کمک دیگری که به من میکند، کمک علمی است؛ که به ما میگوید؛ صورت مسئله اعتیاد چیست؟ نه تنها صورت مسئله اعتیاد، بلکه همه مسائل زندگی هم صورت مسئله دارد، به من میگوید؛ اول صورت مسئله را پیدا کنم و بعد راه را به من نشان میدهد. علم زندگی کردن و صبوری کردن را به من میآموزد، هر مسئلهای که بخواهد اتفاق بیفتد یا هر چیزی که نتیجه خوبی داشته باشد باید فرایند زمان را طی کند، من یاد گرفتم که صبر کنم تا خواستهای که دارم به نتیجه خوب برسد، کنگره60 همه اینها را به من میدهد بدون چشم داشتی و من نمیتوانم جوابگوی آن باشم. از خودم سوال میکنم که چگونه میتوانم به کنگره کمک کنم، در حالی که کنگره هیچ نیازی به من ندارد.
من فکر میکنم همه این خدمتهایی که به من داده شده است، روی این صندلی که مینشینم، به سبدی که از جلوی من عبور میکند، بیتفاوت نباشم، اولین چیزی که به من از خدمت کردن میرسد انتقال حس خوب به خودم است. سپاسگذارم از همه کسانی که خدمت میکنند و از خدا میخواهم که همیشه در کنگره60 باشم و خدمت کنم و آموزش بگیرم.
عکس: همسفر مریم .س. رهجوی راهنما همسفر زهرا لژیون ( پنجم)
تایپ: همسفر پگاه رهجوی راهنما همسفر لیلا لژیون (نهم)
تنظیم و ارسال: همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک
- تعداد بازدید از این مطلب :
249