به نام قدرت مطلق «الله»
دومین جلسه از شصت یکمین دوره سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران آقا در نمایندگی پرستار، با استادی: مسافر عباس نگهبانی: مسافر مهدی و دبیری: مسافر فرشاد، با دستور جلسه: «کمک کنگره به من و کمک من به کنگره » در روز دوشنبه مورخ بیست و چهارم دی ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۷ برگزار گردید.
سلام دوستان، عباس هستم یک مسافر،
خیلی خوشحالم که میتوانم در این جایگاه خدمتگزار باشم و از راهنمای خوبم آقای محمدعلی که برای من زحمتهای زیادی کشیدهاند و همینطور از سایر خدمتگزاران تشکر میکنم.
دستورجلسه جاری "کمک کنگره به من و کمک کنگره به من" میباشد که این دستورجلسه بیانگر دو سوی یک تعامل است که در یک سوی آن کنگره و در سوی دیگر این تعامل ما تکتک اعضای کنگره هستیم؛
ابتدا باید دو سوی این تعامل را تشریح کرد که البته کنگره که تا حدودی برای ما شناخته شده است که چه شأن و جایگاه و تشکیلاتی دارد و خیلی نیاز به توصیف ندارد اما از سوی دیگر من به عنوان عضو کنگره که قرار است خدمت کنم باید در نظر بیاورم وقتی به کنگره آمدم چه شرایطی داشتهام؛
معمولا کسی که وارد کنگره میشود کسی است که همه جا را دنبال درمان گرديده و خسته و ناتوان به دنبال درمان به کنگره پناه آورده تا به درمان برسد و تخریبهای غیر قابل کتمانی دارد.
در نوشتار "مصرفکننده کیست" شرایط یک مصرفکننده را به خوبی وصف میکند که فردی بیمار است که جسم و روانش را از دست داده و جهانبینی اش دچار تخریب است؛ مصرفکننده فردی است که خوانواده و اطرافیانش را دچار تخریب کرده و میتوان لیستی بلند بالا از تخریبهای او برای خود و خوانواده و اجتماع نام برد که جسم خودش را در معرض نابودی قرار داده و دامنه تخریبهای او غیرقابل توصیف میباشد که در کتاب۶۰ درجه هم چنین فردی را به درخت پوسیده توصیف میکند؛
میدانیم کسی که تخریبهای اعتیاد را در وجود خودش دارد فاقد توان پذيرش تعهدات فردی و اجتماعی میباشد و ثبات خوبی ندارد و چنین شخصی میآید وارد کنگره میشود و چنین شخصی میخواهد به کنگره کمک کند، وقتی به تراز کمکهای متقابل نگاه کنیم کمکهای کنگره در حد غیرقابل وصفی بیشتر و بالاتر است ولی فرد هم میتواند در حد توان خودش خدمت کند ، میتواند از همان ابتدای ورود با نظم و انضباط و فرمانبرداری از راهنما در انجام کارهای بسیار کوچک و نوشتن سیدی ها و کمک به سبد قانون یازدهم و... خدمت کند تا به تدریج بتواند جایگاه های بالاتری را تجربه کند و به جایگاه راهنمایی برسد و بالاترین خدمت ها را به کنگره ارائه دهد؛
وقتی فردی به تعادل نسبی رسید میتواند کنگره را ترک کند و هیچ مانعی نیست یا منتی بابت خدمات دريافت شده به او تحمیل نمیشود، این در حالی است که اگر فرد در عرصه اجتماعی با کوچکترین بیماریای مواجه باشد و یا نیازی به جراحی و درمان داشته باشد باید ابتدا هزینه آن درمان را پرداخت کند تا بعد به او خدمت ارائه شود و یا اگر فردی بخواهد در سطح شهر از جایی خدمتی دريافت کند و اگر حتی بخواهد یک چای میل کند باید بهای آن را پرداخت کند و هیچ چیزی رایگان وجود ندارد؛ البته کنگره معادل خدمتی که ارائه میکند بها دريافت نمیکند و هرکس در حد توانش با خدماتی که انجام میدهد بهای آنچه دريافت کرده را میپردازد؛
در نگاهی جامع تر میتوان گفت کسی که در کنگره خدمت میکند این کار فقط کمک به خود کنگره نیست بلکه کمک به چرخه هستی است که ما به عنوان بخشی از کنگره به گسترش این چرخه کمک میکنیم که یک زمان این خدمت با چیدن صندلی و خدمتهای کوچکتر آغاز میشود و در ادامه میتواند در بالاترین جایگاه ها تداوم داشته باشد و فردی بتواند در جایگاه راهنمایی، علم کنگره را بر بستر خشکیده یک تازهوارد بباراند و وجود او را نیز حاصل خیز گرداند تا او هم وارد این چرخه دريافت و ارائه گردد، که خود مهندس هم میگویند این چرخه شامل تغییر و تبدیل و ترخیص است؛
به نظرم کسی که در کنگره خدمت دريافت کرده و رها شود اما خدمتی در کنگره متقبل نشود روزی در برابر این قدرنشناسی خود در قبال هستی پاسخگو خواهد بود.
متشکرم که به صحبتهای من توجه نموديد.
عکاس : مسافر کوشیار از لژیون نهم
تایپ و ویراست : مسافر علی اکبر از لژیون ششم
بارگزاری : مسافر دانیال از لژیون دوازدهم
وبلاگ نمایندگی پرستار
- تعداد بازدید از این مطلب :
130