عشق و امید

جلسه پنجم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دامغان به استادی راهنمای تا واردین وحیده ، نگهبانی همسفر شقایق و دبیری همسفر طاهره با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» روز دوشنبه ۲۴ دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان و دبیر و راهنمای گرامی، خانم آرزو سپاسگزارم که این جایگاه را در اختیار من قرار دادند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.

دستور جلسه امروز کمک کنگره به من و کمک من به کنگره است.
اگر بخواهم به این سوال پاسخ بدهم که کنگره به من چه کمکی کرده است؟؟ این است که کنگره همه‌ی کمک‌ها را به من کرده است و کمکی نیست که نکرده باشد. در زمان این دستور جلسه من باید از کدام کمک بگویم و به کدام کمک برسم .

اگر فلش بک به گذشته بزنم و به زندگی قبل از کنگره نگاهی بیندازم که چه روزها وشب هایی را سپری کردم، و اشک ریختم .
اما کنگره عشق و امید را به من برگرداند. منی که در ناامیدی و نفرت بودم اما آن نفرت با آموزش های کنگره دوباره تبدیل به عشق شد و زندگی دوباره ای که کنگره به من برگرداند و من زندگی دوباره ام را مدیون کنگره هستم.هدف از قرار دادن این دستور جلسه برای من وحیده این است که حواست باشد، که لکنود نباشی.

نسبت به کمک هایی که به تو داده می‌شود، ناشکر و ناسپاس نباشی.
من باید در کنگره خدمتگزار باشم و حتی اگر خدمتی کنم، آن خدمت  آموزش برای من است من به معنای واقعی در مقابل این دستور جلسه درمانده‌ام.
سوالاتی از کودکی ذهن مرا درگیر کرده بود. اما با ورودم به کنگره با خواندن کتاب ادموند و هلیا جواب همه سوال‌هایم را گرفتم.
منی که نمی‌دانستم نفس چیست، روح و جن چیست.
ولی این مکان به من یاد داد که جن، روح، نفسی در کار است اینجا من توانستم یک هزارم از وحیده‌ای که هستم را بشناسم .
یعنی کنگره شناخت را از خودم شروع کرد .
پس باز هم کنگره به من کمک کرد.
بعد از سال‌ها که به دنبال حقیقت بودم اینجا به من آموزش داد که واقعیت را بشناسم.
من به جرات می‌توانم بگویم هر قدمی که برای کنگره بر می‌دارم چه مالی و چه جانی همه و همه کمک کنگره به من بوده است نه کمک من به کنگره .

تنها وظیفه‌ام در مقابل کنگره رساندن پیام کنگره به جامعه است  وعزیزانی که همدرد من هستند.
بهترین کمک من به کنگره در مسیر بودن است و اینکه بتوانم در پیشبرد اهداف کنگره قدمی بردارم.
همین که خدمت کنم، همین یک مقاله بنویسم، مهماندار شوم و . . .  پیام کنگره را رسانده ام من باید به عنوان یک ذره کوچک در این مسیر بمانم تا دیگران حال خوش را تجربه کنند.

و حتی در خدمت مالی باز هم هیچ کاری برای کنگره نکرده ام چون حتی اگر مبلغ کمی در سبد انداختم ده‌ها هزار برابر خیر و برکت به زندگی من برگردانده شد و این باز هم کمک کنگره من بود.گ

تایپ:همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول)

عکاس: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول)

ویرایش و ارسال:راهنما همسفر آرزو(لژیون دوم)

همسفران نمایندگی دامغان