هر موجود زنده دارای دونیرو به‌صورت اضداد است. نیروی یین؛ یعنی نیروی خام، تاریکی و ناپخته و نیروی یانگ که به معنی پخته، کهن‌سال، روشنایی و مثبت است. این دو نیرو همیشه باهم در حال کشمش و درگیری هستند و همین دلیل در نیروها موجب می‌شود، انسان‌ها مدام با خود یا دیگری در حال جنگ و درگیری هستند.
وقتی تاریکی در انسان‌ها رشد کرده و به حداقل خود برسد در آن هنگام است که نیروی یانگ ضعیف می‌شود؛ ولی از بین نمی‌رود. وجود انسان را تاریکی فرامی‌گیرد و در آن زمان روشنایی، خودش را کامل کرده و جهش پیدا می‌کند تا وجود انسان از روشنایی پر شود. جنس این روشنایی فرق می‌کند.
وقتی در چرخه یانگ هستیم، حس به وجود می‌آید. حس زنده‌بودن، سالم و خوب شدن را در ما ایجاد می‌کند و همه‌چیز به سمت آبادانی حرکت می‌کند و عدالت جایگزین توهین، تهدید و نفرت می‌شود. این امر، برای یین هم اتفاق می‌افتد؛ وقتی تاریکی به کمترین حد خود رسید، جهش پیدا می‌کند و از کوچک‌ترین شکاف‌ها وارد می‌شود و از ضد ارزش‌ها شروع شده و بی‌نظمی اتفاق می‌افتد.
وقتی در مصرف‌کننده، یین شروع به رشد می‌کند، مصرف فرد زیاد می‌شود. او ناگهان متوجه شده و جلوی مصرف را می‌گیرد تا قطع یا کنترلش کند دراین هنگام، یانگ شروع به رشد می‌کند. مدام این چرخه در مصرف‌کننده تکرار می‌شود؛ البته با دوز متفاوت، مواد متفاوت و غیره. همین کشمکش‌ها موجب می‌شود، حال شخص یک زمان خوب و یک زمان بد است. این جنگ مدام تکرار می‌شود.
وجود هر انسانی مثل سابقه زمین، همیشگی است؛ ولی اندیشه و تفکر انسان مثل کشت و کار است و کاربری زمین در زمان‌های مختلف، متفاوت است. انسان، باید برای جبران خسارات گذشته بناهای جدید بسازد و تفکرات گذشته را از بین ببرد. بسیاری، ظرفیت انجام این کار را ندارند. صفات انسان، همین بناهایی هستند که ما اجازه می‌دهیم، تغییر کنند یا بمانند. زمانی چرخه یین و یانگ کامل می‌شود که ساختمان خیلی خراب شده است و ساختمان جدید با تغییر قوانین ساخته شود.
نویسنده: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر بهجت (لژیون ششم)
ارسال: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر محترم (لژیون چهاردهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آکادمی
- تعداد بازدید از این مطلب :
231