وقتی رهاییم را گرفتم، با وجدانم احساس کردم باید به شکلی خدمت کنم

دهمین جلسه از دور دوازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی قائم‌شهر، روزهای یکشنبه، با استادی مسافر فرهاد، نگهبانی مسافر مصطفی و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه  "کمک من به کنگره و کمک کنگره به من" در تاریخ 23 دی ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان فرهاد هستم مسافر.
از راهنمای خودم، راهنمای لژیون دوم تشکر می کنم که این جایگاه را در اختیار من قرار دادند. قبل از اینکه درمورد دستور جلسه صحبت کنم پیشاپیش روز پدر و روز مرد را به تمام پدران و مردانی که در کنگره درحال تلاش برای خود و خانواده خود هستند تبریک می گویم.
دستور جلسه کمک من به کنگره و کمک کنگره به من است.  قبل از ورود به کنگره، تنها مشکل من این بود که به هیچ وجه نمی توانستم اعتیادم را درمان کنم و همیشه درگیر فکر سقوط آزاد و ترک و خماری بودم؛ ولی وقتی وارد کنگره شدم، کنگره همان اول راه و روش درمان اعتیاد را به من یاد داد و مرا با صورت مسئله اعتیاد آشنا کرد و به این ترتیب خیلی راحت ظرف 11ماه توانستم مشکلم را حل کنم. راهنمایان و تک تک بچه هایی که در کنگره هستند در حق من برادری کردند و در این مدت توانستم از هر کدام مطلبی بیاموزم.

زمانی که به آخرهای سفر اولم نزدیک شدم با خودم گفتم دیگر این راه دور را از خانه تا کنگره نمی آیم و شاید فقط ماهی یکبار برای عرض سلام به کنگره سر بزنم؛ ولی وقتی رهاییم را گرفتم با وجدانم احساس کردم که باید به شکلی خدمت کنم؛ چراکه یکسال تمام خدمتگزاران کنگره به من کمک کردند تا بتوانم به درمان برسم. کنگره تا الان خیلی چیزها به من داده است ولی بالاترین چیزی که به من داد این بود که عصبانیتم را کنترل کنم؛ چرا که من درگذشته بشدت آدم عصبانی بودم. خدا را شکر الان خدمت دارم و سعی می کنم خدمتم را به بهترین شکل انجام دهم و احترام بزرگترها را داشته باشم و ادب را رعایت کنم.
از همین جا دست تک تک خدمتگزارانی که بدون منت در کنگره مشغول خدمت هستند را می بوسم تا من بتوانم در این بسترِ خوب باقی بمانم و زندگیم راپیش ببرم. ممنون از اینکه با سکوتتان به صحبت های من گوش کردید.

ارسال: مسافر کاوه، لژیون یکم