در سفر اول فرمان‌بردار بودن از راهنما بزرگ‌ترین کمکی است که می‌توانیم به خودمان و کنگره داشته باشیم

هفتمین جلسه از دوره‌ی پانزدهم سری کارگاه‌های خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بنیان مشهد به نگهبانی مسافر وحید، استادی مسافر رضا و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» یکشنبه ۲۳ دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز شد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان رضا هستم یک مسافر؛ خداوند را سپاس‌گزارم هستم که توانستم این جایگاه را تجربه کنم؛ همچنین از راهنما و ایجنت محترم شعبه، کمال تشکر را دارم. پیرو دستور جلسه، کمک من به کنگره و کمک کنگره به من، اگر بخواهیم موضوع را دو قسمت کنیم، بخش اول کمک کنگره به من است. اولین فکری که از کمک کنگره به ذهن من و هر مسافر دیگر ممکن است خطور کند، رهایی و حال خوب است.

من قبل از رهایی فکر نمی‌کردم روزی آید که دوباره حس و حال پاکی را تجربه کنم. خوشبختانه کنگره با روشن‌کردن صورت‌مسئله اعتیاد و بازکردن آن برای من و درمان اعتیاد به روش DST، رهجویان خواهان درمان را از روز اول سفر با بازسازی سیستم ایکس که یکی از مهم‌ترین کمک‌ها در راه رسیدن به حال خوش و بازگشت به زندگی عادی است، یاری می‌دهد. تجربه شخصی من این است که هم اکنون حال من از قبل از اعتیاد هم بهتر است.

به‌خاطر دارم که ابتدا در جلسه عمومی در بخش مشارکت‌ها یک نفر گفت؛ خدا را شاکرم که مصرف کننده شدم و به واسطه آن با کنگره ۶۰ آشنا شدم. آن حرف برای من هیچ معنایی نداشت به‌گونه‌ای که به دنبال آن حرف من ریشخندی هم زدم؛ اما امروز حرف آن مسافر را کامل حس می‌کنم و خدا را شکر که من هم اعتیاد پیدا کردم و با کنگره ۶۰ آشنا شدم. نمی‌دانم انعکاس کدام کار نیک من بوده است که توانستم در این مسیر به درمان قطعی اعتیاد برسم.

همچنین یکی دیگر از کمک‌های کنگره به ما بعد از رهایی این است که جایگاه خودمان را در زندگی دوباره به دست می‌آوریم. جایگاهی که به‌خاطر مصرف مواد مخدر، بداخلاقی‌ها و مشکلاتی که در کنار آن داشتیم، ازدست‌داده بودیم. این جایگاه به ما برخواهد گشت و حتی بهتر از قبل خواهد شد، از همه مهم‌تر اینکه در کنگره با علم جهان‌بینی آشنا خواهیم شد. جهان‌بینی که راه درست زندگی‌کردن را به ما می‌آموزد و اینکه چگونه مشکلات را حل کنیم و یا برای مثال چگونه پس‌انداز کنیم، چگونگی ارتباط با همسر و فرزندان را آموزش می‌گیریم.

در بخش دوم که کمک من به کنگره است، به نظرم زمانی که وارد سفر اول می‌شویم در لژیون فرمان‌بردار بودن از راهنما بزرگ‌ترین کمکی است که می‌توانیم به خودمان و کنگره داشته باشیم. به قوانین کنگره احترام بزاریم؛ همچنین حرمت کنگره ۶۰ را باید به‌عنوان اولین مسئله در نظر داشته باشیم.

زمانی که دارو مصرف می‌کنیم همواره گوش‌ به‌فرمان راهنما باشیم تا به رهایی برسیم. همین کار کمک به راهنما و در نتیجه به کنگره ۶۰ است تا به رهایی برسیم و راهنما نتیجه زحمات خودش را ببیند. کمک بعدی این است که اختیاری مقدار دارو را تغییر ندهیم و همچنین قدر صندلی که روی آن نشسته‌ایم را بدانیم. شعبه بنیان متعلق به کنگره است و افراد بسیاری کمک کرده‌اند که این شعبه برپا شده است تا ما بتوانیم به‌راحتی سفر کنیم و در آن آموزش بگیریم. حتماً بعد از رهایی و در سفر دوم در حد توان خودم کمک مالی می‌کنم در غیر این صورت خدمات دیگر.

همانطور که جناب مهندس می فرمایند: «دیگران کاشتند و ما خوردیم؛ حال ما بکاریم تا دیگران بخورند.» شرکت در لژیون سردار کمک دیگری است که از مسافران بر می‌آید. مهندس دژاکام می‌فرمایند که بدون کمک مالی هیچ سیستمی به موفقیت نخواهد رسید. در پایان هر کمک من به کنگره ۶۰ در صور آشکارش کمک‌کردن است؛ اما در صور پنهان باز هم کمک کنگره به من است. زیرا من با خدمتی که انجام می‌دهم در اصل حال خودم روزبه‌روز بهتر می‌شود.

کنگره ۶۰ رویای من که زندگی بدون مواد مخدر بود را محقق کرد و نباید این حال خوش و یادگیری جهان‌بینی که به واسطه حضور در کنگره 60 محقق شده است را فراموش کنم. در سفر دوم با حضور و خدمت‌کردن به دیگران کمک کنم تا آنها هم طمع رهایی را بچشند. از این که به صحبت‌های من توجه کردید، ممنون و سپاس‌گزارم.

مرزبان خبری: مسافر علیرضا
تصویربردار: مسافر هادی
نگارش: مسافر محمد
ویرایش: مسافر وحید
ارسال خبر: مسافر جواد