کمک من به کنگره و کمک کنگره به من

بسم الله الرحمن الرحیم

دستور جلسه این هفته: کمک من به کنگره و کمک کنگره به من

انسان موجودی فراموش‌کار است و بسیاری از وقایع، رویدادها و وضعیت زندگی خود را درگذشته فراموش می‌کند. شاید فراموشی بخشی از طراحی و خلقت انسان توسط خداوند باشد. فراموشی نیز مانند بسیاری از مسائل دیگر، می‌تواند بار مثبت و یا منفی داشته باشد. در بعضی از موارد، فراموش کردن برخی از وضعیت‌ها، مصیبت‌ها و رخدادهای زندگی، می‌تواند برای ما مفید باشد و البته گاهی اوقات نیز ممکن است فراموش کردن برخی رویدادهای زندگی‌مان نتیجه خوبی نداشته باشد.

منظور از این مقدمه این است که بگوییم مصرف‌کننده مواد مخدر، زمانی که درمان می‌شود و به رهایی و آزادی می‌رسد، بسیاری از رنج‌ها، مصیبت‌ها و گرفتاری‌های زمان اعتیاد خود را فراموش می‌کند. فراموش می‌کند که در چه وضعیتی بوده، فراموش می‌کند که در چه جایگاهی بوده و فراموش می‌کند چه کسی و چه کسانی به او کمک کرده‌اند و چه کمک‌هایی به او شده است تا به رهایی و آزادی برسد.

هرچند ما معتقدیم که تمام بار مسئولیت درمان اعتیاد به عهده خود فردی است که می‌خواهد از اعتیاد رها شود، اما نمی‌توانیم منکر کمک و راهنمایی فرد، افراد و یا سیستمی باشیم که ما را در رسیدن به رهایی یاری رسانده است. درمان اعتیاد نیروی بسیاری می‌خواهد، انرژی بسیاری می‌خواهد، آن‌قدر که در تصور ما نمی‌گنجد. مصرف‌کننده مواد مخدر نمی‌تواند بدون راهنمایی، از دام اعتیاد رها شود. نه‌تنها برای درمان اعتیاد، بلکه برای تمام امورات زندگی، ما محتاج به کمک و یاری، راهنمایی و حضور دیگران هستیم.

ابروباد و مه خورشید و فلک در کارند تا تونانی به کف آری و به‌غفلت نخوری. اگر خوب دقت کنیم، می‌بینیم که بدون دیگران و بدون کمک دیگران، قادر به تأمین نیازهای خود نیستیم.

اما برای درمان اعتیاد، نقش این یاری و کمک، بسیار پررنگ‌تر از سایر موارد است. من زمانی که مصرف‌کننده مواد مخدر بودم برای رسیدن به رهایی و درمان اعتیاد از هیچ تلاشی فروگذار نبودم، دست به هر اقدام و حرکتی می‌زدم اما بدون نتیجه بود، البته تنها نتیجه آن تخریب بیشتر و غرق شدن بیشتر بود. هرگاه که ناآگاهانه و به‌تنهایی دست به ترک اعتیاد می‌زدم نه‌تنها نتیجه‌ای نمی‌گرفتم بلکه وضعیتم بدتر هم می‌شد. زمانی که به کنگره ۶۰ آمدم، با کمک کنگره ۶۰ توانستم اعتیادم را درمان کنم.

وقتی به واژه کمک از سوی کنگره ۶۰ فکر می‌کنیم می‌بینیم، طیف وسیعی از انواع کمک‌ها درون این واژه نهفته است که شاید به آن‌ها کمتر توجه کنیم.

علم و دانش کنگره ۶۰:

اولین کمک کنگره به ما، کمک علمی است. کنگره ۶۰ صورت‌مسئله اعتیاد را به ما می‌آموزد و ما با استفاده از علم و دانش کنگره، مفهوم اعتیاد را می‌آموزیم. با علم کنگره ۶۰ می‌آموزیم که اعتیاد چیست و مصرف‌کننده مواد مخدر در چه جایگاهی قرار دارد. کنگره ۶۰ با علم خود، چگونگی درمان اعتیاد را به ما آموزش می‌دهد، علمی که در هیچ کجای دنیا وجود ندارد. علمی که سالهای سال برای به دست آوردن آن توسط بنیان کنگره ۶۰ تلاش و تحقیق صورت گرفته است و اکنون به‌راحتی کنگره ۶۰ این علم را به ما می‌آموزد. اگر تمام کره زمین را بگردیم حتی یک مورد فرد رهاشده از اعتیاد مانند رهایافتگان کنگره ۶۰ نمی‌بینیم. فراموش نکینم چقدر خماری و بدبختی کشیدیم، فراموش نکنیم که روش‌های مسخره و خنده‌دار و شاید گریه داری را به کار می‌گرفتیم و جز درد و رنج بیشتر نتیجه‌ای در برنداشت. اگر الآن مسئله بیماری اعتیاد را حتی بهتر از بهترین کارشناسان درک می‌کنیم و می‌فهمیم و تمام مکانیسم‌های آن را به‌صورت علمی و مستند می‌شناسیم و می‌توانیم برای دیگران توضیح بدهیم، آیا چیز کمی است؟

اگر الآن در سفر اول هستیم و به‌راحتی و شیرینی سفر می‌کنیم و از درمان اعتیاد لذت می‌بریم؛ آیا یک مسئله ساده و اتفاقی است؟ نه اتفاقی و ساده نیست، بلکه به خاطر در اختیار داشتن قوی‌ترین علم درمان اعتیاد در جهان است که می‌توانیم به این راحتی در سفر درمان و رهایی از اعتیاد باشیم.

اگر الآن ماه‌هاست و یا سال‌هاست که از اعتیاد رهاشده‌ایم و هیچ مشکلی با مصرف اعتیاد نداریم و مخدرهای طبیعی بدنمان از سالم‌ترین انسان‌ها هم بهتر کار می‌کند و هیچ وسوسه و میلی به مصرف مواد مخدر نداریم، آیا چیز کم‌اهمیتی است؟ خیر این مسئله در حد یک معجرِ تمام اعیار، بزرگ و بااهمیت است که به خاطر علم کنگره ۶۰ رخ‌داده است؛ زیرا حتی یک مورد آن در خارج از کنگره ۶۰ وجود ندارد و خداوند این نعمت بزرگ رهایی و لذت بردن از رهایی را فعلاً فقط به ما اعضای کنگره ۶۰ ارزانی داشته است.

انتخاب راهنما:

از زاویه‌ای دیگر، کنگره ۶۰ این اجازه را به ما می‌دهد تا راهنما انتخاب کنیم، این حق انتخاب، از بزرگ‌ترین کمک‌های کنگره ۶۰ به ماست. انتخاب راهنما، می‌دانید این اجازه و اختیار که یک مصرف‌کننده می‌تواند یکی از راهنمایان کنگره ۶۰ که راهنما و معلم درمان اعتیاد است و برای آموزش و تربیت او به‌عنوان کمک راهنمای درمان اعتیاد، وقت و انرژی بسیاری صرف شده است را به‌عنوان راهنمای خود انتخاب کند، چه کمکی است؟ آیا تابه‌حال فکر کرده‌ایم؟ با چه بهایی می‌توان در دنیای امروز فردی را به این صورت به‌عنوان راهنمای خود انتخاب کرد که با تمام توان خود راهنمای ما برای رسیدن به درمان و رهایی از اعتیاد و زندگی سالم می‌باشد؟ کسی که با تمام وجود موفقیت ما را می‌خواهد و از نزدیک‌ترین افراد در زندگی‌مان، می‌تواند برای ما خیرخواهی بیشتری داشته باشد. کسی که خالصانه و با عشق، تمام چکیده و عصاره سال‌ها تجربه زندگی و کسب علم و دانش در کنگره ۶۰ را در اختیار ما می‌گذارد.

امکانات مادی:

از زاویه‌ای دیگر، تمام امکانات مادی کنگره ۶۰ از قبیل ساختمان، فضا، میز، صندلی، میکروفن، پذیرایی، امکانات ورزشی و صدها عامل مادی دیگر، به‌وسیله کنگره ۶۰ مهیا شده است تا من مصرف‌کننده، درنهایت آسایش و راحتی، در کلاس‌های کنگره ۶۰ شرکت کنم و به رهایی برسم. آیا تابه‌حال فکر کرده‌ایم که اگر می‌خواستیم به‌صورت شخصی و خصوصی این امکانات را فراهم کنیم چه بهایی را باید می‌پرداختیم؟

دوستانی یافتیم که یافت نمی‌شد:

از زاویه‌ای دیگر که نگاه می‌کنیم، تمام اعضای کنگره ۶۰ تبدیل به دوستان ما می‌شوند. دوستانی که از شادی ما شاد می‌شوند، دوستانی که تمام و کمال و فقط و فقط موفقیت ما را می‌خواهند، چنین دوستانی را در کجا و چگونه می‌توان پیدا کرد؟ دوستانی که تک‌تک آن‌ها در رهایی و موفقیت من و ما نقش داشتند و یاری رساندند. در کنار هم ورزش می‌کنیم و از باهم بودن لذت می‌بریم. آیا تابه‌حال فکر کرده‌ایم که بدون دوستان کنگره‌ای چه حالی پیدا می‌کنیم؟ حتی تصورش هم سخت است.

اگر می‌گوییم که ابروباد و مه و خورشید و فلک در کارند تا ما نانی به کف آریم و به‌غفلت نخوریم، این تعبیر را در مورد درمان اعتیاد و رسیدن به رهایی نیز می‌توان به کاربرد و بسیار بجاست که بگوییم در کنگره ۶۰ همه و همه با تمام امکانات مادی و معنوی دست‌به‌دست هم می‌دهند تا یک نفر از دام اعتیاد رها شود؛ مصداق همان جمله معروف که می‌گوید همه برای یک نفر و یک نفر برای همه.

وقتی فکر می‌کنیم، بیان این موضوعات و به تصویر کشیدن آن در ذهن و نوشتن در مورد آن بسیار سخت است، مسئله آن‌قدر بزرگ و عظیم است که حقیقتاً نمی‌توان آن را بیان کرد.

وقتی‌که عمیق‌تر فکر می‌کنیم می‌بینیم که کمک علمی کنگره به ما برای شناخت اعتیاد و درمان آن را نمی‌توان اندازه‌گیری کرد و سنجید، این علم و دانش ناب و دست‌اول، این دانش که از هستی و نیستی نشات گرفته و انسان‌های بسیاری در تولید و انتقال آن تا رسیدن به دست من و شما نقش داشته‌اند را به چه بهایی می‌توان مهیا کرد؟ با چه بهایی می‌توان به دانش کنگره ۶۰ در خودشناسی و انسان‌شناسی دست ‌یافت؟ با چه بهایی می‌توان کمک معنوی کنگره ۶۰ را مهیا کرد؟ با چه بهایی می‌توان تشویق و دست زدن و محبت بچه‌های کنگره ۶۰ را مهیا کرد؟ با چه بهایی می‌توان انرژی و خلوص نیت و تفکر مثبت کنگره ۶۰ را محیا کرد؟ به چه بهایی؟ اصلاً می‌توان مهیا کرد تا بعد به بهای آن برسیم؟

آیا تابه‌حال فکر کرده‌ایم که مسئولیت اداره و هدایت کنگره ۶۰ به عهده چه کسی است؟ کسی که زندگی‌شان صرف رساندن پیام رهایی از دام اعتیاد با روش و متد صحیح به جهانیان شده است که اعتیاد درمان دارد، درمان قطعی دارد. او همه ما را دوست دارد، به همه ما عشق می‌ورزد، بیشتراز خود ما، از موفقیت و شادی ما شاد می‌شود و باغم و اندوه ما غمگین می‌شود. مطمئن باشید هیچ‌کدام از ما را در هیچ حالی فراموش نمی‌کند. چنین مسئول و نگهبان و یا به قول دیگران، چنین رئیسی را در کجا می‌توان پیدا کرد؟ آیا تابه‌حال فکر کرده‌ایم؟

این فهرست طولانی از انواع کمک‌ها، به‌صورت رایگان در اختیار ما قرار می‌گیرد تا به رهایی برسیم تا اعتیاد را درمان کنیم تا خودمان را بشناسیم و سری در سرها پیدا کنیم. تا بگوییم من هم هستم.

جالب است بدانیم که ازنقطه‌نظر هزینه، رهایی و درمان اعتیاد یک نفر در کنگره ۶۰ اگر قرار باشد محاسبه شود، به رقمی در حدود ۵۰ میلیون تومان برای هر نفر می‌رسیم که البته این رقم دربرگیرنده تمام عوامل دخیل در درمان اعتیاد یک نفر نیست.

خوب، در مقابل این فهرست طولانی من و یا ما چه کرده‌ایم؟ من چه خدمتی به کنگره ۶۰ کرده‌ام، مادی یا معنوی. تو چه کرده‌ای؟ شما چه کرده‌اید؟

این، یک مسئله شخصی است و هرکسی خودش می‌داند و خدای خودش؛ اما در اینجا در حد وسعمان به بعضی مطالب اشاره می‌کنیم.

اولین خدمت ما به کنگره، این است که قدرشناس و سپاسگزار کمک‌هایی باشیم که از سوی کنگره به ما شده است. آن‌ها را درک کنیم، احساس کنیم و اهمیت آن را بدانیم. سعی کنیم در جهتی حرکت کنیم که این کمک‌ها و این نیروهایی که صرف ما شده است به هدر نرود. در صراط مستقیم باشیم و برای کنگره ۶۰ یک عضو، یک مسافر و یک همسفر خوب باشیم. کاری کنیم که کمک‌های کنگره به ما مؤثر واقع شود و به رهایی برسیم و در ادامه به کمک راهنمایی و جایگاه‌های دیگر. سعی کنیم طوری عمل کنیم که کنگره ۶۰ از ما راضی و خشنود باشد. به مسئولین کنگره ۶۰ از بنیان گرفته تا دیده‌بانان، ایجنتها، اسیستانتها، مرزبانان، کمک راهنمایان، پیشکسوت‌ها و همه‌کسانی که به نحوی در کنگره ۶۰ خدمت می‌کنند احترام بگذاریم.

فالوآپ را جدی بگیریم و در وقت تعیین‌شده آزمایشات فالوآپ را انجام دهیم، زیرا ازنظر علمی بسیار برای کنگره ۶۰ اهمیت دارد و کسانی که آزمایش فالوآپ خود را به‌موقع انجام نمی‌دهند، یکی از بزرگ‌ترین ناسپاسی‌ها را در قبال کنگره ۶۰ انجام می‌دهند.

سعی کنیم قبل از هر مسئله‌ای و هر خدمتی، برای کنگره ۶۰ دردسر و مشکل درست نکنیم. پیرو حرمت، اصول و قوانین کنگره ۶۰ باشیم. برای مثال: مسافر یا همسفری که با پارک نابجای اتومبیل خود برای کنگره مشکل درست می‌کند، آیا می‌تواند ادعا کند که خدمتگزار کنگره است؟ مسافر یا همسفری که حرمت یا اصول یا قوانین کنگره ۶۰ را رعایت نمی‌کند، آیا می‌تواند ادعای خدمت داشته باشد؟

کنگره ۶۰ یک‌نهاد مردمی است، یک سازمان غیردولتی است و بودجه‌ای در اختیار ندارد. بودجه آن گردش سبد پول در جلسات است و پول‌های جزئی ماست که چرخ کنگره ۶۰ را می‌چرخاند . کنگره ۶۰ پرسنل حقوق‌بگیر در اختیار ندارد نیروهای آن، ما و شما هستیم. آیا کنگره ۶۰ برای ادامه فعالیت‌های خود به وجه نقد نیاز ندارد؟ کنگره ۶۰ بودجه سالانه و تعیین‌شده در اختیار ندارد، کنگره ۶۰ با کمک‌های اعضای خود توانسته است به راه خود ادامه دهد.

بسیارند کسانی که در کنگره ۶۰ به رهایی رسیده‌اند و در ادامه تا جایی که در توانشان بوده به‌صورت داوطلبانه به کنگره ۶۰ کمک مالی نموده و می‌نمایند، همه‌ساله عضو لژیون مالی می‌شوند و یا در مراسم گلریزان در حد توانشان مشارکت می‌کنند.

بسیارند کسانی که بعد از رهایشان به کمک راهنمایی، راهنمایی، مرزبانی، ایجنت و دیده بانی رسیده و با تمام وجودشان در خدمت کنگره بوده و هستند. در نمایندگی‌های مختلف و با طی صدها هزار کیلومتر در شهرهای مختلف برای رسیدن مصرف‌کنندگان مواد مخدر به رهایی، خدمت نموده و یا می‌نمایند و برای شکل‌گیری نمایندگی‌ها از هیچ تلاشی فروگذار نیستند.

بسیارند کسانی که بند عشق بین آنان و قدرت مطلق برقرار گشته و عاشقانه خدمت می‌کنند و بدون خدمت نمی‌توانند زندگی کنند.

کنگره ۶۰ آغازی نموده است که پایانش در اختیار ما نیست، تلاشی است ادامه‌دار، ماندش جاوید و نامش برای انسان‌های پاک‌سیرت، اسطوره.

البته این موضوع را باید یادآور شویم که چرخ کنگره ۶۰ هیچ زمانی از حرکت بازنخواهد ایستاد، اگر ما خدمت نکنیم مطمئن باشیم دیگرانی خواهند آمد و پرچم را خواهند برداشت. فکر نکنیم که اگر خدمت می‌کنیم سر کنگره منت گذاشته‌ایم، خیر، خداوند لیاقت و اجازه خدمت به بندگانش را به هرکسی نمی‌دهد، اگر این لیاقت و اجازه به ما داده‌شده است، این خداوند است که سرما منت گذاشته است که بتوانیم خدمت کنیم، زیرا نتیجه خدمت، چندین برابر به خود ما برمی‌گردد و این ما هستیم که منتفع می‌شویم. اگر خدمت می‌کنیم، این خدمت قبل از هر چیز برای خودمان و کمک به خودمان است.

در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر جمله بسیار مهم وجود دارد از قول سردار با این مضمون: باید بدانید که ما همه برای خدمت و آموزش پا به حیات نهاده‌ایم. ابتدا آموزش، سپس خدمت درست انجام بدهیم، در این راه بسیار وقت لازم است.

زمان زیادی گذشته است که به امروز و این جایگاه برسیم که بتوانیم خدمت کنیم، بنابراین از احدی نباید به خاطر خدمت طلب کار باشیم، زیرا اگر اذن و اجازه خدمت نبود، هرگز نمی‌توانستیم کوچک‌ترین قدمی درراه خدمت برداریم. کنگره ۶۰ از بدو تأسیس تاکنون، حتی یک روز هم دچار مشکل مالی و یا کمبود نیرو نشده است و همیشه نیروهای مکفی در اختیار کنگره ۶۰ بوده، هست و خواهد بود، پس باید سپاسگزار خداوند باشیم که لیاقت خدمت را به ما هم عنایت کرده است.

با احترام ، مسافر علی خدامی