ما در قبال کمک کنگره مدیون هستیم

مقاله:

کمک من  به کنگره کمک کنگره به من
مقدمه؛ بی‌اغراق باید بگویم به نظر من کمکی تماماً از جانب کنگره به ما است. برای همین می‌توانم بگویم که کنگره در زندگی ما تغییرات زیادی ایجاد کرده است و در اکثر صحبت‌های روزمره هم از کنگره کمک می‌گیریم. کنگره به کمک من نیازی ندارد ولی من می‌دانم که چه کمکی و چه کاری برای من انجام داده است، پس حداقل کاری که می‌توانم انجام بدهم این است که برای پیش برد اهداف کنگره تلاش کنم. چه مادی و چه معنوی به‌طورکلی کنگره ۶۰ بر مبنای کمک کردن بنا شده است. آنجا که می‌گویند: « کمک یک فرد رها شده از اعتیاد به یک فرد در حال مصرف مواد، تشکیل شده است».حال که فکر می‌نمایم به این نتیجه می‌رسم که در قبال درمان و کمکی که کنگره ۶۰ به بنده کرده است مسئول هستم و من هیچ کاری نکرده‌ام، چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی و فکر می‌کنم هنوز خیلی به کنگره ۶۰ بدهکار هستم و این تفکری که من کاری برای کنگره نکرده‌ام باعث شده است تا همچنان در کنگره ۶۰ باشم و هر روز خدمت خودم را نسبت به کنگره ۶۰ جدیدتر و بهتر و دقیق‌تر انجام بدهم. کنگره و جهان‌بینی کنگره اولین قدم را برای ما برداشت و بدون هیچ‌گونه چشم‌داشتی تمام آموزش‌های خوب را از طریق استادان و راهنماهای عزیز در اختیار ما گذاشته است و ما توانسته‌ایم با این آموزش‌ها از طرف تاریکی به سمت نور برویم. زندگی احیا شد و همچنان در حال بازسازی است.

بنابراین ما در قبال این کمک و هدایت مدیون هستیم و می‌بایست در پایداری این جمعیت احیای انسانی کوشا باشیم و هر کس به اندازه‌ای که در توان دارد برای اینکه قدر آنچه به دست آورده‌ایم را بدانیم و قدردان باشیم باید جبران کنیم. ما باید بدانیم به واسطه کنگره چقدر دچار تغییرات و تبدیلات شده‌ایم. قطعاً نقطه اول من با نقطه جدید بسیار متفاوت است و هر چه سعی و تلاش در این مسیر داشته باشم پرتوان‌تر و تغییرات هم وسیع‌تر خواهد بود و بهترین کمک به کنگره از نظر من در مسیر بودن است و مستمر در حال تلاش بودن است زیرا روزی به واسطه این تلاش‌ها تبدیلات درون شخص صورت می‌گیرد که در روند عملکرد و تداوم کنگره مؤثر خواهد بود. بهترین و قشنگ‌ترین کمک همان بازتاب اطلاعاتی است که انسان‌ها را از بند اهریمنی نجات می‌دهد. امیدوارم که آموزش‌ها را به‌طور صحیح بتوانم کاربردی کنم و  در ادامه فرد مفیدی برای کنگره ۶۰ باشم. من در کنگره یاد گرفته‌ام زندگی یک گذر است و در این گذر باید کاشت، داشت و برداشت و به پای محصول خود باید بسیار صبر داشت و تلاش نمود. نتیجه‌گیری: ما در قبال کمک  کنگره مدیون هستیم  و باید در پایداری کنگره بکوشیم و هرکس به اندازه توان خود همان‌طور که گذشتگان در کنگره کاشتند و ما خوردیم پس ما هم بکاریم تا دیگران برداشت کنند.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا(لژیون ششم)
ویرایش، ویراستار:همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر مهتاب(لژیون دوم)
ارسال: همسفر الهام نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خمین