جلسه یازدهم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی خیام نیشابور به استادی دنور همسفر زهرا با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» روز شنبه ۲۲ دی‌ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
دستانی که کمک می‌کنند، از دستانی که برای دعا بالا می‌روند مقدس‌تر هستند.
بعد از ۱۲ سال انتظارکشیدن و در تاریکی ماندن، زندگی تکراری، خواسته‌هایی که فقط در فکر و خیال بود، لبخندهای مصنوعی، زندگی‌کردن با مرد مصرف‌کننده بدون هیچ انگیزه و یا هدفی برای زندگی بالاخره به پایان رسید و خداوند بزرگ اذن ورود به روشنایی با اتفاقات خوب و قدم‌گذاشتن در کنگره ۶۰ را به ما نشان داد.
راهی که علم درست زندگی‌کردن، آرامش، محبت به دیگران را آموخت. دوست‌داشتن را دانستیم. من خودم را مدیون کنگره می‌دانم چرا که کنگره تولدی دوباره به من، مسافرم و زندگی‌ام بخشید و امروز با دانایی و آموزشی که از کنگره فرا گرفتم می‌دانم که چطور از فرصت‌هایم استفاده کنم و از لحظه‌لحظه زندگی‌ام در کنار خانواده و دوستانم لذت ببرم.
کمکی که کنگره به من کرد این بود که خودم را بشناسم، تخریب‌هایم را ببینم و بدانم که همان‌طور که هستی و کنگره به من کمک کرد من هم وظیفه‌ای در این هستی دارم و باید به کنگره کمک کنم و الان تمام زیبایی‌های زندگی‌ام، شادی، آرامش، برکت، عشق و محبتم را از کنگره۶۰ و لژیون سردار دارم و برای این نعمت گران‌قدر اول از خدای مهربان و بعد از آقای مهندس دژاکام که واقعاً در حق همه ما پدری کردند و دست نوازش بر سر همه اعضای کنگره۶۰ کشیدند و زندگی دوباره به ما بخشیدند سپاسگزارم.
در ازای این نعمت من چه وظیفه‌ای دارم مگر نه اینکه برای انجام هر کار خوبی که هستی به تو می‌بخشد باید زکاتش را بدهی پس من وظیفه دارم زکات این زندگی و آرامش را بدهم و این زکات می‌تواند هم مالی باشد هم خدمت‌کردن در هر جایگاهی که بسته به تلاش و کوشش من دارد باشد و این بخشیدن و کمک‌کردن است که کنگره را روزبه‌روز بزرگ‌تر می‌کند.
کنگره نمی‌گذارد انسان‌هایی که در اعماق تاریکی هستند و روزی زندگی ما مثل آنها بوده است پشت در بمانند و این افراد به جمع خانواده کنگره۶۰ می‌پیوندند. چه چیزی قشنگ‌تر از این است که من از نداشته‌هایم ببخشم آن جاست که بخشیدن لذت دارد و من طعم این بخشیدن را چشیده‌ام با ورود به لژیون سردار و چقدر لذت‌بخش بود و این سخن که خداوند سریع الحساب است را به چشم دیدم .
بنابراین ما در قبال این کمک بزرگ کنگره مدیون هستیم و می‌بایست در پایداری این جمعیت انسانی کوشا باشیم و هرکس به‌اندازه‌ای که توان دارد کمک کند برای اینکه قدر آن چه را که به دست آورده‌ایم بدانیم و جبران کنیم. از خداوند بزرگ خواستارم تمام کسانی که در کره زمین مصرف‌کننده هستند از طعم و لذت این زندگی شیرین که زیر سقف کنگره است و ما هم اکنون شاهد آن هستیم بهره‌مند شوند چرا که قطار کنگره به‌شدت در حال حرکت می‌باشد.
نویسنده: همسفر زهرا
ویراستاری و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی خیام نیشابور
- تعداد بازدید از این مطلب :
149