این دستور جلسه از دو بخش مهم تشکیل شده که بر مبنای هم پرداخت و هم دریافت بنا شده است. این یک تلنگری است به همه مسافران و همسفران که در کجای کار قرار دارند. انسان‌ها موجودات فراموش‌کاری هستند و اگر مشکلی برایشان پیش می‌آید، دست به دامن خداوند می‌شوند، اما پس از حل شدن آن مشکل، فراموش می‌کنند که در چه مرحله‌ای بودند.
اگر بخواهم کمک‌های کنگره را بیان کنم، باید بدانم که به واسطه کنگره چه تغییراتی در خودم، مسافرم و زندگیم ایجاد شده است. وقتی به گذشته خود نگاه می‌کنم، تاریکی مطلق بود و هیچ دریافتی از هستی نداشتیم و فقط طلبکار بودیم. اما با ورود به کنگره، علم و آگاهی‌مان بیشتر شد؛ چه در مورد اعتیاد، چه زندگی و چه هستی علمی که به صورت رایگان در اختیار تک تک ما قرار گرفت.
منابع آموزشی کنگره ۶۰ آنقدر غنی هستند که اگر بخواهیم ذره‌ای از آن‌ها را بیرون از کنگره فرا بگیریم، باید هزینه‌های بسیار سنگینی پرداخت کنیم. کمک‌های کنگره قابل شمارش نیست و در یک جمله، به ما زندگی دوباره داد و ما را با دنیای جدید و زندگی جدید آشنا کرد. دنیایی که در آن عشق و محبت جاری است.
ما باید از طبیعت الگو بگیریم. همانطور که یک درخت با امکانات کمی مثل آب، نور، خاک و کود، بهترین میوه‌ها را در اختیار ما قرار می‌دهد، ما انسان‌ها هم باید ببینیم آیا به اندازه یک درخت مفید هستیم یا نه؟ آیا از آنچه که دریافت می‌کنیم، پرداختی داریم یا نه؟
در مقابل خدمات بی‌شمار کنگره ۶۰، من چگونه می‌توانم کمک کنم؟ اینکه از آنچه که آموختیم و برداشت کردیم، در راه عشق به دیگران ببخشیم، چون کنگره بر مبنای انفاق بنا شده است. آقای مهندس همیشه در سخنان خود می‌گویند که من همیشه به کنگره بدهکارم، با اینکه از زمانی که کنگره را بنا کردند، شب و روز، خود و خانواده‌اش بی‌دریغ از وقت و جان و مال خود در کنگره در حال خدمت کردن هستند.
پس ما که قطره کوچکی از این دریای عشق هستیم، چه کار کردیم؟ آیا بدهکار هستیم یا طلبکار؟ سخن آخر، در قبال این کمک‌ها و هدایت‌ها قطعاً بدهکار هستیم. چرا که طعم زندگی دوباره را چشیدیم، سلامتی و آرامش و آسایش را دوباره دیدیم. واقعاً اگر تفکر کنیم، چه کسی یا چه جایی می‌توانست این‌گونه به ما کمک کند و راه نجات از آن تاریکی‌های سخت را جلوی راه ما قرار دهد.
خدا را شکر که در بعدی زندگی می‌کنیم که در بهشت برین کنگره ۶۰ هستیم. باید قدردان و خدمتگزار باشیم و با تمام توان خدمت کنیم. خدمتی که نه سرور و آقای کسی باشیم و خود را بالاتر از بقیه بدانیم، بلکه با عشق خدمت کنیم. چرا که هستی بر مبنای عشق و محبت بنا شده و باید ظرفیت را در خود به وجود آوریم که از آنچه که دریافت کرده‌ایم، پرداختی داشته باشیم و راه را هموار کنیم برای کسانی که هنوز درگیر اعتیاد و تاریکی هستند.
باید مانند چشمه‌ای زلال و سرشار از انرژی باشیم تا بتوانیم بار غمی از دوش دیگر انسان‌ها برداریم. طبق قوانین و حرمت‌ها حرکت کنیم، فرمانبردار باشیم و از نظر مالی کنگره را حمایت کنیم. به نظر من این‌ها کمک‌هایی است که می‌توانم با تمام وجود در کنگره انجام دهم و البته تمام این خدمات در اصل کمک به خود من است که یادم نرود در کجای کار و در چه دنیای تاریکی فرو رفته بودم و اکنون در چه سطحی از علم و آگاهی و دانش قرار گرفته‌ام.
نویسنده: راهنمای تازه‌واردین همسفر معصومه
رابط‌خبری: همسفر شادی رهجوی راهنما همسفر آمنه(لژیون‌سوم)
ویرایش و ارسال: همسفرالین نگهبان سایت
همسفران نمایندگی محمدی‌پور قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
104