کنگره همانند یک دانشگاه است

چهاردهمین جلسه از دوره سیزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد با استادی راهنمای محترم همسفر رضا، نگهبانی موقت همسفر محمدرضا و دبیری موقت همسفر محمد با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» در روز شنبه، ۲۲ دی‌ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان رضا هستم یک همسفر. خیلی خوشحالم که امروز در خدمت شما عزیزان هستم. در مورد دستور جلسه امروز «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» باید بگویم که واقعاً فکر می‌کنم برای پاسخ دادن به این سوال که چه کمکی می‌توانیم به کنگره بکنیم، گزینه‌های زیادی نداریم. وقتی آن‌چه را که کنگره برای ما انجام داده می‌بینیم، به نظر می‌آید که هیچ‌چیز نمی‌تواند در برابر این همه لطف و محبت قرار گیرد. زمانی که پدر، مادر، برادر یا عزیزانمان از قعر چاه به بیرون می‌آیند و درمان می‌شوند، واقعاً نمی‌توانیم هیچ چیزی در برابر آنچه که کنگره برای آن‌ها انجام داده است به کنگره بازگردانیم. یا مثلاً وقتی یک همسفر با مشکلات اخلاقی، بینش نادرست و احساسات منفی وارد کنگره می‌شود و بعد از گذشت زمان و پالایش به یک انسان قانون‌مند، مرتب، منظم، وقت‌شناس و با محبت تبدیل می‌شود، باز هم نمی‌توانیم چیزی برای جبران آنچه که از کنگره گرفته‌ایم انجام دهیم. در واقع، تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که نام کنگره را حفظ کنیم و قوانین آن را به درستی رعایت کنیم. پوشیدن پیراهن سفید، رعایت قوانین، وقت‌شناس بودن و حضور در جلسات شاید برای بسیاری از ما سخت باشد، اما باید بدانیم که همین حضور در جلسه به مدت یک ساعت، یک نوع خدمت است. زمانی که صندلی‌های خالی را در جلسه می‌بینم، احساس بی‌انگیزگی و کم‌انرژی بودن می‌کنم و حالم خراب می‌شود. وقتی خودم به موقع در جلسه حضور داشته باشم، می‌توانم به رهجوهایم بگویم که باید در جلسه بنشینند؛ زیرا این یکی از قوانین کنگره است. نمی‌شود در جلسه راه برویم، چای بخوریم یا درگیر مسائل دیگری شویم.

 باید در جلسه حضور داشته باشیم و از قوانینی که برای ما گذاشته شده، پیروی کنیم. این اصول در مراحل بعدی به فرمانبرداری از راهنما می‌رسد. سروقت آمدن و رفتن، رعایت وقت، حضور مداوم در جلسات، همه جزو کمک‌هایی است که می‌توانیم به کنگره داشته باشیم. البته نمی‌توان درصد دقیقی برای این کمک‌ها مشخص کرد. برای مثال: ممکن است یک نفر به عنوان راهنما یا حتی به عنوان یک فوتبالیست یا والیبالیست شناخته شود یا پولی پرداخت کند. این‌ها همه به نوعی کمک به کنگره محسوب می‌شود. اما اگر بخواهیم بگوییم که با رفتن به تهران و زدن موسیقی یا ساز به کنگره کمک کرده‌ایم، این اشتباه است. این کارها شاید برای خودمان خوب باشد؛ اما در حقیقت به کنگره کمکی نمی‌کند. در نهایت، اگر مبلغی پرداخت کنیم در واقع بخشندگی را یاد می‌گیریم. کنگره همانند یک دانشگاه است. اگر می‌خواهیم این دانشگاه سربلند باشد، باید انسان‌های مفیدی برای جامعه باشیم. در جامعه نباید کلاهبرداری کنیم، در رانندگی باید دقت کنیم، پشت ماشین خود آرامش را برای دیگران فراهم کنیم و از بوق زدن‌های بی‌جا یا ترمزهای ناگهانی خودداری کنیم. خوب بودن یعنی این که ما در دانشگاهی درست و کامل تحصیل کرده‌ایم و توانسته‌ایم قوانین را به درستی رعایت کنیم. ان‌شاءالله که بتوانیم همسفران بیشتری جذب کنیم و در خدمت به کنگره مفید باشیم. خیلی ممنون که با سکوت خودتان به صحبت‌های بنده گوش کردید.

مرزبان خبری: همسفر امین

تایپ: همسفر وحید (لژیون اول)

ویراستاری: همسفر پوریا (لژیون اول)

ارسال خبر: همسفر معین (لژیون چهارم)

سایت همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد