بخشندگی عیاری دارد که فقط با ترازو خداوند سنجیده میشود

آنچه باور است محبت است  و آنچه نیست ظروف تهی‌ست تنها پیوند محبت مارا بهم متصل نگه داشته است.

کمک من به کنگره  و کمک کنگره به من
اولین بخشش را هنگامی تجربه میکنیم که پای به جهان می‌گذاریم، که توام با ناآرامی و بی قراریست و با نوشیدن شیره‌ی جان مادر به آرامش و قرار می‌رسیم 
پس اولین درس از معلم اول: با بخشندگی به آرامش خواهی رسید.
بعد از آن  آموختن نام خداوند که با صفت بخشندگی و مهربانی توام است. بخشندگی  عیاری دارد،  که فقط در ترازوی خداوند قابل سنجش است و به اندازه و حجم و وزن نیست.
آموخته ایم که این دنیا همانند کوه دارای پژواک است که آن را به خودت بازمی‌گرداند و صفات بخشندگی ات را باز در ابعادی زیباتر
به تو باز خواهد گرداند.
جناب مهندس دژاکام این عمل زیبا را که انسانهای پاک در طی قرنها سینه به سینه و با همه وجودشان به زلالی و پالایش رسانده بودند و در این زمان کمیاب بود را با علو طبع به ما هدیه دادند و ما را با انبوهی از رنج و درد به رهایی رساندند،این رهایی ارزشمند از دام اهریمن اعتیاد از جنس بخشندگی است که فقط در ترازوی خداوند سنجش وارزش گزاری می‌شود.
برای ارزش این بخشندگی که حاصل آن رهایی است باید مجموعه ای ساخت واز این مجموعه هزاران زیر مجموعه درخشان دیگر را نیز بازگو کرد.
حضرت مولانا میفرماید:
من ذره بودم زکوه بیشم کردی
درمانده بودم از همه پیشم کردی.
اما برای هر دریافتی از بخشندگی،باید پرداختی نیز داشته باشیم تا به حس وحال خوب برسیم واگر یک طرفه باشد آن حس وحال خوب ونشاط را تجربه نخواهیم داشت که این را من در سفر دوم تجربه کردم
کسانی که فقط دریافت می‌کنند  و بابت آن پرداختی از عشق و شعف به دیگران ندارند مصداق این مصرع است که محمد علی جوشایی می‌فرمایند:
از پیله بیرون آمدن گاهی رهایی نیست
در باغ هم پروانه غمگین گرفتار است.

نویسنده: مسافر محمدامین رهجوی راهنما مسافر امید (لژیون اول)
ارسال: راهنما مسافر علیرضا