English Version
This Site Is Available In English

اولین کمک کنگره به ما کمک علمی است

اولین کمک کنگره به ما کمک علمی است

جلسه چهارم از دوره ششم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی زاگرس با استادی مرزبان گروه خانواده همسفر فاطمه با دستور جلسه‌ «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» در روز شنبه ۲۲ دی‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان استاد:

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که یک بار دیگر توفیق داد آموزش بگیرم و خدمت کنم. در مورد دستور جلسه این هفته «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من»؛ وقتی که به واژه کمک از سوی کنگره۶۰ فکر می‌کنیم، می‌بینیم طیف وسیعی از انواع کمک‌ها درون این واژه نهفته است که شاید به آن‌ها کمتر توجه می‌کنیم. اولین کمک کنگره به ما، کمک علمی است؛ چرا که کنگره۶۰ صورت مسئله اعتیاد را به ما آموخت و ما با استفاده از علم و دانش کنگره مفهوم اعتیاد را آموختیم.

ما انسان‌ها موجودی فراموشکار هستیم و بسیاری از وقایع، رویدادها و وضعیت زندگی خود را در گذشته فراموش می‌کنیم، شاید فراموشی بخشی از طراحی خلقت انسان توسط خداوند باشد و بسیاری از مسائل دیگر، برخی از وضعیت‌ها و رخدادهای زندگی می‌تواند برای ما مفید باشد. منظورم از این مقدمه، این است که وقتی به کنگره آمدیم با باری از مسائل و مشکلات اعتیاد، غم، اندوه و .‌.. وارد شدیم و امروز شاید بسیاری از رنج‌ها، مصیبت‌ها و گرفتاری زمان اعتیاد خود را فراموش کنیم که در چه وضعیتی بودیم و در چه جایگاهی بودیم و چه کسانی به ما کمک کردند تا ما به رهایی برسیم؛ پس درمان اعتیاد نیروی بسیاری می‌خواهد آنقدر که در تصور ما نمی‌گنجد.

مصرف‌کننده مواد مخدر نمی‌تواند بدون راهنما از دام اعتیاد رها شود، نه تنها برای درمان اعتیاد؛ بلکه برای تمام امورات زندگی ما محتاج به کمک، یاری، راهنمایی و حضور دیگران هستیم. همانطور که کنگره به من، مسافرم و فرزندانم کمک کرد تا به حال خوش برسیم، ما هم باید فراموشکار نباشیم و بدانیم که چگونه می‌توانیم کمک به کنگره کنیم.

کمک کنگره به خود من این بوده که اگر کنگره در مسیر من قرار نمی‌گرفت؛ واقعاً معلوم نبود چه بلایی سر خودم و فرزندانم می‌آمد، شاید برای یک‌سری از افراد غیرقابل باور باشد، سال‌ها از اعتیاد و موادفروشی مسافرم رنج می‌بردم و این درد و رنج، به اطرافیان من هم سرایت کرده بود و تمام خانواده‌ام درگیر بیماری بودند و خودم سال‌ها تلاش می‌کردم که مسافرم از اعتیاد رها شود؛ اما نمی‌شد! خودم را به هر دری می‌زدم و تلاش می‌کردم؛ اما بی‌فایده بود تا اینکه راه کنگره برای خودم و مسافرم نمایان شد؛ پس باید با دانش و عمل، به امور مالی کنگره کمک کنیم.

امیدوارم که خداوند آن توفیق را به ما بدهد تا بتوانیم یکی از کوچکترین قطره‌ها در اقیانوس باشیم و باید خدمت ما به کنگره این‌گونه باشد که قدرشناس و سپاسگزار خدمت‌هایی باشیم که از سوی کنگره به ما شده است، آن را درک و احساس کنیم و سعی کنیم در جهتی حرکت نماییم که این کمک‌ها و نیروهایی که صرف ما شده است هدر نرود و در صراط مستقیم باشیم. ما هیچ یک از محبت‌های کنگره را فراموش نمی‌کنیم، همان‌گونه که کنگره فراموشکار نیست و در آخر خدا را شاکرم که این توفیق و لیاقت را به من داد تا بتوانم در کنگره خدمت کنم و از آقای مهندس، خانواده محترمشان و راهنمای خوبم بسیار سپاسگزارم


عکاس خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نرگس لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زاگرس

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .