هدف اصلی جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰ تحقیقات علمی و کابردی برای شناخت انسان، مواد مخدر و ارائه طریق به مصرف کنندگان مواد مخدر و خانواده‌هایشان برای رهایی از اعتیاد می‌باشد. اگر به‌صورت کلی به این تعریف بنگریم یک مطلب واضح نمایان می‌گردد و آن کمک به انسان‌ها برای رسیدن به خود است.
انسانی که سال‌ها از خود دور بوده، به‌طور حتم سال‌ها از منبع نور نیز دور بوده است و چیزی جز تاریکی در زندگی او نمایان نیست. تک‌تک اعضای خانواده کنگره۶۰ سال‌ها به واسطه مصرف مواد مخدر مسافران از خود دور بوده‌اند و با پا نهادن به این مکان مقدس و افزایش دانایی قدم به قدم به خود و در نهایت به منبع نور نزدیک می‌شوند.
رسیدن به روشنایی ثمرات بسیاری برای ما در بر داشته است، مثل آرامش، مهربانی، برکت، رزق و روزی، دوری از ضدارزش‌ها و...؛ بنابراین کنگره مکان مقدس و امنی است که بایستی ارزش این مکان حفظ گردد. سود حاصل از دریافت‌های معنوی این مکان لامکان بسیار زیاد است و بایستی نسبت به آن‌ها بازپرداخت داشت.
اگر بخواهم از آموزش‌های ناب کنگره و آنچه تا به امروز آموختم بگویم چندین صفحه خواهد شد؛ پس با این همه کمکی که کنگره به من کرده است حال وظیفه من چیست؟ کنگره را رها کنم و بروم؟ باید از خودم این سؤال را بپرسم که وظیفه من چیست؟ اگر این تنها فرصتم برای کمک‌کردن باشد و کاری انجام ندهم چه؟ سهم من در این مکان و در این زندگی چیست؟ رسالتم در زندگی چیست؟ من به نوبه خودم چگونه می‌توانم به کنگره کمک کنم؟ کمک کنگره همواره در زندگی اعضای آن جاری و قابل مشاهده است؛ اما کمک به کنگره چگونه قابل جبران است؟
بدون شک هیچ‌کدام از ما نمی‌توانیم ذره‌ای از آنچه بر ما صورت گرفته را جبران نماییم و تنها شاید بتوان مقدار کمی از آن را پرداخت کنیم. خدمت‌کردن در کنگره به هر روشی موجب گسترش، بقا و استحکام پایه‌های آن می‌گردد؛ باید در نظر داشت در بیرون از کنگره۶۰ به جبران خدمتی که بر ما عرضه می‌گردد، بهای آن پرداخت گردد.
کنگره نیز به اعضای خود خدمات بسیاری ارائه می‌کند؛ بنابراین نباید به راحتی از کنار این خدمات گذشت و بهای آن را پرداخت نکرد. اگر پدری در قبال زحماتی که برای فرزند خود متحمل می‌گردد با ناسپاسی روبه‌رو گردد، قطعا سردی و بی‌مهری فرزند بر روح او آسیب می‌زند.
فرزند این درک و آگاهی را ندارد که اگر زحمات پدر نباشد او به‌درستی رشد و پرورش نخواهد داشت. این فرزند است که تا قد بکشد به پدر نیاز دارد. ما همسفران و مسافران کنگره۶۰ حکم فرزندانی را داریم که بایستی قدردان باشیم و با کمک‌های مالی و غیرمالی خود باعث تحکیم و گسترش خانواده بزرگمان گردیم.
من به عنوان عضو کوچکی از این خانواده بزرگ؛ باید خوب تفکر کنم و ببینم در مقابل چیزی که از کنگره دریافت نموده‌ام آیا بازپرداختی داشته‌ام؟ آیا باری از دوش خود سبک کرده‌ام؟ همسفری که با دنیایی مملو از تاریکی وارد کنگره شده و حال که طعم شیرین رهایی را چشیده، به شناخت خود رسیده و آموزش‌هایی دریافت کرده که تاکنون از هیچ‌کجا نتوانسته دریافت کند، دِین بزرگی بر گردن دارد.
روزی که همسفر وارد کنگره شده با کمک عده‌ای دیگر به رهایی رسیده و حالا نوبت اوست که دست دیگران را بگیرد و بال پروازی برای آن‌ها باشد. قطعا اگر آموزش‌های کنگره را به‌درستی دریافت کرده باشد با خون‌سردی نمی‌تواند از کنار این محبت‌های بی‌دریغ بگذرد. من باید خوب اندیشه کنم که کنگره به من چه چیزهایی داده و من در مقابل چه داده‌ام.
همه ما آرامش امروز خود را مدیون کنگره و آموزش‌های آن هستیم و همواره باید برای نجات زندگی خود از نابودی و خیری که به ما رسیده قدردان آن باشیم و خدمت‌کردن در آن را وظیفه‌ای ناچیز و تاثیرگزار بدانیم.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم)
منابع: کتاب ۱۴ مقاله، سی‌دی کمک کنگره به من
رابط خبری: همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
117