به جهت فرمان نوری باشیم که خداوند می‌خواهد

جلسه دوازدهم از دوره‌ی دوم کارگاه‌های‌ آموزش مجازی همسفران کنگره ‌۶۰ نمایندگی‌ رودکی به استادی راهنما همسفر زهرا با دستور جلسه《کمک من به کنگره و کمک کنگره به من》در تاریخ شنبه ۲۲ دی‌ ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان استاد:
این دستور جلسه دارای دوبخش می باشد: اول کمک من به کنگره و دوم کمک کنگره به من .
خوشبختانه در کنگره در بدو ورود تنها بخش دوم این دستور جلسه کار می‌کند یعنی کمک‌های کنگره به من، آنقدر این کمک‌ها برای من زیاد بوده و هست که درتمامی بخش‌های زندگی مرا پوشش داده است. استاد سردار می فرمایند: قله و فتح آن چندان اهمیتی ندارد؛ اما نشانی از خویش در آن مکان گذاشتن مهم است. برداشت‌های بسیاری از این جمله می‌توان داشت و در این دستور جلسه نیز معنی خود را کامل می‌نماید.
چرا که کنگره از عمق تاریکی‌ها با من همراه بوده و مانند طنابی است که به وسیله آن خود را در هر لحظه به سمت بالا و روشنایی‌ها کشیده‌ام. درست است که به ظاهر من  این کارها را  انجام داده‌ام؛ اما سوال این است که اگر کنگره نبود هم باز می‌توانستم؟ طبیعتاً جواب برای من روشن است که خیر هرگز نمی‌توانستم.
در اصل کنگره در هر بخش برای من نیروهایی را در نظر گرفته بود، یک راهنمای حاذق و با تجربه در اختیار من قرار داد تا بتوانم با استفاده از دانش، آگاهی و تجربه او سفرم را کامل نمایم و در هر نقطه مانند چراغی، راه را برایم روشن و هموار می‌نمود. در کنار آن سی‌دی‌ها و منابع آموزشی که در هر لحظه و هر حالی به صورت مکمل عمل می‌کردند و درون ویران و بمباران شده من از تفکرات غلط و پوچ را آباد می‌کردند.
این موضوع که من هر روز از چنگال نیرومند و بندهای فولادین اهریمن آزادتر و رهاتر می‌شدم، بزرگترین نعمت و کمکی بود که خداوند و کنگره شامل حال من کرده‌اند من حتی نمی‌خواهم لحظه‌ای بیاندیشم که اگر کنگره نبود من در کجا قرار داشتم و چه می‌کردم؟ این خوفناک‌ترین اندیشه‌ای است که حتی لحظه‌ای به آن نمی‌اندیشم. حال امروز من به کمک کنگره آن قله را فتح نمودم و خود را از اهریمن باز پس گرفتم؛ اما آیا نشانی در این مکان گذاشته‌ام؟ این بخش مرتبط با قسمت اول دستور جلسه می‌باشد؛ چرا که نشان گذاشتن از خویش است که مهم است.
آیا من هم مانده‌ام تا قطره‌ای از این اقیانوس لایتناهی شوم؟
آیا به انسان‌های دردمند که روزی خود نیز در جایگاه آن‌ها بودم کمکی کرده‌ام؟ 
در بخش مادی و معنوی این مکان، از خود اثری گذاشته‌ام؟ باز هم اگر این کارها را کرده باشم، مثقالی از کمک‌هایی که کنگره در مقابل برای من انجام داده است را جبران نخواهد کرد.
از نظر من، خدمتی که برای کنگره انجام می‌دهم وظیفه من بوده و هست. سیستم کنگره آن‌قدر بخشنده است که با انجام خدمت و وظیفه‌ام در این چرخه کامل‌تر می‌شوم و قفل‌های بسیاری برایم باز می شوند . انسان بایستی به این درک رسیده باشد که اگر کمکی به او کردند بایستی باز پس دهد تا دست‌های بیشتری برای یاری رساندن به سمت او دراز شود.
OT،D.sap ،لژیون سردار، DST، درمان بیماری‌ها، آرامش، زندگی، بهشت، جهنم، راه رفتن، صحبت کردن، جسم، جان، تغذیه سالم و ... شاید این‌ها همه یک کلمه به نظر بیایند؛ اما نعمت‌هایی هستند از جانب کنگره که تا ابد برایم باقیست و هر کدام از این کلمات کهکشانی از معانی را در خود جای داده‌اند. در کتاب و فرمان خداوند نیز از ما دعوت شده است تا بیایید این آتش ویرانگر را مهار کنیم و آتش را تبدیل به بزرگترین پرنده نمائیم که سرعت نور را همراه داشته باشد و سرعت نور با نمایش بهترین رنگ‌ها تا به مکانی بریم که از آنجا انشعاب یافته‌ایم. به جهت فرمان نوری باشیم که خداوند می‌خواهد نه آتشی که همه چیز را ویران نماید و نمایش نور از شعله آتش و استادی باشید برای شعله‌های آتش که می‌خواهند سوار بر نور بشوند و از خاکستر شدن گریزان هستند.

نگارش: راهنما همسفر زهرا
ویرایش و تنظیم مطلب: نگهبان سایت همسفر نگین
ارسال مطلب: مرزبان خبری همسفر فاطمه
همسفران نمایندگی رودکی