هفتمین جلسه از دوره بیست و سوم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی باباطاهر همدان با استادی راهنما محترم مسافر اسماعیل، نگهبانی مسافر شاهپور و دبیری مسافر الیاس با دستور جلسه «خانمهای مسافر» روز پنجشنبه ٢٠ دیماه ۱۴۰۳ ساعت ١٧:٠٠ شروع به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان اسماعیل هستم یک مسافر
از نگهبان و دبیر محترمشان خیلی ممنونم که اداره جلسه را به من سپردند. قبل از اینکه در مورد دستور جلسه صحبت کنم در مورد جشن همسفر صحبت میکنم. روز یکشنبه من یک مشارکت داشتم که نتوانستم حرفهایم را کامل کنم که متاسفانه بعضی از دوستان برداشت منفی داشتند و آن چیزی که هدف من بود انجام نشد. روز یکشنبه من فقط از وادی سوم گفتم تمام مشارکتها وادی سوم بود. هیچ موجودی به اندازه خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند. در وادی سوم میگوید: انسانها تاریکی را تجربه میکنند تا به عظمت روشناییها پی ببرند. ما تا تاریکی را تجربه نکنیم ارزش نور را درک نخواهیم کرد. همه ما که اینجا نشستهایم به واسطه یک درد مشترک اینجا هستیم چه مسافرها و چه همسفرها و آن هم اعتیاد است. اگر اعتیادی در کار نبود الان نه خود من اینجا بودم و نه همسفر من. سر زندگی خودمان بودیم و همچنان دعوا درگیری مسائلی که ادامه میدادیم.
اعتیاد بزرگترین تاریکی تمام هستی است که میتواند برای شخص به وجود بیاورد چرا که یک همسفر موقع مشارکت میگوید خدا را شکر که همسرم اعتیاد داشت که به واسطه آن ما با کنگره آشنا شدیم که حال ما خوب بشود. درست است من مسافر اعتیاد داشتم و سختی کشیدم و همان سختیها را همسفرم با من کشیده است. وقتهایی با خودم فکر میکردم چرا من معتاد شدم؟ بله من به طمع اعتیاد خیلی از موقعیتهای زندگیام از دست دادم ولی دیگر ناراحت آن نیستم. با دید منفی به آن نگاه میکردم ولی زمانی که وارد کنگره شدیم من تمام برداشت خودم و معنی اعتیاد را برای خودم چیز دیگری قرار دادم و اعتیاد را سکوی پرتاب من برای رسیدن به آن هدفی است که اصلاً برای آن ساخته شدهام. وقتی این صحبت را عرض مینمایم شامل همسفرم میشود اعتیاد در خانواده ما شد برای اینکه از تاریکی نجات پیدا کنیم که تاریکی اعتیاد بود.
روز یکشنبه گفتم که اعتیاد نیاز به بال پرواز ندارد که دوستان از حرف من دلخور بودند واقعاً هم ندارد. من مصرف کننده یک بیمارم و همسفرم یک رهجو است که دارد یک سفر را طی مینماید که از تاریکی بیرون بیاید توی تاریکی پرواز کرد. ما میآییم کنگره که از راهنماها و از کنگره استفاده کنیم و قدم زنان حرکت میکنیم که از تاریکی عبور کنیم. وقتی یک همسفر آموزش دیده باشد حالش خوب میشود وقتی یک مسافر به رهایی رسید آن وقت میشود بال پرواز با همدیگر پرواز میکنند. من میگویم هدف اصلی همان ترخیص است وادی سیزدهم میگوید: ممکن است بتوانیم خدمتگزار باشیم هم به خود خانواده و اطرافیان و اگر این کار را انجام دادیم ترخیص انجام شده است که میشود هدف و پرواز و این امر بر کسی پوشیده نیست.
درست است بنده اعتیاد داشتم یک همسفر همراهم بوده مواد مصرف کردهام همسفرم بیشتر از من عذاب کشیده است. همیشه همه جا گفتم اگر همسفرم نبود بنده وسط راه شاید مسیرم به طور حتم عوض میشد. خدا را شاکرم که در کنارم بود و توانستم به رهایی برسم. در مورد دستور جلسه امروز از اسم انجیو مشخص است جمعیت احیایی انسانی کنگره۶۰، یعنی هیچ مشخص نکرده زن یا مرد. احیای انسانی یعنی تمام افرادی که در جامعهای در دنیا وجود دارند زن و مرد. من از خودم میگویم برداشت خودم میگویم، مرد ستون خانواده است و از نظر من زن سقف یک خانه است. این دو تا بدون همدیگر هیچ وقت معنی ندارند. چیزی که هدف کنگره است این است که یک نفر اول خودش را به درمان برساند بعد همان نفر بیاید خانوادهاش را به آرامش برساند و آن خانواده جامعه را درمان و به آرامش برساند.
هیچ وقت یک دست صدا ندارد تکامل در زن و مرد خیلی مهم است دو نفر تکمیل کننده بشری هستند. در کنگره ۶۰ آقای مهندس فرمودند که از ۲۵ سال پیش که کنگره شروع به کار کرد این در دستور کارشان بود که جمعیت احیایی انسانی هم برای آقایان باشد هم برای خانمها، ولی شرایط جامعه، طرز فکر جامعه و این مسائل هیچ وقت اجازه نمیدهد و برای ما ثابت شده است اما آقای مهندس کاری را با عجله شروع نمیکند همیشه مقدمات را فراهم مینماید. وقتی که آن بستر آماده شد مورد استفاده قرار میدهد و این هم میدانیم از لحاظ جسمی و روحی اعتیاد زن از لحاظ سیستم ضد افیونی حساسیت بیشتری دارد و اعتیاد چندین برابر بدتر تخریب وارد میکند که خدا را شکر کنگره ۶۰ همه این چیزها را مد نظر قرار داده است و تمام مسائل کنار همدیگر چیده شده است. از اینکه به صحبتهای من گوش دادید از همه شما سپاسگزارم.
تایپ: مسافر سهراب ( لژیون هشتم )
عکس: مسافر مرتضی ( لژیون سوم )
تنظیم و ارسال: مسافر مسعود مرزبان خبری
- تعداد بازدید از این مطلب :
243